سال اول: عکس های شهدا، عکس های رهبران، عکس های اعدام، عکس های شادی مردم.
سال دوم: رهبر در حال سخنرانی میلیونی، رهبر و رئیس جمهور، رهبر و نخست وزیر.
سال سوم: عکس اعدام رهبران دو سال قبل، عکس رهبران جدیدی که توسط انقلابیون دو سال قبل اعدام شدند.
سال چهارم: عکس مشت های گره کرده انقلابیون، عکس بچه های گرسنه، عکس پاهای ورم کرده شلاق خورده ها.
سال پنجم: عکس خیابان های خلوت، پرده های کشیده شده پنجره ها، ماشین های ارتش انقلاب
سال ششم: عکس محاکمه دسته جمعی انقلابیون سابق، عکس گروه جدید شهدای انقلاب.
سال هفتم: عکش انقلابیون برکنارشده، عکس کارگران بیکار شده، عکس مادران احضار شده
سال هشتم: عکس روزنامه های انقلابی تعطیل شده، عکس کتابهای سوزانده شده
سال نهم: عکس عکاسان زندانی شده
( از سال نهم عکاسی ممنوع اعلام شد.)
سال بیستم: عکس های گل، کوه، صحرا، کودکان
سال بیست و یکم: عکس های کارخانه و کارگران تمیز، تراکتور، باغ، فروشندگان خندان.
سال بیست و دوم: عکس های رژه سربازان تمیز، پرواز هواپیماهای نظامی، لبخند مادران.
سال بیست و سوم: عکس های کودکان کارگر، زنان کتک خورده، پلیس های خشن.
سال بیست و چهارم: عکس های دانشجویان معترض، زاغه نشینان، مهاجرین تازه به شهرآمده
سال بیست و پنجم: عکس های اعتراضات مردم، تصاویر آتش زدن عکس های رهبر انقلاب
سال بیست و ششم: هر نوع انتشار عکس های سال اول انقلاب بطور کلی ممنوع می شود.
سال بیست و هفتم: هر نوع انتشار عکس های پنج سال اول انقلاب ممنون شد.
سال بیست و هشتم: انتشار هر نوع عکس از ده سال اول انقلابی به عنوان اقدامی ضدبشری به رسمیت شناخته شد.
سال سی ام: مردم جشن بزرگ سوزاندن عکس های انقلاب را برگزار کردند.
بفرموده دستور داد
دستور داد دیوارها بلند شوند.
دستور داد آدمها کوتاه قد بشوند.
دستور داد نگاه کردن به چشمها ممنوع شود.
دستور بازداشت خنده ها را صادر کرد.
دستور داد ساعتها متوقف شوند.
دستور داد ترمزها را بگیرند و چرخها از حرکت بایستند.
دستور داد چکش ها کوبیده شود
میزها صندلی ها را محکوم کردند.
قاضی گفت: “ متهم سالهاست که در جهت عقربه ساعت به جلو می رود، او به سی سال توقف محکوم می شود.”