محسن رفیق دوست با “حساس” توصیف کردن شرایط ایران، خواستار دخالت رهبر جمهوری اسلامی برای جلوگیری از لطمه خوردن کشور شد.تنها وزیر سپاه پاسداران در جمهوری اسلامی و رئیس سابق بنیاد مستضعفان، این درخواست مهم را پس از آن بیان کرد که میزان “عدم اطاعت از ولایت فقیه” در دولت اصولگرای احمدی نژاد را حتی از دولت اصلاح طلب سید محمد خاتمی بیشتر دانست.
به گفته او خاتمی اگرچه “رئیسجمهور مورد پسند مقام معظم رهبری نبود” اما در مقابل آیت الله خامنه ای نایستاد.
رئیس سابق بنیاد مستضعفان اضافه کرد: “آنچه که ظاهر قضیه را میبینیم عدم اطاعت از ولایت را در این دولت بیشتر میبینم.”
رفیق دوست که با مجله “همشهری ماه” گفت و گو می کرد، تصریح کرد: “الان به جای حساسی رسیدیم. شاید با دخالت حضرت آقا کار به جای درستی برسد و مملکت لطمه نبیند.”
این چهره بانفوذ در نظام سیاسی جمهوری اسلامی، همچنین به نارضایتی آیت الله خامنه ای از برخی اقدامات دولت احمدی نژاد اشاره کرد و گفت: “همان طور که آقا در سخنرانی اخیرشان در جمع اعضای خبرگان فرمودند از همه دولتهایی که مردم انتخاب میکنند حمایت میکنم، برای اینکه کار مردم بگذرد. این یعنی هر کاری که اینها میکنند مورد تایید ما نیست.”
افزایش فشار اصولگرایان بر احمدی نژاد
درخواست محسن رفیق دوست از رهبر جمهوری اسلامی برای دخالت در امور کشور، همزمان با افزایش زمزمه ها درباره امکان استیضاح یا عزل محمود احمدی نژاد توسط اصولگرایان و جریان حاکم، مطرح می شود.
در آخرین نمونه از این هشدارها به احمدی نژاد، ماهنامه “پیام انقلاب” ارگان رسمی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی با انتقاد شدید از اظهارات رئیس دولت درباره در راس امور نبودن مجلس، نوشت که نمایندگان مجلس اختیار عزل و برکناری رئیس جمهور را دارند.
بر میزان انتقادها از احمدی نژاد در بین اصولگرایان در روزهای اخیر افزوده شده است. این انتقادات بخصوص پس از سخنان جنجالی اسفندیار رحیم مشایی، رئیس دفتر رئیس جمهور درباره مکتب ایرانی و تکمیل این اظهارات توسط شخص احمدی نژاد، افزایش قابل ملاحظه ای یافته است.
بسیاری از اصولگرایان، نمایندگان مجلس، مقامات ارشد نظامی جمهوری اسلامی و حتی روحانیون حامی احمدی نژاد به این سخنان واکنش نشان دادند و آن را محکوم کردند.
پس از پایان انتخابات دهم ریاست جمهوری و اعلام پیروزی محمود احمدی نژاد در آن، وی بارها توسط اصولگرایان مجلس به عدم کفایت سیاسی متهم شده است.
علی لاریجانی، محمدرضا باهنر، احمد توکلی، علی مطهری و بسیاری از دیگر چهره های شاخص جریان حاکم در مجلس، بارها احمدی نژاد را به برخوردهای قانونی با استفاده از ابزارهای نظارتی پارلمان تهدید کرده اند.
احمدی نژاد 40 میلیون رای را مصادره کرد
موضوعی که توسط محسن رفیق دوست نیز مورد تاکید قرار گرفت. وزیر سابق سپاه در بخش دیگری از گفت و گوی خود با مجله همشهری ماه، اظهار کرد: “اینکه میگویند مجلس در راس همه امور نیست، آیا رئیسجمهور میتواند مجلس را منحل کند جواب نه است، آیا مجلس میتواند رئیسجمهور را برکنار کند جواب بله است. پس مجلس در راس امور است. نه قوه مجریه.”
وی با انتقاد از احمدی نژاد به علت آنچه “مصادره” آرای 40 میلیونی مردم در انتخابات خواند، گفت: “رئیسجمهور نباید به این رایها وابسته شده و آنها را مصادره کند. 40 میلیون نفر به نظام رای دادند. در این نظام چند نفر برای رقابت معرفی شدند. حالا 24 میلیون به یک آقایی رای دادند.”
