احمد خرم، وزیر پیشین راه و از اصلاحطلبان نزدیک به سیدمحمد خاتمی، طی گفتگویی با خبرگزاری ایلنا ضمن توضیح وضعیت اصلاحطلبان و برنامههای آنها، درباره دولت روحانی و محدودیت های این دولت هم سخن گفت.
وزیر سابق راه و ترابری اعلام کرد: “در ابتدای ریاست جمهوری آقای روحانی فضای کشور از فضای امینتی رو به فضای نسبتاً باز سیاسی گذاشت. فضای سیاسی٬ فضای قابل قبولی بود اما هر چه به سمت انتخابات مجلس میرویم٬ فضا بستهتر میشود. در این دوران یکسال و نیم بسیاری از مدیران معتدل معرفی شده، در استعلام از دستگاههای امنیتی جواب رد گرفته یا بلاجواب ماندهاند و عملاً باعث شده که بدنه دولت یعنی مدیران میانی اکثراً همان مدیران دولت قبلی باقی بمانند و تبعات آن این است که برای حل مشکلات، علیرغم اعمال تصمیم در بالادست، این تصمیمات در بدنه دولت مضمحل میشود.”
او اضافه کرد: “اصلاحطلبان از دولت حمایت میکنند. اولاً به خاطر اینکه وجود دولت تدبیر و امید باعث باز شدن فضای سیاسی و کاهش فضای امنیتی شده است. ثانیاً دولت آقای روحانی به عکس دولت آقای احمدینژاد که دنیا را به اجماع علیه جمهوری اسلامی رسانده بود، فضای اجماع علیه کشور را به فضای گفتوگو، مذاکره و تعامل تبدیل کرد.”
احمد خرم سپس با تاکید بر اینکه “دولت باید با تحمل تخطئه و تخریب و استقبال از انتقاد، خود را اصلاح کند و برنامههایی را که به اطلاع مردم رسیده است پیگیری جدی نماید.” گفت: “معتقدم اصلاحطلبان و معتدلان اصولگرا، ناچارند با همدیگر تعامل و تحمل داشته باشند تا عرصه بر تندروها تنگ شود. کشور دیگر تحمل بحران و حذف و خشونت و تندروی را ندارد. اینکه میگویند انتخابات مجلس پایان وحدت استراتژیک اصلاحطلبان و دولت آقای روحانی است، آرزویی است که بر جوانان عیب نیست.”
اظهارات احمد خرم را میتوان صورتبندی کاملی از نحوه تعامل اصلاحطلبان هوادار سیدمحمد خاتمی با دولت حسن روحانی دانست. با اینهمه در میان این سخنان، بخشی که از “پاسخ منفی دستگاههای امنیتی” درباره نیروهای پیشنهادی دولت داده است، مهمترین مساله اصلاحطلبان در مواجهه با دولت روحانی است.
در بدنه دستگاه اجرایی که توسط استانداریها مدیریت میشود و زیر نظر وزارت کشور است، اکثر مدیران میانی همچنان از وابستگان گروههای نزدیک به راستگرایان هستند و نه تنها در راستای برنامههای وعده داده شده روحانی عمل نمیکنند، بلکه گفته میشود که کاملا در جهت مخالف مسیر دولت قرار دارند.
برای نمونه، روزنامه آرمان، نزدیک به هاشمیرفسنجانی دیروز در گزارشی از وضعیت مدیران میانی در برخی شهرستانها نوشت: “استان آذربایجان [غربی] که گفته میشود برخلاف میزان رأی بالای مردمانش در انتخاب روحانی (سومین میزان رای در کشور)، بیشترین مدیران علاقهمند به دولت گذشته را بر راس امور دارد! مدیرانی که چنین تفکری را نهتنها کتمان نمیکنند بلکه در جلسات عمومی هم برزبان میآورند و نمونه بارز آن بر اساس شنیدههای موثق، یکی از فرمانداران شهرهای شمالی استان است که در یکی از جلسات بهطور علنی و با بهکارگیری الفاظ نامناسب، به دولت فعلی و اندیشههای غیر از شیوه رایج در دولت قبل، توهین نموده و خط و نشان میکشد!”
