حماس عروسک ایرانی نیست

نویسنده

hamasiran.jpg

ویلیام او بیمن ‏

‏ ‏

مناقشه اسرائیل و حماس نشانی از جنگ میان اسرائیل و ایران ندارد. این افسانه ای است که در دوره زمامداری بوش ‏شکل گرفته و اکنون با طرفدارانی، در اذهان جای گرفته است.‏

این درست است که ایران با وضعیت حماس هماهنگی دارد، خصوصاً زمانیکه اکثریت آرا برای تشکیل دولت در ‏انتخابات سال 2006 را بدست آورد و این انتخابات مورد حمایت آمریکا نیز قرار گرفت. اما پس از آن، دولت جدید با ‏مخالفت اسرائیل و آمریکا روبرو شد و تحریم اقتصادی، فلسطین را به ورطه بحران اقتصادی کشاند. همان موقع بود که ‏ایران تأمین کمک برای حماس را در دستور کار قرار داد. ‏

با اینحال، تحلیلگران اسرائیل و آمریکا می خواهند دنیا بپذیرد که حماس درصورت بهره مند نشدن از حمایت های ‏ایران، قادر به حمله علیه اسرائیل نبود. همانطور که جورج جوفی از مرکز مطالعات بین المللی کمبریج در مصاحبه ‏سال 2006 با رادیو اروپای آزاد و رادیو آزادی گفت، “دولت اسرائیل ایران را متهم می کند که به صورت غیر مستقیم ‏و از طریق حزب الله لبنان، سعی در کنترل اوضاع در داخل محدوده اشغالی دارد و اتهامات دیگری نیز دربارۀ دخالت ‏آن کشور در برخی اقدامات خشونت آمیز تر وارد شده است؛ هرچند هیچ مدرکی برای اثبات ارائه نشده است. به نظر ‏من این ادعاها، بیشتر از جنس تبلیغات هستند و فاقد ارزش واقعی اند.“‏

مشغول شدن ذهن همگان به این موضوع که حملات حماس به اسرائیل تحت سرپرستی ایران انجام می شود، اجازه فکر ‏کردن دربارۀ موقعیت جغرافیائی آنجا را به کسی نداده است. واقعیت این است که حماس بوسیله اسرائیل و مصر، از ‏بقیه دنیا جدا شده است. اسرائیل اساساً ورود غذا و امکانات پزشکی را تحت کنترل خود دارد. این نظریه که ایران به ‏انتقال محموله تسلیحاتی به حماس دست زده، دور از ذهن است. موشک هائی که از سوی حماس به سوی اسرائیل ‏شلیک می شوند و سرمنشأ بروز مناقشه فعلی بوده اند، در داخل ساخته می شوند، سلاح هائی با دانش فنی ساده و بدون ‏هیچگونه پیچیدگی هستند.‏

ادعای دیگر این است که ایرانی ها مشغول آموزش دادن نیروهای حماس هستند. ممکن است همه فکر کنند این اقدام در ‏حجم وسیعی درحال انجام است. مجله تایم لندن در مقاله 19 اسفند 1386 (9 مارس 2008) گزارش کرد 150 ستیزه ‏جوی حماس در تهران آموزش دیده اند. حماس ادعا می کند 000/15 جنگجو در اختیار دارد و این درحالی است که ‏اسرائیل صاحب یک میلیون نیروی تحت امر است. با این حساب، آموزش دیدن 150 نفر، به شرط آنکه این خبر درست ‏باشد، نمی تواند تهدید خیلی جدی برای اسرائیل محسوب شود. ‏

گاهی از حزب الله لبنان به عنوان پایگاه ایران در منطقه یاد می شود، اما حزب الله دسترسی جغرافیائی به غزه ندارد. ‏بنابراین تلاش آنها به برپائی تظاهرات در لبنان محدود می شود. تیمور گوکسل مشاور سابق صلح بانان سازمان ملل در ‏لبنان دهم در ماه دی به خبرگزاری رویترز گفت: “حزب الله با تمام لفاظی هایش درباره فلسطین، کار زیادی نمی تواند ‏دربارۀ غزه انجام بدهد و بعید است لبنان را درگیر در یک فاجعه دیگر کند. بنابراین آنها مشغول به راه انداختن واکنش ‏های مردمی مشغول هستند.“‏

مصر هم گذرگاه مناسبی برای عبور تسلیحات ایرانی نیست. حسنی مبارک دربارۀ ماجرای غزه با یک بحران دست و ‏پنجه نرم می کند. کمک های سازمان ملل به سوی او جاری شده و او از دیرباز در معاهده صلح با اسرائیل به سر می ‏برد. از آن گذشته، دولت سکولار وی به شدت از بنیادگرائی اسلامی در هراس است و آنرا به دیده تردید نگاه می کند. ‏از آنجا که حماس از اساس مخاصمه جو است، برخلاف فتح که مبانی سکولار بیشتری دارد، به عنوان یک رقیب قدرت ‏خطرناک در فلسطین محسوب می شود. مصر به همین دلیل مرز خود با غزه را با دقت فراوانی بسته نگه داشته و تنها ‏به کمک های فوری بشردوستانه اجازه عبور می دهد. ‏

‎ ‎نابراین چرا افسانه پشتیبانی تسلیحاتی ایران هنوز به گوش می رسد؟ یکی از دلایل این است که از دیرباز در سیاست ‏خارجی آمریکا اعتقاد بر این بوده که جنبش های مقاومت نمی توانند بدون کمک های دولتی دوام بیاورند. قبل از اینکه ‏ایران به عنوان پشتیبان این جنبش ها معرفی شود، لیبی سوژه اصلی آمریکا بود. لازم است نگاهی به نخوه رویکرد به ‏لیبی در دهه 1980 انداخته شود تا ببینیم عین همان اتهامات اکنون متوجه ایران شده است. ‏

دست آخر اینکه، پشتیبانی ایران کمکی به مسائل نمی کند. گفتمان اصلی انقلاب ایران هنوز زنده است و در برخی ‏اجزای حیات سیاسی ایران به چشم می خورد. ایران یک حاکم تحت حمایت غرب را سرنگون کرد و تلاش داشت عین ‏این حرکت در جاهای دیگر خاورمیانه هم رخ بدهد. حزب الله و حماس شرکائی با نظرات موافق هستند. ایران از حزب ‏الله در اولین روزهای حیاتش حمایت کرد و مناقشه آن گروه با اسرائیل را هماهنگ با آرمان های انقلابی خود می بیند. ‏این به آن معنا نیست که ایران مشغول کنترل جنبش است. ‏

اینکه اسرائیل و دنیا، ایران را مسؤول مشکلات خود با حماس درنظر بگیرند، کمکی به پیشبرد صلح در منطقه نمی ‏کند. حمله به ایران هم به هیچ وجه نمی تواند از تنش های موجود میان اسرائیل و همسایگانش بکاهد.‏

منبع: نیو آمریکا مدیا- 4 ژانویه‏