جیسون رضائیان
ایران برای انتخابات ریاست جمهوری ماه آینده آماده می‌شودT اما به نظر می‌رسد انرژی ضد سیستم، که اعتراضات خشونت‌بار سال 2009 را پیش می‌راند ناپدید شده است؛ انتخاباتی که سرکوب شدیدی را به همراه داشت و منجر به انتخاب دوباره محمود احمدی‌نژاد به ریاست‌جمهوری شد.
رهبران این جنبش، تحت بازداشت خانگی هستند و بیشتر فعالان آن دوران یا در زندان هستند یا کشور را ترک کرده‌اند و از مناسبات روزمره آن خارج شده‌اند. در کشور نیز مردم آنقدر درگیر بحران اقتصادی هستند که جایی برای تلاش‌های چهار سال پیش باقی نمی‌ماند.
با اینکه فعالان خارج از کشور خواستار تغییر از درون شرایط کشور هستند اما نشانه‌های مشهودی از داخل کشور به چشم نمی‌خورد. همچنین به نظر نمی‌رسد اصلاح‌طلبان الگوی محمد خاتمی را برای شرکت در انتخابات انتخاب کنند.
یک زبان‌شناس 26 ساله که در سال 2009 از دانشگاه فارغ‌التحصیل شد و در تظاهرات شرکت کرده بود می‌گوید: “ایرانی‌ها آدم‌هایی هستند که به رهبر نیاز دارند و حالا کسانی که مخالف دولت هستند کسی را ندارند که راهنمایشان کند.”
حالا آنچه به چشم می‌آید این است که احمدی‌نژاد علیه سیستم می‌جنگد اما هنوز افرادی که باید روبروی هم بایستند چندان مشخص نشده است.
انتخابات 14 ژوئن برگزار می‌شود اما مانند دور گذشته، هیجان زیادی برای تغییر که از ماه‌ها قبل آغاز شده بود و پس از آن هم ادامه داشت به چشم نمی‌خورد. کمپین‌های انتخاباتی ایران بسیار فشرده است و تنها چند هفته پیش از انتخابات آغاز می‌شود و معمولا با سفر نامزد های انتخاباتی به استان‌های کشور همراه است که فقط حدود یک ماه طول می‌کشد.
در سال 2009 یک هفته پیش از انتخابات مناظره‌های تلویزیونی پخش شد که نامزدها یکدیگر را به تقلب و فساد مالی متهم کردند و بسیاری از تابوها شکسته شد و راه را برای جنبش اعتراضی باز کرد. اما بسیاری از شرکت‌کننده‌ها می‌گویند این حرکات در آن زمان بسیار آنی بود و از قبل روی آنها فکری نشده بود.
منبع: بوستون گلوب - 4 مه 2013
