جان میکالسین، بیروت
بعد از رفتن هیات های عراقی و لبنانی، تهران خودش را برای پیروزی و اگر نتوانست دست کم برای تسلط پیدا کردن در مناقشه فلسطین، آماده می کند. اسماعیل هنیه، نخست وزیر حماس، با انتخاب کردن تهران به عنوان اولین نقطه حرکت و تریبونی برای رساندن پیام های آتشین خود به غرب و “رژیم صهیونیستی”، این موضوع را تایید می کند. اسماعیل هنیه در سخنرانی اش در مقابل هزاران نفر از حامیانش که در مراسم نماز جمعه در دانشگاه تهران حضور داشتند، گفت: “آمریکا و صهیونیست ها، با وقاحت می خواهند کاری کنند که ما غصب کردن سرزمین فلسطین را به رسمیت بشناسیم، آنها می خواهند ما را مجبور کنند که از جهاد و مقاومت دست برداریم تا با دشمن قدیمی خود به توافق برسیم.”
نخست وزیر بنیادگرای دولت خودگردان فلسطین، در آستانه دیدارش با ( آیت الله)علی خامنه ای، رهبر، درباره ارتباطاستراتژیک با جمهوری اسلامی صحبت و کمک های مالی ایران را قبول کرد و هرگونه احتمال به رسمیت شناختن دولت اسرائیل و توافق های به عمل آمده در گذشته بین اسرائیل و مقامات ملی فلسطین را منتفی دانست. او گفت: “من از این جایگاه اعلام می کنم که هیچ یک از این فرضیات، تحقق پیدا نمی کنند. ما هرگز دولت متجاوز صهیونیستی را به رسمیت نخواهیم شناخت و تا آزاد کردن بیت المقدس، به جهاد ادامه خواهیم داد.” بلافاصله بعد از این، هنیه با اشاره به حمایت های ایران از مقاومت فلسطین، از جمهوری اسلامی تجلیل کرد: “آنها با گفتن اینکه ملت فلسطین تنها مانده است، می کوشند ما را نا امید کنند، اما این فقط یک تصور است. ما با جمهوری اسلامی ایران یک پیوند استراتژیک عمیق داریم.”
از معنای صحبت های هنیه، برداشت زیادی نمی توان کرد. سخنرانی او یک لگد محکم به محمود عباس، رئیس جمهور فلسطین، بود که در جریان یک سری مذاکرات بی انتها قصد داشت هنیه را متفاعد کند که از موضعشپایین بیاید و دولتی مردمی با حضور فتح تشکیل شود. جمله “برایم مهم نیست”، فریادی بود که بر سر آمریکا و اروپا، و دو شریک دیگر (روسیه و سازمان ملل)، فرود آمد؛ آنها آماده بودند تا سرمایه گزاری های بین المللی را در صورت کناره گیری افتخاری حماس، با مقامات فلسطینی آغاز کنند. هنیه و وزرایش هم مسلما به هیچ عنوان قصد ندارند صندلی خود را واگذار کنند. آنها قصد ندارد قدرت را با فتح شکست خورده تقسیم کنند. به همین دلیل در زمانی که هنیه در دانشگاه تهران سخن می گفت، ده ها هزار نفر از تظاهرکنندگان بنیادگرا به خیابان های غزه ریختند و از نخست وزیر تقاضا کردند که استعفا ندهد و از حماس خواستند که قدرت را تقسیم نکند. 120 میلیون دلار دریافتی از ایران و گرفتن قول کمک های بیشتردر مقابل یک رابطه مستحکم، تمام فرضیات قبلی را منتفی کرد. تهران در این لحظه حاضر است هر بهایی را بپردازد تا چند امتیاز با ارزش را در مخالفت های جهانی با آمریکا، اروپا و کشورهای عرب سنی ثبت کند. این مخالفت ها که از مسائل اتمی آغاز و به جنگ در عراق و لبنان و فلسطین تمام خاورمیانه ختم می شود.
ایران که در بهره برداری از ضعیف شدن آمریکا مصمم است، حامیانش و متحدانش را فرا خوانده است تا به دشمن چنگ و دندان نشان دهند. در عراق، حمله نظامیان شیعه نشان داد که بدون کوتاه آمدن آمریکا در مقابل ایران، ثبات به این کشور باز نخواهد گشت. در لبنان، حزب الله در یک قدمی ساقط کردن دولت سینیوره است. در فلسطین، بعد از آغاز انتفاضه دوم در سال 2000، ایران به وضوح از مواضع نظامی و سیاسی حماس حمایت می کند. پرویز داوودی، معاون نخست وزیر، برای اینکه نشان بدهد سخاوت ایرانی ها ادامه دارد، می گوید: “ایران آماده است تا تجربیات و موفقیت هایش در تمام زمینه ها در اختیار فلسطین بگذارد.” اسرائیلی ها این وعده ها را به عنوان تهدید تازه ای برای تدارکات نظامی قریب الوقوع نظامیان حماس در غزه، تفسیر می کنند.
منبع: ایل جورناله، 9 دسامبر 2006