حرکت در امتداد بندر دبی نشان می دهد که این مکان چه ارزش بالایی در تجارت این شهر دارد؛ولی کار تجار ایرانی که این بندر را سال ها به عنوان مکانی مطمئن برای کشتی های چوبی خود فرض می کردند، بر اثر تحریم های آمریکا و اتحادیه اروپا علیه این کشور، دشوار تر شده است.
مجید، یک قایقران ایرانی می گوید: “قبلا حداکثر پنج روز طول می کشید که ما قایقمان را پر از کالا کنیم و حرکت کنیم؛ الان بیش از یک ماه طول می کشد تا بار بزنیم.”
مجید، 28 ساله، می گوید شرایط روز به روز دشوار تر شده است و حتی از پنج سال پیش که کار در ال بوم را شروع کردیم هم مشکل تر شده است.
اسکندر، صاحب قایق لنچ، اضافه می کند که تجارت از راه های معمول تجاری پر هزینه تر هم شده است. او باید حداقل روزانه 220 درهم بابت نگاه داشتن قایق خود در بندربه شهرداری دبی بپردازد؛ این رقم برای کشتی های بزرگ تر تا 4000 درهم است. با تاخیر روز های اخیر این مبالغ سر به فلک می کشد.
اسکندر می گوید: “با کاهش ارزش ریال تقاضا برای کالا کم شده و تجارت دریایی هم رو به افول است. ما قبلا پنج محموله در ماه حمل می کردیم ولی الان اگر شانس بیاوریم یک محموله خواهیم داشت.”
کشتی ها و لنچ ها از خلیج فارس، ایران، شبه قاره هند و حتی اروپا همواره در دبی لنگر می اندازند زیرا این بندر بطور تاریخی به عنوان مکان برتر صادرات مجدد به ایران عمل کرده است. امروز حتی کشتی هایی با 200 تا 300 تن بار هم در بندر دبی لنگر می اندازند.
اسکندر که 30 سال است در این کسب و کار است سال های خوش گذشته را با افسوس به یاد می آورد که صدها قایق لنچ در بندر پهلو می گرفت و بسیاری از آنها از فرط بار تا نیمه در آب فرو رفته بودند.
ولی امروز بسیاری از این قایق های باربری به دلیل تحریم ها به کار خود پایان داده اند. از یک سو بازرگانانی قرار دارند که با قایق در انتظار آن هستند که لنچ خود را پر کنند و در طرف دیگر بندر انبوهی از کالاها، از تلویزیون و یخچال گرفته تا باطری و رنگ و اسباب بازی و پتو و تایر اتوموبیل و کفش و غذا و حتی خودور انبار شده است.
مجید که تخمین می زند 90 درصد قایق هایی که در این بندر تردد دارند دارای صاحبان ایرانی هستند، کاهش ارزش ریال را مسئول این افت تجارت می داند. او می گوید: “با فاصله گرفتن ارزش ارزهای خارجی با ریال مشتریان، حجم کالاهایی که می توانند بخرند را کاهش می دهند. در ایران هم این مساله تشدید می شود.”
او گفت: “ما یک دستگاه کولر را 8 میلیون ریال (2375 درهم) می فروختیم؛ اکنون این کولر به 15 میلیون ریال فروخته می شود. قیمت های دو برابر شده است.”
وی افزود: “تحریم ها روی کار ما تجار اثر گذاشته است ولی اثر آن بر ایرانی های معمولی به مراتب بیشتر است.”
مجید می افزاید که حتی قایقرانانی که باید وقت خود را میان کالاهای مختلف تقسیم می کردند اکنون آسیب دیده اند. زمانی نرخ تبادل درهم امارات 250 ریال بود؛ اکنون 55000 ریال است.
علی بلوچ، تاجری که در آبهای میان ایران، چابهار و دبی در تنگه هرمز کار می کند، می گوید امارات متحده عربی کالاهای به مقصد ایران را مورد بازرسی بیشتر قرار می دهد.
او گفت: “مقامات گمرک امارات در ماه های اخیر از سیستم های جدیدی برای بازرسی تمام محموله هایی که از امارات به ایران می رود استفاده می کنند. به همین دلیل تاخیرهای زیادی در ارسال محموله ها رخ می دهد که خود باعث افزایش ضرر می شود…آنها حتی تشکی را که روی آن می خوابیم را بازرسی می کنند.”
غلامعلی که در قایق “یا علی” مدت 40 سال کار کرده است، در حالیکه ملوانانش قایق را با پپسی بار می کردند گفت قوانین گمرکی حتی در هفته های اخیر هم سخت تر شده است. او گفت: “بازرسی، بخصوص برای کالاهای ترانزیت سخت شده است. ما باید همه کالا ها را پیاده کنیم و باز کنیم و دوباره بار کنیم. این کارما را یک روز تمام عقب می اندازد.”
منبع: گلف نیوز – 1 آوریل
