انتخابات روز جمعه امسال که در تکمیل رقابت‌های اسفندماه مجلس بود، برای همه درس‌آموز باید باشد. اگر روزی مداحان، حاشیه سخنرانی و وعظ علما را پر می‌کردند، اینک این مداحان هستند که برای قبول یک روحانی در لیست مورد تاییدشان شرط می‌گذارند. در 25 نفری که در مرحله دوم انتخابات در تهران به مجلس راه یافتند، 17 نفرشان از هیات منتخب حاج منصور ارضی است.
و این شگفت نیست که حاج منصور که صدای ارک و سردسته عزاداران محرم است، آنچنان نفوذی پیدا می‌کند که کفه ترازو را سنگ او بالا و پایین می‌برد. هم از این روست که سیاستمداران اصولگرا هر کدام در پی دلگشایی و قرابت به مداحی معروف هستند که در روزی که منتخب تهران به 10 و 20 درصد از آرای مردم نیاز دارد، سنگ حاج منصور و مثل اویی، لیستش را زیر و زبر کند. جابه‌جایی گروه‌های مرجع اتفاق افتاده است و می‌افتد؛ اینک صنف لباس‌فروشان خود سازی جدا از موتلفه می‌زند و سنبه‌اش را برای لیست حاج منصور می‌زند.
از نظر ماهیت گروه‌های مرجع، وعظ و خطابه از آن علماست. اما در این سال‌ها صداو سیما بر منبر رسانه ملی، مردم را به صوت حزین و فریاد غمین کسانی دعوت می‌کند، که نه از حوزه با کوله‌بار فقه و اصول و اخلاق که از کف بازار و با چهره‌های مکلایی خاص سر برآوردند و اینک علما نوبت وعظ از مجالس‌شان می‌گیرند.
رای تهران منهای محمدنبی حبیبی و بادامچیان که بزرگ موتلفه‌اند و حتی روانبخش و سقای بی‌ریا که شاگرد آیت‌الله مصباح‌اند، چیز دیگری است که تعریفی در ادبیات قدیم سیاست ایران ندارد. در غیاب روشنفکران، این صنف لباس‌فروشان تهرانی است که گروهی مرجع برای رایی لازم دست وپا می‌کند. این نه یک هشدار که واقعیتی قابل تامل است.
منبع: اعتماد هفدهم اردیبهشت