”بیشترین تضمین‌کننده امنیت و رفع تهدیدها، اعتمادسازی است که با مشارکت مردمی محقق می‌شود.” این بخشی از اظهارات آقای کروبی است که در تاریخ 28 فروردین 1382 در خبرگزاری فارس درج شد.
آقای کروبی! شما ذخیره انقلاب هستید مثل همه ذخایر دیگر و سروی هستید برای اصلاحات، در این شکی نیست. خودتان در کتاب فرمایشی “سرو اصلاحات” خود را چنین خوانده‌اید. اما نمی‌دانم گفتارها و رفتارهای شما پس از پیاده شدن از ”اسب” قدرت چرا با آن گفتار همخوانی دارد. نگارنده معتقدم بدون شک شما از دلسوزان و افراد اصلاح‌طلب داخل حاکمیت هستید، اما نمی‌دانم چرا وقتی در این کشور اصلاح‌طلبان به نقد اصلاح‌طلبان می‌نشینند، نه راه نقد بلکه نفی را در پیش می‌‌گیرندو رفتارها چنان می‌شود که همه‌چیز را به نفع نیروهای مخالف اصلاح‌طلب تمام می‌کند.
آقای کروبی! شما دو سه سالی بیشتر نیست که از این دولت! فاصله گرفته اید و هنوز کسی سر آن ندارد که شما را از اصل هم افتاده بداند اما… من نمی‌خواهم زیره به کرمان ببرم، شما استادترید. اما می‌دانید که امام علی (ع) حدود 25 سال از خلافت دور ماند. در این 25 سال همه نوع همکاری و رابطه مشاوره‌ای هم با سه خلیفه داشت. در جنگ‌ها هم به آنان کمک و مشاوره می‌داد اما هیچگاه کمک او به خلفا و نقد او از شیعیان به تضعیف موضع شیعیان در برابر نیروهای مخالف تشیع منجر نشد؛ چون امام علی درایت داشت. او می دانست چگونه نقد کند که آب به آسیاب دشمن نریزد.درایت را در ایران امروز بسیاری از سیاسیون ندارند. متاسفانه در کشور ما، هرگاه رستم به جنگ سهراب می‌رود، نتیجه هرچه باشد به نفع کیکاووس تمام می‌شود. نقد شما از اصلاح‌طلبان چنان است که به تیتر یک روزنامه کیهان تبدیل می‌شود.
آقای کروبی! شما خود بارها و بارها از همان لوایح دوگانه خاتمی دفاع کردید. اگر یادتان باشد شما در گفت‌وگو با خبرگزاری فارس در تاریخ 27 بهمن 1381 در پاسخ به این سوال که لوایح دوگانه به مجمع تشخیص مصلحت خواهد رفت، دقیقا این جمله را بیان کردید: “اصلا چنین چیزی نیست، این لوایح خوب است…. در تلاش هستیم که این لوایح به مجمع تشخیص مصلحت نرود.” آقای کروبی، این سخن شما نیست؟
شما در گفت‌وگوی اخیر خود گفته‌اید: “اگر این لوایح تصویب می‌شد، از بزرگ‌ترین اشتباهات بود.” باور کنید تصمیم‌ها گرفته شده است. شما و همفکرانتان گمان می‌کنید با اتخاذ چنین مواضعی چند کرسی از مجلس را از آن خود خواهید کرد؟آن سبو بشکست و این پیمانه ریخت.
گمان نمی‌کنم مجلسی که حتی اصلاح‌طلبانی از طیف شما در آن اکثریت داشته باشند تکرار شود. اما این برای من مهم نیست. برای من مهم این است که هرکسی در هر جایی که قرار دارد، حرکت زیگزاگی او دیگر آنقدر زیگزاگی نباشد که به مارپیچ بیشتر شباهت پیدا کند. شما خط خودتان را مشخص کنید. اگر شما را لیدر اصلاحات بدانند و در تاریخ بنویسند که شما رهبر اصلاحات بودید، هستید و خواهید بود، آیا نقدهای شما که در واقع تف سر بالاست، خاتمه خواهد یافت؟
آقای کروبی! شما در 12 بهمن 81 گفتید: “وحدت گروه‌های دوم خردادی در انتخابات باید حفظ شود و گروه‌ها برای انتخابات شوراها حتی‌الامکان لیست مشترک ارائه دهند.” اکنون آیا خود به آن پایبند هستید؟ در مقابل حقیقت، حق و حقیقت دیگری بنا کردن چه مفهومی می‌تواند داشته باشد؟ در مقابل ائتلاف، ائتلاف مردمی… چرا اعتمادسازی را از خودتان شروع نمی‌کنید؟ شما که در 28 فروردین 82 گفته بودید: “بیشترین تضمین‌کننده امنیت و رفع تهدیدها اعتمادسازی است. خب، اعتمادسازی را نه با آلمان، چین، انگلیس، ایتالیا، آمریکا و…” همین‌جا در ایران زمین و با کسانی که همه زمانی از جمله اطرافیان شما هم محسوب می‌شده‌اند آغاز کنید.
شما در همین مصاحبه خود از این گفته‌اید که تحصن نمایندگان در مجلس ششم از تعادل خارج شده بود. بیایید همین تعادل را با صحبت‌های شما بسنجیم، هر چند به‌نظرم مشکل جای دیگری است. شاید شما با انتقاد از طیفی از اصلاح‌طلبان که اتفاقا من هم امیدی به پیروزی آنها ندارم، قصد دارید خط قرمزها را رعایت کنید. همان خط قرمزی که در چهارم تیرماه 82 از آن حرف زده بودید.
آقای کروبی، دور شدن از اسب قدرت بهتر است. خیالتان راحت‌تر خواهد بود. اما به گمانم شما به دلشوره داشتن‌ها عادت کرده‌اید. آیا وقتی از وفاق حرف می‌زنید، منظورتان وفاق همه با شماست؟
در غیر این صورت اسامی اعتماد، مردمی، ملی و… تا این حد در شعارهای شما تکرار نمی‌شد. اساسا از قدیم گفته‌اند پول “قلب” از زمانی ایجاد شد که پول اصلی اختراع شد. اعتماد، مردم، ملی، دموکراسی و… نیز در بستری ایجاد شد که تکروی و خودی و غیر خودی مطرح شد. همه شجاعت را می‌ستایند اما شجاعت در نقد دوستان، شجاعت نیست. ای کاش شجاعت را زمان قرائت تحقیق و تفحص از صدا و سیما، گزارش پرونده آقاجری، قبول کردن رتبه 35 در انتخابات دوره هفتم مجلس و… قبول می‌کردید.
وقتی چنین سرنوشتی در انتخابات ریاست‌جمهوری هم برای شما به‌وقوع پیوست. یادم آمد که در 27 آذرماه 1382 گفته بودید: “حضور بسیج در دانشگاه‌ها نظامی‌گری نیست.” آقای کروبی، بکوشید ائتلاف مردمی را واقعا در میان مردم ایجاد کنید نه در اسم و رسم. سخنان شما به سختی ایجاد شائبه می‌کند. تلاش کنید تا براساس آنچه خودتان گفته‌اید در 16 اردیبهشت 83، از سخنان شما شائبه ایجاد نشود؛ چرا که این خانم دولت! اصلا به هیچ شوهری وفا نکرده است. این عفریته عروس هزار داماد است.
منبع: سایت بوی خاک