لوئیس باستس
دوباره طبل های جنگ با ایران می کوبند. بله، طبل ها در اسراییل می کوبند. اسراییل، به عنوان تنها قدرت هسته ای در خاورمیانه، ظهور یک ایران اتمی را “تهدید بالقوه” می داند. کسی که این بار پشت طبل رفته، بنیامین نتانیاهو نخست وزیر این کشور است. او با کابینه خود در مورد احتمال انجام یک حمله سریع به تأسیساتی که برنامه هسته ای ایران در آنها در جریان است مباحثه کرده.
مشکل بتوان به ابعاد و زوایای این داستان پی برد، زیرا همه چیز در حوزه تسلیحات هسته ای و تهدیدهای اتمی در هاله ای از ابهام است. برنامه اتمی ایران که به صورت پیش فرض یک برنامه صلح آمیز است، اکنون وارد آستانه ای شده که تا نظامی شدن فاصله چندانی ندارد. مشخص نیست آیا این عملیات به صورت بمباران هوایی خواهد بود که هر لحظه امکان وقوع آن وجود دارد، یا اینکه صرفاً یک بازی تاکتیکی ازطرف نتانیاهو به جانب اوباماست.
ایده جنگ با ایران که اسراییل نیز تلاش می کند ایالات متحده را به آن وارد کند، ایده ای است که با رویکردهای استراتژیک اوباما در تضاد است. او بیشتر مایل به انجام مذاکره است، همان طور که مذاکرات میان فلسطین و اسراییل انجام شد. بی شک منطقی نیست که ایالات متحده پس از رهایی یافتن از جبهه عراق و افغانستان وارد جبهه خصمانه دیگری شود. و این درحالی است که شرایط اقتصادی این کشور از دولت می خواهد به معضل بیکاری و مسأله ایجاد شغل توجه خاصی مبذول دارد.
ایران تنها باعث افزایش نگرانی در اسراییل نیست. نتانیاهو از همفکری و همسویی با عربستان و دیگر کشورهای خلیج فارس نیز سود می برد. دولت های سنی این کشورها نگران شورش های اقلیت های شیعه اند که توسط آیت الله های ایرانی، مدعی رهبری اسلام، تشویق و ترغیب می شوند.
نمی دانیم آیا نتانیاهو دکمه آغاز جنگ را خواهد فشرد، ولی می دانیم آنچه که او تاکنون انجام داده، ازجمله تبادل یک زندانی در برابر ۱۰۰۰ زندانی، مخالف شدیدش با ایجاد کشور فلسطین و اعلام ساخت ۲۰۰۰ خانه جدید در مناطق دوردست، همگی در راستای احیای وجهه سیاسی او از زمان شورش در کشورهای عربی است. افزایش تنش با جمهوری اسلامی باعث شده تا توقعات در مورد تحول در سوریه کاهش یابد و افکار عمومی در کشورهای عربی مجدداً به سوی تک قطبی شدن سوق یابد. اینها همه می تواند از انزوای اسراییل بکاهد. و البته تناقض در اینجاست که اسراییل می خواهد با ایجاد بی ثباتی برای خود ثبات ایجاد کند.
منبع: ال پائیس، ۶ نوامبر
