باراک اوباما در فراز هایی از سخنرانی اش در کمیته روابط عمومی آمریکا و اسرائیل که سالی یک بار بطور عمومی برگزار می شود، گفت: “در این سه سال که رئیس جمهور آمریکا هستم، تلاش کردم تا نسبت به دولت اسرائیل متعهد باشم. تعهد ما نسبت به امنیت اسرائیل، بی سابقه بوده است”.
سخنرانی اوباما بیش از نیم ساعت طول کشید و در جریان این سخنرانی، اوباما- درآستانه انتخابات ریاست جمهوری- همه اقداماتی را که دولت اش برای دفاع از اسرائیل کرده است بر شمرد و در مورد وضعیت دشوار اش در خاورمیانه سخن گفت.
حضور اوباما در این کنفرانس در آستانه دیدارش با بنیامین نتانیاهو که از آمریکا دیدار رسمی می کند، صورت گرفت. دیداری که ارزشش از همه دیدار ها در این سه سال بیشتر است. روی میز این دو رهبر غربی، مسئله ایران و برنامه های اتمی اش قرار دارد که برای اسرائیل و هم اوباما بعنوان کاندیدای ریاست جمهوری مهم است.
ماه هاست که رسانه ها درباره حمله قریب الوقوع اسرائیل به تاسیسات اتمی ایران حرف می زنند. در کنار آن گفته های پانه تا رئیس پنتاگون را نیز باید مورد توجه قرار داد که پیش بینی کرده اند، حمله اسرائیل به ایران به احتمال خیلی زیاد اوایل تابستان صورت می گیرد.
اوباما در سخنرانی اش به وضوح اعلام کرد که قصد دارد گزینه دیپلماسی با ایران را همچنان مطرح نگاه دارد . همانطور که جان بولتون، سفیر سابق آمریکا در سازمان ملل گفته بود که شاید دلیل اش این باشد که دولت آمریکا لحن اش را در گفتگو با بشار اسد، دیکتاتور سوریه و متحد حکومت آیت الله ها، تغییر داده است.
اما رئیس جمهور آمریکا در سخنرانی اش بطور غیر مستقیم به مطرح بودن گزینه نظامی اشاره کرد: “همه گزینه ها همچنان مطرح است”.
دیدار بین سران دو کشور در سخت ترین دوران روابط بین این دو صورت می گیرد. اگر این حقیقت داشته باشد که روابط اسرائیل و آمریکا از لحاظ همکار نظامی و اطلاعاتی بشدت قوی است، این نیز به همان اندازه صادق است که روابط انسانی (سیاسی) بین دو رهبر دشوار شده است.
این بر کسی پوشیده نیست که اوباما و ناتنیاهو سال گذشته برخورد شدیدی داشتند. قضیه از این قرار بود که آمریکا به اسرائیل پیشنهاد کرد تا گفتگو های صلح را با فلسطین از سر بگیرند و بعنوان پایه این گفتگو ها اسرائیل به شرایط سال 1967 بازگردد. این پیشنهاد به زعم ناتنیاهو و بسیاری از تاثیر گذاران بر افکار عمومی اسرائیل، یک توهین مسلم تلقی شد.
در آستانه دیدار رهبران دو کشور، به نظر می رسد که نخست وزیر اسرائیل ترجیح می دهد دیدار امروز بر روی ایران و برنامه های اتمی ایران کشور متمرکز شود.
واقعیت این است که تنش در خاورمیانه به اوج خود رسیده است. اکنون یک سال است که شورش در کشور های عربی آغاز شده و برخی از این شورش ها مانند مصر و لیبی و آنطور که از شواهد پیداست در سوریه، به نتیجه رسیده است. اما در مورد ایران تغییرات زمانی مشخص می شود که آخرین موج تحریم های اقتصادی توسط آمریکا و اروپا آغاز شود.
پاسخ ایران در جنگ لفظی با غرب قابل توجه است. تهدید به بستن تنگه هرمز، جایی که 20 درصد کالاهای جهان از آن عبور می کند، پاسخ احمدی نژاد بود به تحریم ها. ایران امیدوار است که قیمت نفت بالا برود تا از این طریق بتواند غرب را تنبیه کند.
ایران از یک رویارویی بین اصولگرایان- طرفداران آیت الله خامنه ای- و احزاب وابسته به شهردار سابق تهران و رئیس جمهور کنونی- محمود احمدی نژاد- عبور می کند. و این بدون در نظر گرفتن اصلاح طلبان است که رهبرانشان موسوی و کروبی یک سال است که در حصر خانگی هستند.
در روز انتخابات دوم مارس طرفداران خامنه ای در انتخابات پیروز شدند و ضربه سختی به احمدی نژاد وارد کردند. احتمال زیادی دارد که خامنه ای موفق شود خود را از شر رئیس جمهوری فعلی خلاص کند و فرد جدیدی را بعنوان رئیس جمهور برای انتخابات سال آینده معرفی کند. موضوع جنگ قدرت در داخل ایران موضوعی ایت که بر روی موضعگیری ها تاثیر خواهد داشت و این شامل اسرائیل هم می شود.
در دیدار امروز بین کسی که زمانی “رئیس دنیای آزاد” نامیده می شود و نخست وزیر اسرائیل، سرنوشت اسرائیل، منطقه خاورمیانه و آینده انتخابات اوباما که در انتخابات سال 2008، 77 درصد یهودیان آمریکا به او رای داده بودند، مطرح می شود.
این دو قطعا درباره گزینه حمله نظامی به تاسیسات اتمی ایران نیز حرف خواهند زد. اوباما و نتانیاهو در مورد چگونگی، زمان و مکان این حمله عمیقا اختلاف نظر دارند. اینکه دولت آمریکا با حمله نظامی به ایران موافقت کند، بعد از انتخابات ماه نوامبر آمریکا و در صورت انتخاب مجدد اوباما مشخص خواهد شد. به نظر می رسد ناتنیاهو فرصت ندارد منتظر تغییرات سیاسی در آمریکا شود.
ایران اتمی، اسرائیل را تهدید می کند و به همین دلیل نخست وزیر اسرائیل در روزهای گذشته تاکید کرد که اسرائیل در مورد ایران مستقل تصمیم می گیرد. اوباما هم در این مورد هشدار داد.
اوچیدنتاله، 5 مارس
