پروین سلیمانی بازیگر بزرگ سینما،تئاتر و تلویزیون ایران عصر روز گذشته درگذشت. این بازیگر پرآوازه پس از تحمل بیماری هولناک تومور مغزی ساعت 20 روز گذشته در منزل فرزند خود درگذشت. سلیمانی یکسال اخیر عمرخودرا به سختی سپری کرده و از بیماری به وجودآمده به شدت رنج می برد.
غروب پروین سینمای ایران
پروین سلیمانی بازیگر بزرگ سینما،تئاتر و تلویزیون ایران درگذشت.به گزارش خبرنگارروز در تهران این بازیگر پرآوازه پس از تحمل بیماری هولناک تومور مغزی ساعت 20 روز گذشته در منزل فرزند خود درگذشت.به گفته ماه چهره خلیلی(نوه مرحومه)که خود از بازیگران جوان سینمای ایران است،پروین سلیمانی یکسال اخیر عمرخودرا به سختی سپری کرده و از بیماری به وجودآمده به شدت رنج می برد.شایعات درگذشت بانوی هنرمند ایرانی در روزهای گذشته در رادیو وسایت های متفاوتی شکل گرفت که همگی آنها از طرف خانواده وبستگان ایشان تکذیب شد.
بتول سلیمانی خو(پروین سلیمانی )سال 1301 در یکی از محله های قدیمی تهران به دنیا آمد.اولین فعالیت و هنرنمایی او درابتدای دهه سوم زندگی خود ودرسن 22 سالگی با اجرای نمایش “شهرزادقصه گو”در نقش راوی قصه گذشت.پس از کشف این هنرپیشه جوان توسط علی زمردروش که از کارگردانان جوان تئاترورادیو بود صفحه های زندگی او در عرصه هنرورق خورد.کسب تجربه های متنوع در زمینه صدا،دکلمه و دوبله زیر پا گذاشتن پله های نردبان ترقی را یکی پس از دیگری برای او به سمت موفقیت ساده تر نمود.سلیمانی در سن 30 سالگی نخستین فیلم سینمایی خود را به کارگردانی سرژآزاریان با نام “گل نسا”بازی کرد و از آن پس بود که به عنوان جوانی خوش استعداد به جمع بازیگران بزرگ سینما پیوست.بازی در بیش از 200 فیلم سینمایی،تلویزیونی و تله تئاتر حاصل سال ها تلاش وزحمت این بازیگر صاحب نام و محبوب ایران زمین بود. سلیمانی درتجارب 60 ساله خود همواره با ارائه نقش های بلند وکوتاه به ارائه شخصیت هایی می پرداخت که در عمل غیر قابل پیش بینی نشان می داد.سخت نظری،موشکافی و قدرت اجرایی بالای این هنرپیشه در انتقال کاراکتربه مخاطب جذابیت های خاصی را به اغلب نقش هایش تزریق می نمود.این چنین بود که پروین سلیمانی کم کم به یک چهره شناخته شده ودوست داشتنی در میان مردم تبدیل شده و درطول حیات هنری خود هرگز دست از مردم داری وافتادگی برنمی داشت.
ایشان در گفتگوهای پیش از مرگ خود درمورد الگوی مستند نقش هایی که بازی می کرد گفت:“یک نامادری داشتم که کارهایش همیشه در ذهنم وجود دارد. خیلی زود بزرگ شدم. خواستگاری داشتم که پدرم او را تایید کرد و به همین خاطر خیلی زود ازدواج کردم.بنابراین بسیاری از کارهایم تحت تاثیر شرایط زندگی ام خلق می شدند.“او درمورد عشق خود به دنیای بازیگری می گفت:“راهی که من رفته‌ام، راه زندگی نیست، راه عشق است. هنر عشق وجود من بوده. واقعا اگر هنر و بازیگری، عشق من نبود، فکر می‌‌کنید حالا در دو اتاق زندگی می‌‌کردم؟ حالا هم که می‌‌بینید با شما درددل می‌‌کنم، به خاطر این است که دلم گرفته.”
سلیمانی درمورد آخرین بی مهری های اطرافیان و مسئولین نسبت به خود و همنوعان خود گفت:“فکر می‌‌کنید بیش از شصت سال ماندن در هنر شوخی است؟ من در طول عمر هنری‌ام همواره در کانون‌های خیــریه و ســازمان‌های عام‌المنفــعه خدمت کردم، اما نمی‌‌دانم چرا امروز خودم فراموش شده‌ام.”
او در فیلم‌های سینمایی مانند غزل(محمدرضا زهتابی)، بدلکاران (مهدی صباغ زاده)، پنجه در خاک (ایرج قادری)،سلطان (مسعود کیمیایی)، شب روباه (همایون اسعدیان)، محبوبه (احمد حسنی مقدم)، طالع سعد(مهستی بدیعی)، آقای شانس (رحمان رضایی)،سفر به خیر (داریوش مودبیان)، حالا چه شود(محمد جعفری)، هدف (بهرام کاظمی)، سرب (مسعود کیمیایی)، دیگه چه خبر؟! (تهمینه میلانی) و… ایفای نقش کرده است.
گفتنی است،مراسم تشییع جنازه این هنرمند فقید هنوز از طرف خانواده آن مرحومه اعلام نشده است.
