ده خطر بزرگ جنگ با ایران

نویسنده

» از نگاه ایل جورناله

جان میکالسین

از این به بعد موضوع شوخی بردار نیست؛بعبارت بهتر، با آتش نباید بازی کرد. گزارش آژانس بین المللی در مورد برنامه های اتمی ایران جهان را یک قدم به جنگ در ایران نزدیک تر می کند. ترس از اینکه جمهوری اسلامی به ساختن بمب اتم نزدیک شده است، احتمال اقدام آمریکا، اسرائیل و انگلستان را بیشتر می کند. اما جنگ با ایران نه آسان است و نه کوتاه و نه لزومی دارد که ایتالیا این خطر و هزینه هایش را قبول کند. ده دلیل وجود دارد که نشان می دهد جنگ با ایران  ترسناک تر  از جنگ در افغانستان، لیبی، عراق و کوزوو است.

اول ایتالیا یکی از کشور های عضو ناتو است و پایگاه ساردنیا مورد استفاده هواپیما های اسرائیلی قرار گرفته است. ایران در پاسخ به این اقدام اسرائیل می تواند پایگاه های ما را در افغانستان که با این کشور هم مرز است، هدف قرار بدهد.

دوم، حمله اسرائیل به ایران باعث واکنش نظامیان شیعه حزب الله در لبنان خواهد شد و آنها می توانند با موشک به اسرائیل حمله کنند.  سربازان ما که در مرز های جنوب لبنان خدمت می کنند، زیر موشکباران حزب الله قرار می گیرند.

سوم، در سال 2010 شرکت های ایتالیایی از معامله با ایران 2059 میلیون یورو سود بردند یعنی بیش از دومیلیارد یورو. جنگ با ایران این درآمد را از بین می برد.

چهارم، هر نوع اقدامی که موجب بی ثباتی نظامیان شیعی در عراق بشود که توسط ایران حمایت می شوند، ممکن است سرمایه گذاری شرکت نفت انی در بصره و همچنین توسعه در حوزه نفتی رمیله و زبیر را به خطر بیاندازد.

پنجم، تنها یک حمله به ایران شبیه به آنچه اسرائیل در سال 1981 برای به تاخیر انداختن برنامه های اتمی عراق انجام داد، یا حمله سال 2007 به تاسیسات اتمی سوریه، برای ایران کافی نیست. در ایران بیش از 20 سایت اتمی وجود دارد که تحت نظارت آژانس بین المللی انرژی اتمی نیستند. برخی از آزمایشگاه های زیرزمینی برای غنی سازی اورانیوم در عمق 90 متری زیر کوهی در قم ساخته شده اند و غیر قابل دسترسی هستند.

ششم، واکنش فوری متحدان ایران، دامنه مناقشه را وسیعتر می کند و آن را از کنترل خارج می کند. موشک های حماس و حزب الله اسرائیل را از شمال و جنوب هدف قرار می دهند. نظامیان شیعه ثبات عراق را بر هم می زنند. سوریه، با وجود اینکه درگیر تهدید داخلی است، نقش متحد ایران را بازی خواهد کرد و مرز های ترکیه، اردن و عراق را تهدید می کند. سپاه قدس، متعلق به سپاه پاسداران ایران که برای عملیات برون مرزی تعلیم دیده است، همه هسته های خود را در کشور هایی که متحد آمریکا و اسرائیل هستند، فعال می کند.

هفتم، جنگ خاورمیانه را فلج خواهد کرد و مشکلاتی برای منابع انرژی ایجاد می کند. رفت و آمد نفتکش ها در خلیج فارس، توسط ناو های سپاه به خطر می افتد. بحرین، مقر ناوگان پنجم آمریکا، با خطر شورش شیعیان مواجه می شود که از ایران هدایت می شود. حتی عربستان سعودی هم باید خطرات شورش اقلیت شیعه در کشورش را مد نظر داشته باشد.

هشتم، رویارویی با ایران از سوی سازمان ملل مشروع نیست. روسیه کشوری که رآکتور بوشهر را به اتمام رسانده است و چین بزرگترین وارد کننده نفت خام ایران، حمله به این کشور را وتو خواهند کرد. افکار عمومی غرب هم بعد از تجربه عراق و ماجرای سلاح های کشتار جمعی ،زیاد با این اقدام موافق نیست.

نهم، ناتو برای سقوط قذافی با استفاده از نیروی هوایی، بعد از 5 ماه موفق شد، ایران کشوری است که بیش از 75 میلیون جمعیت دارد و وسعت آن 5برابر ایتالیا است و حمله نظامی فقط از طریق هوا، زمان بیشتری می برد. حمله خارجی نیروهای ناسیونالیست را متحد می کند، همانطور که در دهه هشتاد در جنگ با عراق اتفاق افتاد. در مورد ایران باید گفت که یک اوپوزیسیون قوی وجود ندارد که بتواند تغییر حکومت را تضمین کند.

دهم، آمریکا و متحدانش قبلا در بحران اقتصادی و هزینه های جنگ عراق و افغانستان آزمایش شده اند و این درحالی بوده است که چین قدرت اقتصادی اش را افزایش می دهد.

ایل جورناله، 8 نوامبر