چرا این همه فشار و آزار؟

امید معماریان
امید معماریان

» فاطمه کمالی احمدسرایی در مصاحبه با روز:

فاطمه کمالی احمدسرایی، همسرعمادالدین باقی که یک هفته پس از فوت آیت‌الله منتظری دستگیر و به بند ۲۴۰ زندان اوین منتقل شد در مصاحبه با روز می گوید دستگیری همسرش، با توجه به اینکه اساسا جرمی واقع نشده به مصداق «قصاص قبل از جنایت» است. خانم کمالی احمدسرایی با اشاره به اینکه مجموعه ای از دست نوشته‌ها و تحقیقات همسرش هنگام دستگیری وی برده شدهۀ می گوید «ظاهرا چیزی که در ایران به آن ارزش داده نمی شود وقت است وکسانی که فکر وتحقیق می کنند».

این مصاحبه را می خوانید.

 

 از وضعیت آقای باقی در زندان خبر دارید؟ با توجه به اینکه ایشان سابقه کسالت داشته اند، بخصوص کمردرد شدید از مراقبت های پزشکی لازم برخوردار هستند؟

هیچ خبری از ایشان ندارم. تنها یک بار تماس گرفتندوگفتند حالشان خوب نیست. اگر چه اضافه کردند که دکترزندان به وضعیت او رسیدگی می کند. ما نامه ای خطاب به آقای لاریجانی تنظیم کرده ایم که به زودی منتشر خواهیم کرد؛این نامه درمورد وضعیت وی و نقض موارد قانونی که از هنگام دستگیری تا اکنون با آن مواجه بوده، است.  بنابر اظهار نظر پزشکان آقای باقی نباید درفضای دربسته باشد. درحالی که این مدت زمانی که در بند ۲۴۰ بوده برای خانواده ایجاد نگرانی کرده است. بلاتکلیفی و دستگیری با یک حکم کلی نیز از موارد نگرانی ماست. درواقع سئوال ما این است که نتیجه این دستگیری‌ها چیست؟ اگر سئوالی بود می توانستند با یک تلفن آقای باقی راصدا کنند،چون می دانند که ایشان نه قصد فرار دارند ونه قصد امحای آثار. بنابراین به این نحو که به خانه بریزند و همه چیز را ببرند و ایشان را با تنشی که در خانه ایجاد می‌کنند ببرند، منصفانه و عادلانه نیست.

 

ماموران هنگام دستگیری چه برخوردی داشتند؟

رفتاری که یکی از آنها داشت خیلی ناپسند بود؛ خیلی اذیت شدیم. تمام مواردی که ربطی به پرونده نداشت از جمله نوشته های دستی اعضای خانواده، حتی موبایل ها و مدالی که ایشان گرفته را با خود بردند. مواردی که ما در نامه ای به دادستانی گفتیم که می تواند زندگی ما را مختل کند و درخواست کردیم که این موارد را به ما برگردانند. در این نامه ما همچنین وضعیت سلامتی آقای باقی را نیز توضیح داده ایم. دادستان هم گفته این نامه را به پرونده منتقل می کند. اما تا به حال نه وسایل ما را برگردانده نه وضعیت آقای باقی را تغییر داده اند و نگرانی خانواده همچنان مانند سابق به وضعیت خود باقی است.

 

شما سالهاست که با مسئله دستگیریهای  متناوب همسرتان مواجه هستید.

بیش از ۷۰ بار است که آقای باقی و خانواده احضار، بازجویی و زندان می شوند. بیش از شصت بار این وضعیت در مورد ایشان بوده است. شما جواب سئوالتان را با این ارقام می گیرید. واقعا این همه تنش، این همه فشار برای یک خانواده، چقدر می تواند آسیب‌زا باشد و از لحاظ روحی روانی مشکل و فشار ایجاد کند؟‌ چه اتفاقی افتاده است؟‌مگر آقای باقی کار پنهانی کرده است؟ همه فعالیت‌ها وتحقیقات او روشن و شفاف است. هیچ فعالیت غیرقانونی نداشته است.  ایشان سعی می کرده مطابق قانون عمل کند. بارها مساله چشم‌بند در زندان برایشان جدی شده، چرا که معتقد است چشم بند قانونی نیست. کسی که به هرحال قانون را متذکر می شود حتی وقتی در بند واسیر است، ببینید در زمانی که آزاد است چگونه رفتار می کند؟ آدمی که مطابق قانون می نویسد و تحقیق می کند باید مورد تشویق قرارگیرد و جایزه بگیرد نه اینکه به زندان بیافتد. ولی شما می  بینید که او مدام احضار و بازجویی می شود و باید زندان برود. این اتفاقی است که مدام برای ما در حال رخ دادن است و نمی دانیم تا چه زمانی این روند ادامه دارد.

 

آیا به وی گفته شده به چه اتهامی دستگیر شده است؟

ماموران دستگیر کننده آقای باقی تنها یک برگه به ما نشان دادند که فقط یک مهر بود. مهر آقای جعفری دولت آبادی دادستان تهران. امضا هم نداشت.  ایشان دیدند که اسم خودشان هم نیست بلکه یک حکم بود. دراین حکم کلی نوشته بود که دلیل دستگیری جلوگیری از حوادث پس از فوت آیت الله منتظری است. در حقیقت می خواستند قصاص قبل از جنایت کنند. می خواستند مثلا پیشگیری کنند. درحالی که یک هفته از فوت آیت الله منتظری گذشته بود و ایشان حتی یک بار هم برای دیدن خانواده آیت الله منتظری به قم مراجعه نکرده بودند. با وجودی که ما رفت وآمد خانوادگی داریم، اما ایشان به توصیه خانواده ایشان گوش کردند و به دیدارشان نرفتند. در واقع باید برای یک دستگیری جرمی واقع شده باشد اما چنین جرمی واقع نشده است.

 

آیا تحقیقات منتشرشده یا نشده ایشان را هم با خود برده اند؟

دست نوشته‌های تحقیقات بیست ساله ایشان را برده اند. انگار که حاصل عمر شما را می برند. حافظه های رایانه ایشان را هم برده اند. یکی از کارهای تحقیقی ایشان تنها چهار سال وقت برده است. خوب چهار سال عمر یک محقق تلاشگر که برای اصلاح تلاش می کند و کار دانشگاهی وحوزوی انجام می دهد را برده اند. این کارها ارزش دارد. متاسفانه چیزی که اینجا ارزش ندارد وقت است و توجه به کسانی که فکر می کنند وتحقیق. یا تحقیقاتشان بایگانی می شود ومنبع اثر گذاری نمی شود،یا اگر هم مخالف باشند سعی می کنند آثارشان برگردانده نشود.