گفت و گو با حسین خسروجردی
نقش مهم عکاسی در فرهنگ تصویری ایران…
حسین خسروجردی، از جمله ی شهره ترین هنرمندان حوزه تصویری و بصری ایران است که در هیات انتخاب جشنواره ی عکاسی و تصویر سازی لندن نیز عضویت دارد. در حاشیه ی جشنواره ی سینما با او همکلام شدیم تا از چند و چون جشنواره ی عکاسی و ایده ی اولیه ی این جشنواره بیشتر بدانیم. او بر این اعتقاد است که هنر عکاسی ایران حرف های بسیاری برای گفتن دارد و بهتر است که این هنر در حاشیه ی سینما قرار نگیرد… شرح این گفت و گو را در ادامه ی این صفحه از پی بگیرید…
آقای خسروجردی، لطفاً کمی از بخش عکس و تصویر این فسیتوال بگویید و ایده ی اولیه ی کار… اساساً ایده ی این جشنواره ی عکاسی و تصویر سازی چطور شکل گرفت؟
خب، زمانی که پژمان راجع به این موضوع با من صحبت کرد، از قبل فکرهایش را کرده بود و ایده اش را داشت، مثل بخش سینما. ایده اش هم از نظر من ایده ی قابل احترامی بود. به نظر من هم اینکه در کنار سینما به عنوان یک جریان شناخته شده و فعال در حوزه فرهنگی ایران، عکاسی و تصویر سازی و سایر هنرهای دیگر هم می توانند مطرح شوند، خودش طرح خوبی است. به هر صورت باید بدانیم که استقبال از سینما مثل یک برکت است که بتوانی در کنارش هنرهای دیگر را هم مطرح کنی. به هر صورت عکاسی امروز ایران خودش مطرح است. خیلی از عکاس های شناخته شده ایرانی به عنوان عکاسان روز مطبوعات دنیا در حال فعالیت هستند در همه جای دنیا، در ایران هم همین، نقش عکاس ها بسیار مطرح بوده در فرهنگ رسانه ای ایران… بخش هنری این ماجرا هم که در مجموعه ی هنرهای تجسمی تعریف می شود، البته تا اندازه ای محجور مانده است. یعنی نتوانسته است که به اندازه ی سینما مطرح شود.
درباره ی قسمت “تصویر سازی” هم اگر ممکن است کمی توضیح بدهید…
به هر حال وقتی پژمان این ایده را برای من مطرح کرد، در کنار عکاسی، تصویر سازی را هم گنجانده بود. منتها مراد از تصویر سازی از دید آقای دانایی این بود که او معتقد بود الان استفاده از نرم افزارها و امکانات دیجیتالی به علاوه تصویرسازی با شیوه های سنتی اش، باعث شده که یک سری اتفاقات تازه هم در این چند ساله اخیر در ایران به وقوع بپیوندد. بخشی از این ماجرا همان عکاسی است که با تغییراتی که توسط تکنولوژی در آن اعمال شده، تبدیل به هنر “ تصویر سازی ” شده است.
و این هر دو بخش بناست تا در قالب یک نمایشگاه برگزار شوند، نه؟
بله. همین طور است. او می خواست اینها را در یک پکیجی به نام “ عکس و تصویر سازی ” مطرح کند که همزمان با جریان سینما اتفاق بیافتد ولی بعد متوجه شد که خود عکاس ها و تصویرگرها نمی خواهند که در حاشیه سینما مطرح شوند. حتی اگر این کار به آمار بیننده ی آنها هم اضافه کند، باز هم آنها خیلی علاقه مند نبودند که در باد سینما حرکت کنند. آنها خودشان را به عنوان یک جریان جدی می شناسند و حق هم دارند که مستقلاً به آنها توجه شود. بنابراین علی رغم اینکه ایده اولیه این طور تعریف شده بود، اما بعد به تبعیت از درخواست خود عکاس ها و هنرمندهای حوزه تصویر سازی تصمیم گرفتیم که برای قسمت تصویر سازی بخش و زمانی جدا تعیین کنیم به علاوه ی یک موضوع و عنوان مشخص… گفتیم که اینها را در قالب یک جشنواره ی مجزا در لندن برگزار می کنیم.
برای این کار چه زمانی را در نظر گرفته اید؟
البته فعلاً عجله ای نیست. ما به دلیل اینکه عکاسی برای مان محترم است بیشتر تاکید داریم روی کیفیت ماجرا تا زمانش. حالا زمان دقیقی نمی توانم ارائه کنم اما انگار در ماه های اولیه ی سال آتی میلادی این رویداد فرهنگی در لندن برگزار شود.
سرآخر کمی هم از سیف الله صمدیان و نقش او در برگزاری این جشنواره بگویید…
من فکر می کنم وجود سیف الله صمدیان در اینجا می تواند کمک بسیاری باشد. برای اینکه سیف الله یکی از اقطاب عکاسی در ایران است. کارهای زیادی هم کرده است. بخشی از طریق معرفی عکاس ها از طریق نشریه ی اختصاصی خودش و بخشی هم از طریق برپایی نمایشگاه های متفاوت. اساساً فستیوال تصویر سال به نظر من مهمترین رخداد عکاسی ایران است. حالا همین تجربه و حضور سیف الله در کنار عکس هایی که از عکاسان ساکن اروپا و آمریکا به دست ما می رسد، باعث می شود که یک جشنواره ی وزین و فاخر برای این کار ترتیب داده شود که این جشنواره نمی توانست در حاشیه ی سینما مطرح شود.