غلامرضا خسروی در خطر اعدام

خانواده غلامرضا خسروی در مصاحبه با “روز” خواستار رسیدگی مجدد به پرونده این زندانی سیاسی محکوم به اعدام شدند و خبر دادند که حکم اعدام او به شعبه اجرای احکام زندان اوین فرستاده شده و هر لحظه احتمال اجرای این حکم وجود دارد.

همزمان محمدعلی دادخواه خبر از آزادی یوسف ندرخانی، کشیشی که متهم به ارتداد شده بود داد، شیوا نظرآهاری فعال حقوق بشر به زندان بازگشت، علیرضا رجایی روزنامه نگار به مرخصی آمد و عبدالله شهبازی نویسنده و پژوهشگر آزاد شد.

یوسف ندرخانی، مسیحی غیرتثلیثی است که از پاییز 88 به اتهام ارتداد در بازداشت به سر می برد. او در 19 سالگی به مسیحیت گرویده و دادگاهی در رشت او را به اتهام ارتداد به اعدام محکوم کرده بود. این حکم اما از سوی دیوان عالی کشوربه دلیل ناقص بودن تحقیقات، نقض شدو دیوان عالی کشور در رای خود بر تحقیقات بیشتر تاکید و اعلام کرده بود در صورت اثبات عدم اظهار “اسلام” استتابه شود.

 محمد علی دادخواه، وکیل آقای ندرخانی پیشتر به “روز” گفته بود که پرونده موکلش به دلیل عدم استتابه از سوی او، بار دیگر در دادگاهی در رشت بررسی شد و این دادگاه اعلام کرد در این زمینه از آیت الله خامنه ای سئوال خواهد کرد و هر چه نظر آیت الله خامنه ای باشد براساس آن عمل خواهد شد و بر همین مبنا طلب استفتا شد.

او اکنون به “روز”  میگوید که دادگاه دیگری تشکیل و پس از بررسی پرونده، موکلش را از اتهام ارتداد تبرئه و آقای ندرخانی روز گذشته آزاد شد.

به گفته آقای دادخواه، دادگاه موکلش را به سه سال حبس تعزیری محکوم کرده اما چون “او بیش از سه سال زندان بود و این محکومیت را از پیش کشیده بود آزاد شد”.

عبدالله شهبازی، نویسنده و پژوهشگر هم روز گذشته از زندان آزاد شد. آقای شهبازی به علت نوشتن کتاب “زمین و انباشت ثروت: تکوین الیگارشی جدید در ایران امروز” به توهین، افترا و نشراکاذیب متهم و به 5 ماه حبس تعزیری محکوم شده و دادگاه تجدید نظر حکم او را به ۱۷ ماه حبس افزایش داده بود.

آقای شهبازی با گذراندن نیمی از محکومیت خود دیروز از زندان آزاد شد.

علیرضا رجایی، روزنامه نگار و عضو هیات مدیره انجمن صنفی روزنامه نگاران نیز دیروز به مرخصی آمد. این فعال ملی مذهبی از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به ۴ سال حبس تعزیری و۵ سال محرومیت از تمامی حقوق اجتماعی و حق عضویت در تشکل‌های سیاسی و نهادهای مدنی محکوم شده است.

اما شیوا نظراهاری، فعال حقوق بشر و عضو موسس کمیته گزارشگران حقوق بشر دیروز برای سپری کردن محکومیت ۴ ساله اش به زندان بازگشت. او طی سه سال گذشته و پس از انتخابات جنجال برانگیز ریاست جمهوری اخیر، دو بار بازداشت و با قرار وثیقه ازاد شده بود.

خانم نظرآهاری به ۴ سال حبس تعزیری، تبعید به زندان شهر کرج و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شده است.

درخواست خانواده غلامرضا خسروی

به گفته خانواده غلامرضا خسروی، حکم اعدام این زندانی سیاسی به شعبه اجرای احکام فرستاده شده و هر لحظه احتمال اجرای این حکم وجود دارد.

