ونسان لمیژون
انتشار گزارش اتمی در مورد ماهیت نظامی توان هسته ای ایران آتش به باروت زد. نیروهای مسلح اسراییل در شرف آغاز جنگ هستند. در صورت دستور دولت اسراییل به انجام حمله، چه اتفاقی خواهد افتاد؟ چلنجز در این گزارش توان زرادخانه ای هر دو کشور را مورد بررسی قرار داده است.
اسراییل به دنبال انتشار گزارش آژانس اتمی که ماهیت نظامی برنامه هسته ای جمهوری اسلامی در آن تأیید شد، دیگر نسبت به حمله نظامی بازدارنده به تأسیسات غنی سازی اورانیوم ایران تردید ندارد. رییس جمهور شیمون پرز روز یکشنبه در این خصوص گفت: “امکان حمله نظامی علیه ایران از گزینه دیپلماتیک بیشتر است.”
چند روز قبل، ۱۴ جنگنده اف-۱۶ اسراییلی در جزیره ساردنی در ایتالیا مانوری برای “مأموریت های طولانی” انجام دادند. ازسوی دیگر، وزارت دفاع نیز یک موشک بالستیکی مجهز به سیستم جدید هدایت شونده را با موفقیت آزمایش کرد [احتمالاً جریکو-۳ با بردی معادل ۴۵۰۰ تا ۷۰۰۰ کیلومتر]. آیا اسراییل امکان این را دارد که در چنین جنگی وارد شود؟ آیا ایران توان مقاومت در برابر اسراییل را دارد؟
نیروی هوایی
در مورد نیروی هوایی می توان گفت که درگیری کاملاً نامتعادل خواهد بود. درحالی که اسراییل می تواند به اسکادران هوایی خود با ۲۴۳ جنگنده اف-۱۵ و اف-۱۶ تکیه کند [که البته جنگنده های اف-۳۵ سفارش داده شده نیز در آینده نزدیک تحویل خواهند شد]، ایران به جنگنده های قدیمی آمریکایی که در زمان شاه تحویل داده شده اند دلخوش کرده است: اف-۱۴ تام کت، میگ ۲۹ روسی، چندین جنگنده قدیمی که از عراق به غنیمت گرفته شده [میراژ اف-۱ و سوخو ۲۴ و ۲۵] و چندین جنگنده چینی از رده خارج [اف-۶ و اف-۷]. درخصوص جنگنده های طراحی شده توسط ایران به نام صاعقه، که طبق گفته ها بهتر از اف-۱۸ است، به نظر نمی رسد قدرت مانور آن به عنوان یک تهدید محسوب شود.
تحریم های اعمال شده علیه ایران مانع آن شده که این کشور بتواند اسکادران خود را مدرن کند و همچنین کمبود هواپیماهای پشتیانی مطمئناً باعث خواهد شد تا از آنها صرفاً در زمینه های تدافعی استفاده شود. برعکس اسکادران مدرن اسراییل مجهز به تسلیحات و موشک های بسیار کارآمد است: موشک های پاپ آی، دلیله، هل فایر، آمرام،…
موشک های بالستیکی
بزرگ ترین هراس اسراییل موشک های بالستیکی است. ایران همچنان درحال توسعه و آزمایش موشک های بالستیکی است که روز به روز بر برد آنها افزوده می شود. ازنظر تئوریکی، این موشک ها می توانند ظرف چند دقیقه بر خاک اسراییل اصابت کنند. تهدید اصلی: شهاب ۳ به عنوان یکی از مشتقات موشک نودونگ کره شمالی با بردی معادل ۲۰۰۰ کیلومتر. این موشک می تواند جدا از اسراییل، به سرزمین های شرق اتحادیه اروپا نیز برسد: بلغارستان، یونان یا رومانی. جمهوری اسلامی همچنین موشک دیگری را مورد آزمایش قرار داده؛ با طراحی مدرن و بردی معادل شهاب ۳ ولی کاملا ایرانی.
در اسراییل موشک بالستیکی جریکو۳ [با بردی معادل ۴۵۰۰ تا ۷۰۰۰ کیلومتر] که وجود آن هیچ گاه توسط وزارت دفاع تأیید نشده هنوز در مراحل آزمایش است. کارشناسان می گویند این موشک قادر به حمل یک کلاهک هسته ای است. این درحالی است که جریکو ۲ که پرتاب کننده ماهواره فضایی شویت بوده است همچنان مورد استفاده قرار می گیرد. اولین نسل از این موشک ها در سال های ۶۰ با همکاری گروه فرانسوی “دسو” ساخته شد.
دفاع هوایی
آیا اسراییل می تواند با موشک های بالستیکی ایران که در پاسخ به حمله نظامی پرتاب خواهند شد مقابله کند؟ سؤال مهمی است. دولت یهود ازنظر تئوریکی دارای یک واحد پیشرفته از موشک های تدافعی است: سیستم “آیرن دوم” [حفاظ آهنین] برای ازبین بردن موشک های با برد متوسط ساخته شده است. اسراییل از موشک های آمریکایی پاتریوت سود می برد. آیا این موشک ها برای متوقف کردن موشک های ایرانی کافی اند؟ این سیستم ها به صورت ۱۰۰ درصد قابل اطمینان نیستند.
در طرف ایران، مراکز غنی سازی اورانیوم که در عمق زیادی از سطح زمین قرار گرفته اند، به وسیله موشک های روسی اس-۲۰۰ محافظت می شوند. پس از عدم تحویل موشک های اس-۳۰۰ ازطرف روسیه، جمهوری اسلامی ادعا کرد در موشک های اس-۲۰۰ تغییراتی ایجاد کرده. این تجهیزات می تواند کارآمد باشد، اما مشکل ایران اینجاست که سیستم های ردیابی آنها به راحتی ممکن است به وسیله تجهیزات جنگ های الکترونیکی مخدوش شود. ایران همچنین دارای سیستم های ضدهوایی تور-ام ۱ روسی است که البته برد کمی دارند.
منبع: چلنجز، ۱۱ نوامبر
