کانتن ژیرار
امینه، دختر ۱۹ ساله تونسی، در اواسط ماه مارس در اعتراض به قوانین شریعت اسلامی و دفاع از حقوق زنان، تصاویری با سینه برهنه از خود منتشر کرد. او بر روی بدن خود نوشته بود: “تن من به خودم تعلق دارد و ناموس و افتخار فرد دیگری نیست.” او به دنبال این حرکت براساس فتوای اسلام گرایان به شلاق و سنگسار محکوم شد. پلیس و اعضای خانواده امینه، او را به مکان نامعلومی منتقل کردند و کمپین گسترده ای در سراسر جهان، به ویژه توسط گروه “فمن” [زنان با سینه های برهنه]، برای آزادی او آغاز شد. آنها روز چهارشنبه در حمایت از امینه، پرچم سلفی ها را در برابر مسجد بزرگ پاریس به آتش کشیدند. روز پنج شنبه، روز تولد امینه، گروه فمن و دیگر گروه های فمینیستی خواستار برگزاری “روز بین المللی جهاد عریان” شدند.
درهمین راستا، مریم نمازی، بلاگر و مبارز ایرانی حقوق زنان ساکن لندن، معتقد است که مبارزه امینه برای احقاق حقوق پایمال شده زنان به تمامی زنان جهان مربوط می شود و برای آزادی آنان ضروری است. او در مصاحبه با لیبراسیون به سؤالاتی دراین رابطه پاسخ داده است. این مصاحبه را می خوانید.
دلیل برگزاری “روز بین المللی جهاد برهنه” چیست؟
روز ۴ آوریل روز بین المللی دفاع از امینه است. ما خواستیم نشان دهیم که حامی او هستیم. امینه برخلاف اسلام گرایان که او را به سنگسار محکوم کرده اند، کار اشتباهی انجام نداده. او به کمک پلیس ازسوی خانواده اش در مکان نامعلومی نگاه داشته شده. ما می خواهیم او آزاد شود و در امنیت بسر برد.
برخی از فمنیست ها در جهان اسلام معتقدند که درحال حاضر این شیوه اعتراض مناسب نیست. آنها معتقدند که این گونه اعتراض بسیار تحریک آمیز است و شیوه های بهتری برای مبارزه وجود دارد.
تمامی ادیان با بدن زن مشکل دارند و اسلام نیز از این قاعده مستثنی نیست. علاوه براین مشکل، جنبش های اسلام گرای راست افراطی نیز در برخی کشورهای مسلمان درحال به دست آوردن قدرت یا اکنون بر سر قدرت اند. قوانین شریعت و حکومت های اسلام گرا به زن ستیزی و بسط یک دیدگاه تحقیرآمیز نسبت به زنان مشروعیت می بخشند و آن را به جامعه تحمیل می کنند.
هرچه اسلام بیشتر به عنوان یک مقوله شخصی و خصوصی درنظر گرفته شود و هرچه اسلام گرایان بیشتر از زندگی مردم دور بمانند، زنان در آفریقای شمالی و خاورمیانه آزادی بیشتری به دست خواهند آورد. اقداماتی مانند حمایت از امینه این امکان را به وجود می آورند تا به صورت ریشه ای و عمیق از اسلام انتقاد کنیم.
مشغولیت ذهنی به وجود آمده ازسوی این دین برای بدن زن و اصرار آن برای محجبه بودن زنان به خوبی نشان می دهد که برهنگی تابوها را می شکند و یک شیوه بسیار مهم برای اعتراض و ایستادگی است. درواقع برهنگی نقطه مقابل حجاب است.
بی شک این تنها راه برای مبارزه با اسلام گرایان و حجاب نیست، ولی شیوه بسیار مدرنی برای انجام این کار است. آنها می خواهند که ما پوشیده باشیم، پنهان شویم و صدایمان شنیده نشود و ما هم با این گونه مسایل مخالفیم.
درحالی که اسلام گرایان نماینده محافظه گرایی و توحش و تحجرند، امینه و دیگران نماینده مدرنیته، بشریت و تساوی حقوق زن و مردند. او درواقع نماینده همه ماست.
برای کسانی که می گویند این گونه اقدامات تحریک آمیز و بی فایده است، اجازه دهید به آنها یادآوری کنم که اسلام گرایان نیازی به تحریک پذیری ندارند. آنها بدون هیچ گونه بصیرت یا قوه تشخیصی می کشند و تهدید می کنند. به علاوه، جنبش هایی که باعث تغییر در جامعه شده اند، همواره عرف و نورم های جامعه را به چالش کشیده اند. و ما هم اکنون باید به همین شیوه عمل کنیم.
گروه فمن از امینه و عالیه المهدی، زن مصری، حمایت می کند. آیا این مبارزات برهنه که الزاماً نمی تواند برای جامعه مسلمانان مناسب باشد، یک شیوه غربی برای به دست آوردن ایده آل های غربی نیست؟
این سؤال شما مرا به یاد شعاری می اندازد که زنان ایرانی در زمان تظاهرات علیه اسلام گرایانی که انقلاب ایران را به انحصار خود درآوردند، سر می دادند. شعار این بود: “حق زن نه از شرق است نه از غرب، بلکه جهانی است.”
همیشه برایم جالب بوده که اسلام گرایان چگونه از آخرین پیشرفت ها و فن آوری های غرب برای سرکوب و کشتار استفاده می کنند، ولی وقتی صحبت از حقوق زن می شود، نباید به سمت آن رفت.
به علاوه اینکه نباید از یک “جهان اسلام” متحد سخن گفت. در خود تونس عقاید متفاوتی وجود دارد، همان طور که در فرانسه و بریتانیا وجود دارد. امینه نماینده بخشی از جامعه است، اسلام گرایان نیز نماینده بخش دیگری از جامعه اند. او حامیان بسیاری دارد، نه تنها در اروپا، بلکه در تونس، ایران و جاهای دیگر.
سال گذشته شما یک تقویم برهنه درست کردید تا از عالیه المهدی حمایت کنید. آیا تغییری در وضعیت کلی حاصل شده؟
تمامی این اقدامات اجازه می دهد تا تابوها را بشکنیم و باعث تغییر و تحول شویم. و تغییر حاصل خواهد شد. من فکر می کنم اکنون باد از جهت دیگری می وزد. انقلاب ها و جنبش های زنان نشان دهنده پایان حاکمیت لجام گسیخته اسلام گرایان اند. زنان تونسی و همچنین مردان این کشور باید از عالیه و امینه حمایت کنند. آنها نمایندگان آزادی و برابری واقعی اند.
بی شک در این مبارزه، اسلام گرایی به راحتی از صحنه خارج نخواهد شد. پایان این ماجرا هنوز مشخص نیست و همه چیز به خواست ما بستگی دارد.
آیا جنبش های فمینیستی جدیدی درحال شکل گیری است؟ در چه کشورهایی؟
به اطراف خود نگاه کنید. این جنبش ها از هم اکنون در بسیاری از کشورها رو به افزایش است. ایران به ویژه یکی از کشورهایی است که جنبش آزادی زنان در آن بسیار پررنگ است و کم کم دارد حکومت را به زانو درمی آورد. این جنبش ها نشان دهنده ظهور دوران جدیدی هستند.
منبع: لیبراسیون، ۴ آوریل
