جنگ طلبان انگلیسی و آمریکایی گویا عادت خود را ترک نکرده اند. گروهی که قبلا هم با عملیاتی از قبیل “عدالت بی انتها” شما را شوکه کرده بودند، بار دیگر در کار راه انداختن جنگ جدیدی در خاورمیانه هستند.
این بار هدف ایران است و بهانه آن نزدیک شدن رژیم این کشور به سلاح هسته ای است. ولی یک چیز در این میان ثابت مانده است؛ این جنگ هم مثل همه جنگ ها به کشتار و فاجعه می انجامد.
یک بار دیگر باصطلاح “جنگ با تروریسم” را که انگلیسی ها و آمریکایی ها در سال 2001 در خاورمیانه به راه انداختند به یاد آوریم: افغانستان به بهانه “حذف تروریسم” به اشغال در آمد ولی این کار هزاران کشته بر جای گذاشت، ضمن اینکه تروریسم را به پاکستان و ماورای آن هم گسترش داد و یکی از فاسد ترین دولت ها را هم در کابل مستقر کرد.
عراق هم اشغال شد تا صدام را از سلاح های کشتار جمعی خلع سلاح کند. سربازان آمریکایی اکنون این کشور را ترک کرده اند و میلیون ها کشته و بی خانمان را برجای گذاشته و کشور را در میانه یک جنگ فرقه ای رها کرده اند.
لیبی هم به بهانه حفاظت از غیرنظامیان بمباران شد و 30000 کشته و هزاران نفر زندانی بر جای گذاشت که به گفته ناظران تحت شکنجه رژیمی که ناتو در این کشور ایجاد قرار دارند.
معمولا گفته می شود که “آنها آنقدر بی فکر نیستند” که جنگ دیگری را در خاورمیانه به راه اندازند. ولی دوباره همان مطالب تکرار می شود.
جیمز کلاپر، رئیس سازمان اطلاعات ملی آمریکا، با ادعایی بی اساس گفته است که ایران در صدد انجام حملاتی در خاک آمریکاست. این یکی از صدها علامتی است که درتبلیغات رسانه ای به گوش می رسد.
حمله به ایران، بر خلاف چیزی که گفته می شود باعث توقف ایران در دسترسی به سلاح هسته ای نمی شود. این کار بر عکس ایران را مصر خواهد کرد که سلاح هسته ای را به دست آورد و یقینا به آن دست خواهد یافت.
در این صورت هزاران نفر دیگر کشته خواهند شد، مخاصمات به منطقه هم کشیده می شود، جریان نفت هم مختل می شود و رژیم ایران هم از نظر داخلی تقویت و تثبیت خواهد شد.
ایران یک کشور لیبرال دموکرات نیست. این مساله ای است که درست مانند بهار عربی، باید توسط مردم ایران حل شود و نه به دست نیروی خارجی که مورد حمایت عربستان سعودی است.
موضوع اصلی در بهانه حمله به ایران، عزم واشنگتن و متحدانش برای سلطه بر خاورمیانه است.
این بحث توسط متیو کرونیگ، مشاور ویژه پنتاگون، در مقاله ای تحت عنوان “زمان حمله به ایران” در نشریه فارین افرز، مطرح شده است: “یک ایران هسته ای بلافاصله آزادی عمل آمریکا را در خاورمیانه محدود می سازد… ایران در چنین حالتی می تواند اقدامات سیاسی و نظامی آمریکا در خاورمیانه را با سلاح هسته ای تهدید کند و باعث شود که دست واشنگتن در منطقه بسته شود.”
دلایل عملی برای توجیه جنگ با ایران در ابعاد مختلف از هر سو شنیده می شود. ولی دلایل اصولی آن هم کم نیست. بریتانیا و آمریکا یک سلسله جنگ ها را در خاورمیانه به راه انداخته اند تا تسلط خود را بر منطقه اعمال کنند چون معتقدند مردم این منطقه را نمی توان مستقل و به حال خود گذاشت.
آیا می توان حمله را متوقف کرد؟ اگربریتانیا منصرف شود ممکن است این امر به کاهش تمایل عمومی به جنگ بیانجامد. پنج ناو جنگی بریتانیایی در کنار ناوگان آمریکا در خلیج فارس مستقر شده اند و می توان حتم داشت که پایگاه دیگو گارسیا هم برای بمباران هوایی مورد استفاده قرار گیرد. این پایگاه در دوران ویلسون برای این گونه موارد آماده شده بود.
ویلیام هیگ، وزیر خارجه بریتانیا تا کنون پشتیبانی دولت خود را از سیاست آمریکا ابراز کرده است.
میلیون ها نفر از مردم بریتانیا مخالفت خود را با جنگ عراق بیان کردند ولی بطور کامل توسط تونی بلر نادیده گرفته شدند. بلر بالاخره در جنگ شرکت کرد ولی موقعیت سیاسی خود را ازدست داد و بعد از آن هم از کار خود کنار رفت.
امروز جنبش ضد جنگ باید از نهضت اشغال وال استریت الهام بگیرد و اتفاق نظری را که در مورد جنگ میان احزاب مختلف وجود داشت و منجر به جنگ 2003 در عراق شد، بشکند.
اقدام مشترک ملی در روز شنبه 11 فوریه سال جاری علیه جنگ با ایران، می تواند نقطه شروعی برای این نهضت باشد.
منبع: گاردین - 4 فوریه