چند هفته پیش نیز سایت روزنو، نزدیک به اصلاحطلبان در گزارشی با عنوان “جابجایی عجیب حامیان روحانی و ابقای احمدینژادیها” از قول حجتالاسلام قدرت اله علیخانی نوشت: “علی رغم تلاش آقای روحانی برای تعامل با گروههای سیاسی و عوض نکردن حدود هفتاد درصد از نیروهای احمدینژاد از بدنه مدیریتی کشور، این تعامل با همکاری متقابل مواجه نشده است.” او تاکید داشت: “متاسفانه برخی از این نیروها، در حال کارشکنی در امورات دولت هستند. ضمن اینکه بعضی از مسوولینی که در همین دولت روی کار آمدند نیز حاضر به حمایت از دولت و تشریح خدمات آن برای مردم نیستند.”
شهریور ماه گذشته نیز سایت انصاف، دیگر رسانه نزدیک به اصلاح طلبان در گزارشی با عنوان “در مازندران چه خبر است؟ هفته دولت روحانی یا احمدی نژاد!” نوشت: “در حالی که انتظار می رفت با انتصاب استاندار مازندران شاهد جابجایی مدیران احمدی نژاد در استان رحیم مشایی باشیم اما گویا تدابیر دولت با کارشکنی های متعدد برخی نمایندگان مجلس و شخصیت های ذی نفوذ، در این استان به انحراف کشیده شده است تا شاهد ثبات مدیریتی مدیران احمدی نژاد و حتی در برخی مناصب، با ارتقای رتبه ی مدیریتی آنان باشیم. “
در ادامه این گزارش آمده بود: “اگرچه برخی برای تنویر افکار عمومی مدعیاند که نیمی از فرمانداران استان مازندران عوض شدهاند اما به این حقیقت اشاره نکردهاند که فرماندارن همسو با دولت در شهرستان های کم جمعیت منصوب شده و تنی چند از فرمانداران نیز مدیران ستادی استانداری و یا مدیران کل دولت قبل در استان مازندران بودهاند. با این وجود حتی در شهرهای بزرگ و پرجمعیت استان شاهد همین اندک تغییرات صوری نیز نبودهایم به نحوی که ابقای فرماندار احمدینژادی شهر ساری سبب شد تا در همایش حامیان دولت که در جمعه ۳۱ مرداد ماه در سالن اجتماعات دانشگاه علوم پزشکی ساری برگزار شد یکی از حضار با قرار گیری در پشت تریبون اظهار داشت: ما به تغییر رأی دادیم اما تغییر ایجاد نشد، آقای استاندار و آقای روحانی وقتی مخالفان با شما مماشات ندارند چرا شما با آنها مماشات دارید، مدیرکل عوض شد ولی فقط مسوول دفتر خود را عوض کرده است و مدیرکل ارشاد مازندران هم آنچنان قرص و محکم در جای خود ایستاده است که با آر پی جی هم نمی توان وی را زد.”
انتقاد از ناکامی دولت در تغییر بدنه اجرایی از همان ماههای آغاز به کار دولت روحانی و بارها مطرح شده است. جنگ چند ماهه بر سر تعیین مدیر سیاسی وزارت کشور نیز نتیجه همین کشمکش پشت صحنه درباره مدیران میانی و اجرایی در شهرستانها بود. گفته میشود که کنارهگیری اولین معاون سیاسی وزارت کشور، نیز برای اعتراض به این رویه بوده است.
در خرداد ماه گذشته و در سالگرد پیروزی حسن روحانی در انتخابات، ابراهیم اصغرزاده گفته بود: “یکی از فرصتهای دولت روحانی، بدنه اجتماعی است که دولت را در رسیدن به قدرت یاری کرد که اگر این بدنه از پیگیری مطالبات خود ناامید شود؛ همین فرصت عظیم میتواند به تهدید تبدیل شود. پس آقای روحانی به هوش باشید و نگذارید امید مردم به شما ناامید شود.”
او سپس با اشاره به ابقای مدیران سابق در پستهای میانی و “به کارگیری نیروهای ناکارآمد دولت قبل” اضافه کرده بود: “بدنه اجتماعی دولت تدبیر، خواهان تغییر است و دولت باید این تغییر را اجرایی کند. چه کسی میگوید دولت نمیتواند تغییرات مورد نظر مردم را ایجاد کند؟ روحانی نفر دوم مملکت است و حتما میتواند این تغییرات را اعمال کند. جنبش اصلاحات و اعتدال به دنبال اصلاح ونه حذف است و رمز بقای هر سیستمی، اصلاح امور و عبور از وضع موجود است.”