آقای خسروی از زندانیان سیاسی دهه 60 است که سال 86 در کرمان بازداشت،و به ارتباط با سازمان مجاهدین خلق متهم و به 3 سال حبس تعزیری و 3 سال حبس تعلیقی محکوم شده بود اما در حالیکه او در حال سپری کردن محکومیت خود بود پرونده اش به دادگاه انقلاب تهران ارسال وشعبه 26 دادگاه انقلاب حکم به اعدام او داد. این حکم از سوی دیوان عالی کشور تایید شده است.

خانواده آقای خسروی در مصاحبه با “روز” میگویند: ارجاع پرونده به شعبه اجرای احکام به خود علامرضا و ما ابلاغ نشده. روند چند سال گذشته نشان داده که عملا این چیزها را به زندانی و وکلا ابلاغ نمیکنند.غلامرضا از منابعی در داخل زندان در جریان این مساله قرار  گرفته و ما هم در همین حد اطلاع داریم که شما میدانید.

آنها می افزایند: ماهر هفته ملاقات داریم و غلامرضا وضعیت روحی خوبی دارد توکل اش به خدا است و شدیدا به سیستم قضایی و حکمش اعتراض دارد و آن را عادلانه نمیداند.

پیشتر همسر آقای خسروی به “روز” گفته بود:قاضی دیوان عالی کشور که پرونده همسرم دست او بود، آخرین بار که با او صحبت کردم گفت اگر ندامت بنویسد و از کمیسیون عفو و بخشودگی تقاضای عفو کند شاید تاثیری داشته باشد. اما همسرم حاضر به نوشتن ندامت نامه و تقاضای عفو نیست و می گوید دیگران که نوشتند هیچ تاثیری نداشت و اعدام شدند و تقاضای عفوشان هم رد شد برای همین من نمی نویسم.

اکنون خانواده آقای خسروی میگویند: او تقاضای عفو نکرد و و ابراز ندامت هم نمیکند چون میگوید که “جرم من در حد این حکم سنگین نیست”. از او خواسته اند که مصاحبه تلویزیونی بکند اما گفته  زیر بار توبه نامه و مصاحبه تلویزیونی و این چیزها نمی رود. غلامرضا معتقد است این رفتارها، تفتیش عقاید است و او زیر بار تفتیش عقاید نمی رود. البته گفته که در صورت آزادی دیگر هیچ نوع فعالیت سیاسی نخواهد کرد اما حاضر نیست به این نوع خواسته ها تن دهد. ما هم از او خواستیم که تقاضای عفو بدهد و ابراز ندامت کند اما خودش به عمق بی عدالتی که به او دارد می شود بیش از ما واقف است و میگوید جرمی که مرتکب شده چنین حکمی ندارد و تنها تقاضای او بررسی مجدد پرونده اش در محکمه ای عادلانه است.

آقای خسروی ابتدا به جاسوسی متهم و به 6 سال حبس محکوم شده بود. در این زمینه می پرسم.می گویند: در کرمان به همین اتهام محاکمه شد و 3 سال حبس تعزیری و 3 سال حبس تعلیقی دادند اما در یک فرآیند غیرقانونی یکباره پرونده را آوردند تهران و اتهام را به محاربه تبدیل کردند و حکم اعدام دادند. ما هم در این مدت خیلی پی گیری کردیم، حتی از طریق دفاتر مراجعه در قم . شرح حال غلامرضا را برایشان فرستادیم، از طریق دفتر آقای اژه ای پی گیری کردیم، به کمیسیون عفو و بخشودگی رفتیم و از طرف خانواده درخواست عفو دادیم اما تاکنون پی گیری هایمان هیچ پاسخی نداشته است.

