مهندس موسوی : خروج از سایه

سعید مدنی
سعید مدنی

با کناره گیری خاتمی از رقابت های انتخاباتی ، اصلاح طلبان علیرغم حضور دو نامزد دیگرـ آقایان کروبی و ‏موسوی ـ در شرایط بغرنج و نامطلوبی قرار گرفته اند.خاتمی با همه ضعف ها و قوت هایش می توانست در سایه ‏جنبش اجتماعی که پیرامونش در حال شکل گیری بود در همان مرحله اول تکلیف انتخابات را یکسره کند؛ درست ‏به همین دلیل محافظه کاران بی پروا او را آماج تهدید های مکرر قرار دادند و بر اساس برخی شایعات برنامه ‏ترور او را نیز طراحی کردند.‏

یکی از تمایزات خاتمی از دیگر نامزد های اصلاح طلب، شاخص بودن مواضع و دیدگاههای او برای عموم ‏جامعه بود. خاتمی به مرجعی برای تعیین موضع و جایگاه نیروهای سیاسی تبدیل شده بود، این جایگاه با اعلام ‏نامزدی خاتمی پس از توصیه سران نظام به او برای خودداری از ورود در انتخابات، بیش از گذشته برجسته ‏شد. ‏

در میان دو نامزد دیگر اصلاح طلب مواضع و دید گاههای آقای کروبی و خط مشی او تا حدود زیادی روشن شده ‏است. تحرکات آقای کروبی در فاصله انتخابات قبلی ریاست جمهوری تا امروز دید گاهها و مواضع او را نسبت به ‏مسایل جاری کشور کمابیش مشخص کرده است .‏

اما مواضع مهندس میر حسین موسوی به دلیل سال ها کناره گیری از سیاست، خصوصا سکوت او در دوران ‏اصلاحات بسیار مبهم است. چند سخنرانی اخیر او نیز آنچنان نامانوس و گنگ بود که تنها بر ابهامات موجود ‏افزود . آنچه از خلال سخنان اخیر موسوی استنباط میشود، نارضایتی او از وضعیت موجود اقتصادی کشور است. ‏سخنان و اظهار نظر های موسوی در دور جدید ورود او به سیاست فاقد حداقل صراحت و روشنی است. شاید سه ‏دهه قبل این نحوه اعلام نظر می توانست تا حدودی موضع و جایگاه او را در بین مخاطبان روشن کند، اما امروز ‏پس از صف بندی های جدیدی که سر فصل آن خرداد 76 است، جامعه سیاسی و عموم مردم منتظر صراحتی به ‏مراتب بیشتر از آن هستند که در سخنان موسوی شنیده میشود. ‏

روش و زمان ورود میر حسین موسوی به انتخابات نیزهزار اگر و اما در باره او را تقویت کرد. از دیدگاه حامیان ‏خاتمی ورود میر حسین، اگرنه تنها دلیل لااقل یکی از مهمترین دلایل کناره گیری خاتمی است و همین دلیل ‏موجهی است تا آنان چندان تمایلی به حمایت از میر حسین نداشته باشند. اگر چه اشتباه فاحشی خواهد بود اگر ‏صرف ورود نابجای موسوی و به دنبال آن کناره گیری خاتمی را معیار سنجش میر حسین قرار دهیم و یا احیانا او ‏را نامزد اصلی نظام و محافظه کاران قلمداد کنیم.‏

از سوی دیگر عملکرد ، روش و خط مشی میر حسین در دهه 60 و ارزیابی امروز خود او از ان روش ها ‏نیزانبوهی از سئوالات را در برابر وی قرار داده که به عنوان یک نامزد ریاست جمهوری نمی تواند در برابر آنها ‏سکوت اختیار کند.بخش عمده ای از موفقیت موسوی در دوران جنگ، مرهون حمایت های فرا قانونی رهبر ‏انقلاب از وی بود. آیا او در حال حاضر هم تمایل به استفاده از چنین مکانیزم هایی دارد؟ بسیاری از اصول قانون ‏اساسی ـ خصوصا در بخش حقوق ملت- در دوران نخست وزیری میر حسین مسکوت ماند که تاکنون نیز روشن ‏نشده موسوی تا چه حد برای به اجرا در آمدن این اصول تلاش خواهد کرد؟ میر حسین که در دوران نخست ‏وزیری اش در برابر بسیاری از موارد نقض حقوق ملت و همچنین موازین حقوق بشر - از جمله حصر حضرت ‏آیت الله منتظری به دلیل پافشاری بر توقف اعدام های غیر قانونی سال 67 - سکوت کرد، اکنون در برابر ‏موارد مکرر نقض حقوق بشر او چه خواهد کرد؟ اینها فقط بخش کوچکی از سئوالات نیروهایی است که ممکن ‏است در صف حامیان یک نامزد اصلاح طلب قرار گیرند و موسوی نمی تواند به آنها پاسخ ندهد.‏

