نسیم سربندی، دبیرکمیسیون زنان دفترتحکیم وحدت، در گفت وگو با روز به تبعات برخوردهای اخیرصورت گرفته با کانون مدافعان حقوق بشر و رییس آن پرداخته است. به گفته این فعال دانشجویی زنان در برابرحرکت های صورت گرفته سکوت نخواهند کرد. این گفت وگو را می خوانید .
واکنش فعالان جامعه زنان نسبت به برخورد مقامات دولتی با کانون مدافعان حقوق بشر و تعطیلی آن چیست؟
مسلما جامعه زنان نسبت به برخورد صورت گرفته سکوت نخواهد کرد و در تلاش است اقداماتی جهت حمایت از خانم عبادی صورت دهد. بیانیه ای اعتراضی در همان روزهای نخست منتشر شد و مقاله ها و گزارشات فراوانی در این خصوص نوشته شده است. اما به نظر می رسد جنبش زنان دست به اقدامات عملی پر رنگ تری خواهد زد. البته ناگفته نماند طبق اظهارات وکلای عضو کانون مدافعان، طبق قانون این نهاد همچنان به فعالیت خود ادامه می دهد و تعطیل نشده، بلکه دفتر آن در روندی خلاف قانون پلمب شده است.
آیا برخورد با کانون مدافعان، ریختن به دفتر خانم عبادی و خانه ایشان ارتباطی با انتخابات دارد؟
معمولا در مقاطع نزدیک به انتخابات شاهد گشایش اندکی در فضای جامعه هستیم، اما امسال با اینکه انتخابات ریاست جمهوری را در پیش داریم نه تنها از این روزنه های تنفسی در جامعه مدنی خبری نیست، که حتی اقتدارگرایان از شرایطی که هرج و مرج حاکم شده استفاده کرده و در میانه بحران جنگ در منطقه خاورمیانه دست به سرکوب داخلی فزاینده می زنند. انتقاد اندک از این شرایط نیز بستن مطبوعات و هجمه های فراوانی علیه منتقدین را رقم می زند، مثل اتفاقی که در پی درج اطلاعیه دفتر تحکیم وحدت در روزنامه کارگزاران پیش آمد. برخورد های صورت گرفته نشانه های بسیاری از متفاوت بودن انتخابات آتی را دارد. سرکوب بیشتر جامعه مدنی صدای اعتراض را خاموش کرده و حتی اگر در انتخابات رد صلاحیتی صورت گیرد یا فضا و نتایج رأی گیری ناسالم باشد، جامعه مدنی به دلیل ضربه های پیاپی وارد آمده نحیف گشته و یارای اعتراض ندارد.
بسته شدن کانون مدافعان چه تاثیری روی فعالیت های حقوق بشری و دفاع از حقوق متهمین سیاسی خواهد داشت؟
همانطور که در اطلاعیه ها و اخبار مختلف ذکر شده، کانون مدافعانحقوق بشر وظیفه دشوار دفاع از متهمین گروه های مختلف از جمله دانشجویی، زنان، سیاسی و… را بر عهده داشته و پرونده هر یک از فعالین را پیگیری می کرد. کانون سه وظیفه “دفاع رایگان از متهمان عقیدتی و سیاسی”،”حمایت از خانواده های زندانیان سیاسی و عقیدتی” و “گزارش دهی منظم و مستمر در موارد نقض حقوق بشر در ایران” به افکارعمومی در سطح ملی و بین المللی را در اساسنامه خود ذکر کرده است. بنابراین اگر تخطی از قانون رخ می داد سریعا توسط وکلا منتشر می شد؛ مثلا اگر روند برگزاری دادگاه مشکل داشت یا موکل در شرایط خلاف قانون در بازداشت به سر می برد. این موضوع نه تنها باعث انعکاس رفتار قانون شکنان می شد، بلکه حمایت از همه متهمانفعال در زمینه حقوق بشر را به دنبال داشت. از طرف دیگر کانون در مقاطعی چون تصویب لایحه حمایت از خانواده، و لوایح دیگر حساسیت نشان داده و برنامه هایی جهت انتقاد و اعتراض ترتیب داد. کانون مدافعان همچنین به منظور دفاع از حق تحصیل دانشجویانی که ستاره دار شده بودند یا احکام محرومیت از تحصیل دریافت کرده بودند برنامه ای ترتیب داد. در عین حال جلسات شورای ملی صلح و کمیته دفاع از انتخابات آزاد در کانون مدافعان برگزار می شد. همه این موارد نشان دهنده حمایت کانون از گروه های حقوق بشری است. تصور می کنم پلمب غیرقانونی دفتر کانون اگر چه ممکن است تاثیراتی بر روند این فعالیت ها داشته باشد اما قطعا این فعالیت ها را تعطیل نخواهد کرد.
پیام های فشار بر خانم عبادی برروی جامعه مدنی ایران چیست؟
برخوردهای صورت گرفته حامل پیام های مهمی برای جامعه مدنی در ایران است. کانون مدافعان به این دلیل که ریاست آن را خانم عبادی که برنده جایزه صلح نوبل هستند، بر عهده داشتند، در میان نهادهای مدنی ایران دارای مصونیتی گرچه متزلزل و اندک بودند و خود خانم عبادی هم در سطح جهانی به عنوان نماد حقوق بشر و صلح شناخته شده اند. بنابراین فشار و تهدید ایشان سرکوب بیشتر فعالین مدنی را در پی دارد. همان طور که شاهد بودیم در زمانه پر آشوب کنونی غیر از کانون مدافعان، مطبوعات و دفتر تحکیم وحدت نیز از سرکوب بی نصیب نماندند. به همین دلیل است که در شرایط فعلی ارتباط بین جامعه مدنی و حمایت کامل و همه جانبه گروه های منتقد از همدیگر می تواند بسیار مهم و اثرگذار باشد و جامعه مدنی را حفظ کند.