رئیس سابق بنیاد مستضعفان به احمدی نژاد یادآوری کرد که: “آیا بدون تنفیذ رهبری میتواند رئیسجمهور شود؟ این قانون است، نباید فراموش کرد. مشروعیت بعد از انتخاب مردم دست رهبر است، هر کس در این نظام زندگی میکند، تا وقتی حکومت اسلامی است میخواهد رئیس تشخیص مصلحت باشد یا مرجع تقلید یا رئیس مجلس خبرگان رهبری، هر کس در هر کجا در مسائل حکومتی باید مطیع رهبر باشد.”
“انحراف فکری” دولت اصولگرا
رفیق دوست با اشاره به “انحراف فکری” در دولت احمدی نژاد گفت: “شاکله مردم با نظام مشکل ندارند و چشمشان به ولایت است اما یک عده میگویند ما منتخب مردمیم منهای ولایت و از اینجا انحراف فکری آغاز میشود.”
به گفته وزیر سابق سپاه، “در جریان حاکم، درمیان اصولگراها آقای جوانفکر گفتند رای به آقای احمدینژاد رای به اصولگرایی یا اصلاحطلبی نیست، رای به شخص خود آقای احمدینژاد است. این اشتباه است، این غرور است و غرور پله سقوط است.”
رفیق دوست با انتقاد از بحث “مکتب ایران” تاکید کرد: “ریشسفیدان اصولگرا میگویند باید جلوی انشعاب را گرفت. حالا جرات نمیکنند باز کنند، ما بازش میکنیم؛ یعنی بیرون از این دو اردگاه نداریم. اینکه اکثر کسانی که اهل دردند و سابقهای قبل از انقلاب دارند با فرهنگ ایران مطرح شدند، ولی طرح مکتب ایران را انحراف میدانند. از خود امام ناسیونالیستتر نداشتیم، امام(ره) یک ناسیونالیست سخت بود. به ایران عشق میورزید، اما میفرمود ملیگرایی کفر است؛ ایران همراه با اسلام.”
وی همچنین با تمجید از سید محمد خاتمی، رئیس جمهور اصلاح طلب پیشین ایران در عین “گلایه” از او، اظهار کرد: “آقای خاتمی را دارای یکسری ویژگی میبینم. ایشان در زمان قدرت و مشکلاتی که با مجلس داشت خیلی مجاهدت کرد؛ هرچند رئیسجمهور مورد پسند مقام معظم رهبری نبود اما ندیدم جلوی ایشان بایستند. ایشان با این درایت سیاسی که داشتند نمیبایست در این دام میافتادند که دیگران برای ما پهن کردند.”
سپاه که نباید نفت خرید و فروش کند
محسن رفیق دوست در بخش دیگری از گفت و گوی خود با مجله همشهری ماه به انتقاد از دخالت سپاه در اقتصاد هم پرداخت و گفته: “سپاه نباید خرید و فروش نفت کند.”
وزیر سپاه در دوران جنگ ایران و عراق تصریح کرده: “من ورود سپاه به مسائل اقتصادی را نه تنها جایز نمیدانم که نیاز هم نمیدانم. من حتی معتقدم دولت هم نباید کار اقتصادی بکند. سپاه هم معتقدم نباید کار اقتصادی بکند.”
وی در عین حال گفته است: “البته اینکه سپاه برود در عسلویه پروژه بگیرد و بسازد کار اقتصادی نیست. من هم که در بنیاد بودم بخش خصوصی این ایراد را به بنیاد میگرفت، اما من میگفتم در یک حدی که ما جای بخش خصوصی را نگیریم کارهایی انجام بدهیم که بخش خصوصی قادر به انجامش نیست. بنا نیست که بخش خصوصی جای دولت را بگیرد. برای این موضوع یک ملاک داشتیم لذا در مورد کارهای عمرانی و آبادانی که سپاه میکند مثل کاری است که میرود در وزارت بهداشت واکسن فلج را در ایران و افغانستان یک روزه تمام میکند. این کار را وزارت بهداشت شش ماهه هم نمیتواند انجام دهد.”