آقای خاتمی در متن کناره گیری خود در باره مهندس موسوی نوشته است: “بر این‎ ‎باورم که جناب آقای مهندس ‏موسوی، برای ایجاد تغییر در شرایط کنونی شایستگی لازم را‏‎ ‎دارند، هرچند ممکن است تفاوت‌ها و تمایزهایی در ‏نظر و عمل وجود داشته باشد، اما مهم‎ ‎آن است که این عزیز نیز به آرمانهای انقلاب و ملت پایبندند و از حقوق و ‏آزادیهای‎ ‎بنیادین و حاکمیت مردم بر سرنوشت و مصالح ملی و حیثیت بین المللی کشور به جد دفاع‏‎ ‎کرده و ‏می‌کنند”.‏
‎ ‎‏ ‏
اما مهندس موسوی چه تفاوت ها و تمایز هایی با دیگر اصلاح طلبان دارد که آقای خاتمی ضمن حمایت از او بر ‏آنها تاکید کرده است؟ او به عنوان یک نامزد اصلاح طلب چه مواضعی در برابر نقض حقوق و آزادیهای بنیادین ‏مردم دارد و چگونه از آنها دفاع خواهد کرد؟

گذشته از موارد بالا مهندس موسوی باید از کاربرد ادبیات دو پهلو خودداری کند و به صراحت اعلام کند نماینده ‏چه کسی یا جناحی در نظام سیاسی ایران است؟ و چه کسانی در نظام سیاسی به استقبال او خواهند آمد؟‏

‏- نظر موسوی در باره حضور همه جانبه نظامیان و نهادهای نظامی در امور اقتصادی چیست؟ آیا او تمایل دارد ‏رانت عظیمی را که به واسطه نفوذ نظامیان در ساختاردولت به سوی آنها سرازیر شده کاهش دهد و دوباره آنها را ‏به پادگانها برگرداند ؟چگونه؟‏

‏- موضع موسوی در برابر بی عدالتی های موجود در نظام پذیرش دانشگاهها از جمله تبعیض جنسیتی و ‏اختصاص سهمیه به اعضای نهادهای نظامی و امنیتی چیست؟‏

‏- دیدگاه موسوی نسبت به سیاست های بین المللی دولت چیست؟ او در باره رابطه با امریکا چگونه می اندیشد و ‏چگونه می خواهد منافع ملی را در شرایط کنونی تامین کند؟‏

نامزدهای اصلاح طلب از جمله مهندس موسوی نباید انتظار داشته باشند تنها انتقاد های آنان نسبت به عملکرد ‏احمدی نژاد و دولت او برای ابراز هویت و تعیین جایگاه آنان در صف بندی موجود نیروهای سیاسی کفایت کند. ‏اگر در پایان سال گذشته شکی در باره حذف احمدی نژاد به عنوان نامزد اصلی و گزینه اول محافظه کاران ‏وجود داشت، با سخنان رهبر نظام در مشهد دیگر جای کمترین ابهامی در این زمینه نیست. بنابراین اعلام ‏دیدگاهها و مواضع باید بسیار فراتر از نقد وضع موجود و دولت برود و علاوه بر وجوه سلبی ، دیدگاهها و ‏مواضع نامزدها را در باره مسایل و مشکلات فوری جامعه در همه حوزه های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی ‏روشن کند.‏

همچنان که آقای خاتمی به درستی در پیام کناره گیری خود آورده : “حضور در‎ ‎انتخابات برای پیروزی است، نه ‏یک تفنن پرهزینه. “‏

‏ نتیجه انتخابات هر چه باشد بخشی از سرنوشت چهار سال یک ملت را تعیین می کند، به عبارت دیگر ملت در ‏برابر رفتار سیاسی و تصمیم خود، چهار سال هزینه خواهد داد. از این رو کسانی مثل میر حسین موسوی که ‏جرات آن را داشته اند تا به عنوان نامزد اصلاح طلب وارد این رقابت کاملا نابرابر شوند، باید جسارت آن را هم ‏داشته باشند که دید گاهها و مواضع خود را صریح و بی پرده با مردم و نیروهای سیاسی درمیان گذارند و اجازه ‏دهند آنان رییس جمهور را با علم و اطلاع انتخاب کنند.‏