علی رغم فشارهای بسیار از سوی گروه های اصولگرا در ایران، این کشور دومین مصرف کننده لوازم آرایشی در خاورمیانه است.
پس از انقلاب اسلامی ۱۹۷۹، لوازم آرایشی، به ویژه روژ لب و لاک ناخن، ممنوع شدند. ولی طی سال های اخیر این لوازم در بازار ایران اشباع شده و این کشور را به دومین مصرف کننده لوازم آرایشی و وسایل زیبایی تبدیل کرده است. براساس تحقیقی که در این زمینه در مؤسسه تحقیقاتی TMBA انجام شده، در حدود ۱۴ میلیون دختر و زن بین ۱۵ تا ۴۵ سال که در شهرهای بزرگ ایران زندگی می کنند، به طور متوسط ماهانه ۵ ممیز ۷ یورو برای خرید لوازم آرایشی هزینه می کنند و این درحالی است که متوسط حقوق بین ۴۹۰ تا ۵۷۰ یورو است.
این هزینه بالا به دلیل اینکه نیمی از جمعیت زنان زیر ۳۰ سال سن دارند توجیه می شود. مینا، فروشنده یک عطرفروشی در تهران می گوید: “زنان و دختران ایرانی به دلیل حجاب توجه خاصی به چهره خود می کنند. دخترانی هستند که بیش از یک ساعت جلوی آینه آرایش می کنند. اگر در اروپا مردم ترجیح می دهند طبیعی باشند، در ایران جوانان ترجیح می دهند آرایش کنند.”
بی توجهی به ممنوعیت
ایران با ۷۴ میلیون نفر جمعیت به طور سالانه در حدود ۱۶۳۰ میلیون یورو برای کالای آرایشی هزینه می کند و این در حقیقت ۲۹ درصد بازار خاورمیانه را تشکیل می دهد. عربستان سعودی رتبه نخست را در این زمینه داراست.
پس از انقلاب اسلامی، آرایش کردن ممنوع اعلام شد و دولتمردان طرح های بسیاری را علیه آرایش و حجاب زنان انجام دادند. حتی امروز در ادارات، کارمندان دولت باید بدون آرایش در محل کار خود حاضر شوند.
ولی ممنوعیت ها پس از پایان جنگ ایران و عراق کاهش یافت و دولت در اواسط سال های ۹۰ واردات لوازم آرایشی را آزاد کرد. از آن پس، استفاده از آن به ویژه در میان نوجوانان گسترش یافت و اکنون لوازم آرایشی به طور مرتب مورد مصرف دختران و زنان ایرانی است. این درحالی است که پس از جنگ عراق، از محدودیت های موجود در شیوه پوشش نیز تا حد قابل توجهی کاسته شد.
تقریباً بیشتر محصولات آرایشی وارداتی هستند، زیرا تولید آن در داخل کشور بسیار ضعیف است. در عطرفروشی ها می توان مارک های مشهور لوازم آرایشی را یافت، ولی قسمت اعظم این واردات خارج از شیوه قانونی انجام می شود. عباس نجفی، یکی از مسؤولان دفتر مبارزه با قاچاق می گوید: “اکثر کارشناسان معتقدند که حجم محصولات وارداتی غیرقانونی بین ۵۷۰ تا ۶۱۰ میلیون یوروست.”
نرخ ۵۰ درصدی
ویستا باور، طراح و مسؤول بازاریابی مارک جدید کاپریس که به تازگی وارد بازار ایران شده در این رابطه می گوید: “اکثر محصولات به صورت قاچاق وارد کشور می شوند. وزارت بهداشت برای پذیرش یک مارک جدید بسیار موشکافانه عمل می کند و این خیلی خوب است، زیرا مصرف کنندگان در تمبر رسمی کشور ضمانت کیفیت کالا دارند. ولی ۵۰ درصد مالیات و این کاغذپاره ها به نفع واردات قانونی تمام نمی شود.” بی شک کیفیت کالاها در جریان های موازی همیشه در این حد بالا نیست.
یک واردکننده سرشناس که نخواست نامش فاش شود، با تأسف در این خصوص می گوید: “چند سال است که بازار از کالاهای چینی با کیفیت بد که از استانداردهای جهانی پیروی نمی کنند اشباع شده. کالاهای چینی ۳۰ درصد واردات قاچاق را تشکیل می دهند. البته این کالاها در شهرستان ها و محله های متوسط از بازار خوبی برخوردارند.”
منبع: ال پریودیکو، ۲۸ می