درباره اتهامات آقای خسروی میپرسم: گفته می شود او به تلویزیون مجاهدین خلق کمک مالی کرده و عکس و فیلم فرستاده،و یکی از شاکیان اوهم نیروی دریایی عنوان می شود دراین باره توضیح میدهید؟ می گویند: غلامرضا جوشکار و لوله کش صنعتی است و به خاطر نوع کارش توی پروژه های مختلفی در اقصی نقاط کشور بوده نه فقط دریا که در خشکی هم در خیلی پروژه ها کار کرده. تمام مدیرانش از عملکرد فنی او راضی بودند و این اتهاماتی که میگویید در دادگاه رفسنجان مورد بررسی قرار گرفته و بابت آنها حکم هم صادر شده بود اما اینکه یکباره پس از صدور حکم ، پرونده را می فرستند تهران و به سوابق او در دهه 60 که زندانی سیاسی بوده و نسبت به مجاهدین خلق هواداری داشته برگردند و این مسائل را لحاظ کنند این روندی کاملا غیر قانونی است.

می پرسم: فکر میکنید به چه دلیل پس از صدور حکم در رفسنجان ، پرونده به تهران ارسال و بار دیگر در تهران رسیدگی و منجر به چنین حکمی شده است؟ خانواده اقای خسروی میگویند: شاکی در اصل سیستم اطلاعات است. عملا در مورد غلامرضا به هدف و خواسته شان نرسیدند. خواسته آنها مصاحبه تلویزیونی و اعلام انزجار و نوشتن توبه نامه و ابراز ندامت بود. وقتی به این خواسته نرسیدند پرونده را به تهران فرستادندو پرونده سازی کردند و توسط حیدری فرد اتهام جاسوسی را به محاربه تبدیل و او را محکوم به اعدام کردند.

آنها درباره وضعیت فعلی آقای خسروی میگویند: او 40 ماه تمام در سلول انفرادی بوده. نگهداری در سلول انفرادی شکنجه است و او 40 ماه زیر شکنجه بوده. الان هم که حکم اعدام بالای سر او است و هر لحظه که در را باز میکنند فکر میکند آمده اند او را برای اعدام ببرند از نظر جسمی وضعیت خوبی ندارد وقتی او را به بند 350 منتقل کردند زانوهایش رسما کار نمیکرد، ستون فقراتش دچار مشکل شده و عملا از نظر روحی و روانی هم به شدت تحت فشار بوده و هست. با این حال توکل او به خدا ست.

خانواده اقای خسروی میگویند: این حکم متناسب با جرم نیست و خواهش ما از سیستم قضایی این است که پرونده را دوباره بررسی کنند و حکم عادلانه متناسب با جرم صادر کنند.

همسر آقای خسروی پیشتر در مصاحبه با “روز” توضیح داده بود: من و همسرم از زندانیان دهه 60 هستیم. من 7 سال حکم داشتم که بعد از 4 سال عفو خوردم و آزاد شدم. همسرم هم 10 سال حکم داشت که بعد از 5 سال عفو خورد و آزاد شد. خواهرم هم در دهه 60 اعدام شده. اما از وقتی آزاد شدم کار سیاسی را کنار گذاشتم و به زندگی ام پرداختم. آقای خسروی نوه عموی من هستند با ایشان ازدواج کردم و موقع ازدواج هم بنا بر این شد که هیچ کدام فعالیت سیاسی نکنیم و دور کار سیاسی را خط بکشیم. حالا این حکمی که برای او صادر کرده اند کل خانواده ما را داغان کرده. خواهر من که اعدام شد مادرم خیلی شکست؛ الان حتی به او هم نگفته ام که دامادش هم چنین حکمی دارد. این حکم ظلم به خانواده ماست به من و پسر 15 ساله ام. من درخواست ام از مسئولین این است که تجدید نظری بکنند حداقل همان حکم دادگاه انقلاب رفسنجان را بدهند اصلا هر 6 سال را تعزیری بکنند اما اعدامش نکنند. به آقای جعفری در دیوان عالی کشور هم گفتم 20 سال است با آقای خسروی زندگی میکنم یک پسر 15 ساله دارم ودر تمام این 20 سال همسرم که تکنیسین جوش بود شب و روز کار میکرد و زحمت می کشید چطور می توان اینقدر راحت به خاطر اینکه فکر طرف چی بوده و چه قصدی داشته حکم اعدام داد؟ این واقعا ظلم به ما است.