گازی پور می میرد، سازش نمی پذیرد

ابراهیم نبوی
ابراهیم نبوی

آقایان گازی پور، بزرگواری، رسائی و حکیمی!

بقول شاعر “در نومیدی بسی امید است/ پایان شب سیه سپید است.” انقلاب بزرگ اسلامی ما به ما فرزندان خویش آموخت که هرگز نباید از فضل خداوند نومید شد، هرگز زمین خدا خالی از حجت نمی ماند و “خدا گر ز رحمت ببندد دری/ ز رحمت گشاید در دیگری.” و چنین است که از دل سیاهی شب های تار صبحی بیدار، و از دل سرمای زمستان نومیدی، بهاری پر از سبزی و سپیدی سر می رسد.

امروز اگر محمود احمدی نژاد سلسله جنبان طنزنویسان و مولد سوژه های پر از شادی و نشاط ، رفته است و دیگر هر روز سخنی نمی گوید که طنزآوران این مرزوبوم با استعانت از سخنان شیرین او درباره ممه و لولو و انگلیس و آفتابه و هویج و آب بریز آنجات و هزاران سخن دیگر، ملتی را سرخوش و جمعی طنز نویس را مشغول کار و تولید کند…..

اگر فاطمه رجبی بزرگ بانوی تولید کننده سوژه طنزنویسان ایرانی در اقصی نقاط جهان و دهنده الهام به همه طنزآوران دیگر کلامی نمی گوید و ما را در نبودن خویش به غم و الم دچار ضعف قلم کرده است…….

 اگر امروز علی آبادی نیست که با تسلط بی نظیر خویش بر ادب انگلیسی و سخنان دلنشینش به صدها زبان، ما را یاد حضرت سلیمان بیاندازد، و جای خالی اش نه فقط برای طنزآوران ایران، بلکه بر اعضای اوپک برای ابد خالی خواهد بود……

اگر امروز حضرت شیخ الشیوخ و میخ المیوخ، راس قله طنزآوری و مظهر شجاعت و دلاوری، سلطان مداخلات ارزی و کاشف اولیه کشاورزی، سرحلقه عالمان کتاب نخوان و سرسلسه تمام سخنوران، مولد هر چه گیلاس و سیب زمینی و پیاز، داننده هر چه خبر محرمانه و رمز و راز، آن به دور مانده از هر مائی و منی، حضرت آیت الله حسنی که سالها مرجع تقلید طنزنویسان این مرزوبوم و شوخ طبعان خدوم بود، اگر امروز در صف اول تولید طنز امروز نیست، شما هستید….

اگر امروز آیت الله ملکوتی، سازنده سوژه برای همه طنزنویسان اگر نیست، ولی خدای را شکر می گوئیم که گازی زاده و بزرگواری هستند. اگر حسنی نیست که با کلامش دل ما را به سوژه ای شاد کند، امروز بزرگواری مثل گازی زاده هست که دهانش را باز و هزاران سوژه را به هر چه طناز برساند.

آقای بزرگواری!

ما از صمیم قلب از روحانی مچکریم که وجودش و وجود دولتش باعث شد تا استعدادهای پنهان مجلس که زیر اظهار نظرهای افراد عبوسی مثل مطهری و توکلی پنهان شده بود، امروز کشف و در اختیار صدها طنزنویس قرار بگیرد تا جهانیان بدانند که طنز ایران نیز مانند استعداد ایرانی منبعی لایزال دارد.

آقای گازی زاده!

سخنانی که شما امروز در ده دقیقه زدید، اگر ده ساعت هم به آن فکر می کردیم، هرگز به کنه و عمق آن پی نمی بردیم، حتی اگر وسط قنات و چاه عمیق هم بودیم. آنچه شما درباره کیف آقای ظریف گفتید، آنچه شما درباره رابطه نیویورک و بیداری اسلامی گفتید، آنچه درباره انرژی هسته ای حق مسلم ماست گفتید، آنچه درباره بردن افراد غیرکارشناس به وزارت با تریلی و قطار گفتید، و حق مسلم شما برای دیدن کارت خدمت وظیفه ظریف که توسط شما گفته شد، اینکه شما بالاخره بعد از سالها تفکر فهمیدید که در بروکسل و در سفارت ایران در بلژیک به جای هفده نفر باید چهارهزار کارشناس کار کنند، حتی اگر کل کارکنان اتحادیه اروپا ده هزار نفر هم نباشند. و اینکه سرانجام یک نفر پیدا شد تا از وزیر خارجه سووال کند که چرا صادرات ایران به خارج کم است؟ همه اینها حرفهایی بود که نه هزاران طنزنویس، بلکه حتی همشهری شما آقای حسنی هم در یک هفته به ذهنش نمی رسید.

اما آقای گازی زاده!

شما مرزهای تولید طنز را درنوردیده و راهی بزرگ به سوی آینده را پاینده و هر وکیل و نماینده را تبدیل به عنصری زاینده کردید، شما کاری کردید که طنز امروز ایران که با رفتن احمدی نژاد و نیامدن بهار داشت در تندباد بنفش های روحانی می پژمرد، زیر تابش آفتاب سخنان شما بشکفد. شما به ما عمری دوباره دادید. شما هزاران نفر را فقط با چند کلمه زائیدید. شما همچون عیسی دمی با نفس خودتان( مسواک زدی یا نه؟) صدها طنزنویس بی سوژه را طنز بخشیدید و وسعت و گشادی به این میدان دادید.

آقایان بزرگواری، گازی زاده، رسائی و حکیمی عزیز!

طنزنویسان این کشور شاید انتظار هر نوع رفتاری حتی گاز گرفتن و انگشت کردن را از کوچک زاده داشتند، اما شما باعث شدید که مجلس از مرزهای کوچک کوچک زاده عبور کند و پای به راهی تازه و بزرگ بگذارد. راهی که نجات طنز ایران از مرگ و نیستی فقط بخش کوچکی از آن است.

آقای گازی زاده!

امروز فقط یک آغاز است، از امروز نام شما و کلام شما در تاریخ پاینده و چماق لری بزرگواری چون بزرگواری در سرنوشت طنز نماینده خواهد شد، شما نباید میدان را رها کنید، نباید بگذارید این سیاه دلان باشعور رشته سخن به دست بگیرند و ما را از نعمت وجودتان محروم کنند. ما طنزنویسان از شما انتظار داریم هر روز حرف بزنید، هر ساعت نظری بدهید و همواره در صحنه بمانید. بمانید تا شادی از دل مردم ایران بیرون نرود

با ایمان به پیروزی راهتان