گفت و گو با اشکان کوشانژاد
گربه های ایرانی به بریتانیا پناهنده شدند
چندی پیش در خبرها داشتیم که بازیگران فیلم آخر بهمن قبادی قصد بازگشت به کشور ندارند و برآنند تا از دولت انگلستان تقاضای پناهندگی سیاسی بکنند. هنر روز که پیشتر با این دو جوان و خواننده ی گروه فونت مصاحبه کرده بود، این بار با اشکان کوشانژاد تماس گرفته، تا از چند و چون و صحت و سقم این خبر آگاه شود. گفت و گو با کوشانژاد را در ادامه پی بگیرید…
اشکان جان در خبرها داشتیم که قرار است از دولت انگلستان تقاضای پناهندگی کنید، به عنوان اولین سوال، برایمان بگو که این خبر را تایید می کنی یا نه؟
بله خبر درست است. ما، یعنی من و نگار و باقی بچه های فونت امروز( دو شنبه) تقاضای پناهندگی مان را به وزارت کشور انگلستان تحویل دادیم.
چه شد که چنین تصمیمی گرفتید؟
در واقع در یک ماه اخیر خبرهای ناخوش ایند زیادی از ایران داشتیم. بچه های موسیقی ایران اوضاع و احوال مناسبی ندارند. “علی” درامر گروه ما هم پس از بازگشت به ایران در استودیوی تمرین یک سری از دوستانمان دستگیر شد و خب مجموعه این اخبار باعث شد که برای ما روشن شود که اینها به دنبال این هستند که بدانند ما در چمد ماهه اخیر چه فعالیت هایی داشته ایم…
می شود درامر گروهتان را بیشتر معرفی کنی؟
متاسفانه من ترجیح می دهم که نام فامیلش را ذکر نکنم. اما همینقدر می گویم که او را از سر تمرین برده اند و حالا چند هفته ای است که خیچ کس از او خبر ندارد. خانواده اش هم شدیداً نگران هستند و نمی دانند باید به کجا مراجعه کنند.
باقی بچه های موسیقی زیرزمینی ایران چه، از آنها خبری داری که اوضاع شان چطور است؟
بله تا حدودی. البته می دانید که خبررسانی در ایران زیر پوشش شدید امنیتی انجام می شود و این روزها خبرگرفتن از بچه ها بسیار دشوار شده. اگر هم بتوانی با عکسی صحبت کنی، معمولاً بچه ها از ترس حوادث بعدی حرف خاصی را پشت تلفن نمی زنند. اما از خبرها این طور بر می اید که جوخفقان صدها بار افزایش پیدا کرده و بچه ها حتی اجازه ی تمرین و اجرای خصوصی هم ندارند.
سوال دیگر در باره ی جامعه ی سینمایی ایران است، این سالها بسیاری از روزنامه نگاران و فعالینن سیاسی و اهالی موسیقی مجبور شده اند به کشورهای غربی پناهنده شوند، اما این میزان در جامعه سینمایی ایران تقریباً به صفر می رسد، علت این ماجرا را در چه چیزی می دانی؟
من فکر می کنم این موضوع برمی گردد به موقعیت حرفه ای بچه های سینما. سینما بر خلاف موسیقی بسیار شکننده است. طوری که اگر عامل “ زبان ” برای یک آرتیست سینما از میان برود، در واقع به گونه ای کل کار آن هنرمند از بین می رود و باید یک عمر خانه نشین شود. به همین دلل بچه های سینما مجبورند به خاطر موقعیت کاری شان با شرایط موجود بسازند. من فکر می کنم در شرایط کنونی قربانیان اصلی بچه های سینما هستند که مجبور شده اند جوری با اوضاع کنار بیایند و دستشان هم به جایی بند نیست.
خب، برگردیم به بحث قبلی، بچه های گروه فونت هم تقاضای پناهندگی کرده اند، درست است؟
بله. برای اینکه آنها هم در این چند ماه همراه ما بوده اند. هم برای موسیقی و مارکتینگ فیلم و هم برای اجراهای متفاوت در اروپا.
و سوال آخر اینکه فکر می کنی در سالهای آتی عده ی بیشتری از هنرمندان به صف پناهندگان سیاسی در غرب بپیوندند؟
تا امروز همین فیلم بهمن قبادی دریچه هایی تازه برای بچه های هنرمند ایران گشوده است. من طبیعتاً نمی توانم اتفاقات آینده ی ایران را پیش بینی کنم اما با وضعی که پیش می رویم شرایط برای کار هنری بسیار سخت شده است و اوضاع در خفقان مطلق است. بنابراین همه چیز احتمال دارد.