رفیق دوست همچنین به ملاقات اخیر خود با فرمانده قرارگاه سازندگی خاتم الانبیاء (بزرگترین پیمانکار و کارتل اقتصادی سپاه پاسداران) اشاره کرد و در این خصوص توضیح داد: “اخیرا که با فرمانده خاتمالانبیا ملاقات داشتم گفت بنا داریم اصلا به دنبال کارهای کوچک نرویم، کار کوچک یعنی زیر هزار میلیارد تومان اما اینکه سپاه خرید و فروش نفت کند من این را جایز نمیدانم و فکر میکنم بزرگان هم جایز ندانند.”
خودم بساز بفروشی می کنم
وی با بیان اینکه “هنوز خود را یک سپاهی می دانم چون نه مستعفی شده ام و نه بازنشسته” درباره شرایط اقتصادی خود، اظهار کرد: “من از اول هم از سپاه حقوق نمیگرفتم حالا هم نمیگیرم. من قبل از انقلاب امکاناتی داشتم، هنوز هم کار اقتصادی میکنم؛ بساز و بفروشی در حدی که خودم را اداره میکنم، البته یک خیریه هم دارم.”
رئیس سابق بنیاد مستضعفان و جانبازان درباره خانواده خود نیز گفت: “بچههایم الان در خانههایی هستند که به نام من است. یکیشان اخیرا که کار و بارش بهتر شده دنبال این است که خودش برای خودش خانه تهیه کند. هیچ کار دولتی هم نمیکنند.”
محسن رفیق دوست که در سال 1342 فردی را که گفته می شد از کارمندان ساواک (سازمان اطلاعات و امنیت کشور در دوران حکومت محمدرضا پهلوی) است، با ضربات “چماق” به قتل رسانده بود، در زندان به جمعیت موتلفه اسلامی پیوست.
وی پس از بازگشت آیت الله خمینی به ایران در 12 بهمن 1357 راننده خودروی حامل او بود. یکی از سمتهایی که پس از انقلاب در مدرسه علوی بر عهده وی بود، صدور احکام لازم برای تصرف اموال و اماکن ثروتمندان دوران پهلوی بود.
رفیق دوست در دوران جنگ هشت ساله ایران و عراق، با اصرار آیت الله خامنه ای به عنوان رئیس جمهور وقت، به عنوان نخستین و آخرین وزیر سپاه پاسداران در دولت میرحسین موسوی منصوب شد.
وی سپس ریاست بنیاد مستضعفان را بر عهده گرفت و سالها در این سمت باقی ماند.
مدیریت رفیق دوست بر بنیاد
میرحسین موسوی، رهبر جنبش اعتراضی ایران موسوم به جنبش سبز، اخیرا در خصوص عملکرد رفیق دوست در وزارت سپاه و بنیاد مستضعفان گفته بود: “آن وزیر سابقی که خود می داند چگونه به اینجانب تحمیل شد در عین آنکه بیش از همه در جریان سر ریزشدن همه جانبه امکانات دولت به جبهه ها بود حالا می گوید که اگر امکانات دولت در اختیار جبهه ها قرار می گرفت ما بغداد را فتح می کردیم.شما باید جمله ایشان را این گونه معنی کنید که اگر دولت در اختیار بنده و دوستان مان قرار می گرفت ما چه فتوحاتی داشتیم.”
موسوی خطاب به وی افزوده بود: “بنده می گویم شما که نمی دانم به تحریک چه کسانی در عرض یک هفته چندین مصاحبه علیه دولتی که در آن کار می کردید انجام دادید اگر دولت را در اختیار می گرفتید بر سر کشور همان می آوردید که در طول مدیریت خود بر سر بیت المال و اموال مستضعفان و یتیمان در بنیاد مستضعفان آوردید.”
رفیق دوست پس از بیرون آمدن از بنیاد مستضعفان، بنیاد دیگری با نام “بنیاد نور” تاسیس کرد.
بنیاد نور حامی مالی تشکیلاتی بنام “موسسه خیریه گل یاس” بود که مسئولان آن به همراه حجه الاسلام هادی منتظری مقدم در پی فرار یکی از دختران از این مرکز به اتهام تجاوز و سواستفاده گسترده از دختران دستگیر و محاکمه شدند.
مرتضی رفیقدوست برادر وی متهم ردیف ۲ پرونده اختلاس ۱۲۳ میلیارد تومانی از بانک صادرات در دهه 70 بود. این ماجرا منجر به اعدام متهم ردیف اول پرونده به نام فاضل خداداد و پانزده سال حبس برای مرتضی رفیقدوست شد.