در راستای اینکه بهزاد نبوی زمخت ترین موجود طرفدار تسامح و تساهل، اعلام کرده است که «حضور گسترده مردم در انتخابات تخلفات انتخاباتی را بی اثر می کند.» گروهی از مخالفان وی که خودشان را آماده تخلفات بسیار گسترده کرده بودند، در یک پاسخ کاملا رسمی اعلام کردند«زکی» اما این پاسخ به دلیل قرار نگرفتن در استانداردهای گفتگوی دیپلماتیک مورد قبول قرار نگرفت. در یک راستای دیگر استاد محمود جذبه که دو ماه قبل وقتی فهمیده بود که مراسم رقص در یک کنفرانس دیپلماتیک برگزار می شود، در آن شرکت نکرد، ولی دیروز وقتی دید در مراسم افتتاحیه مراسم رقص در انواع سکسی و باحال آن برگزار می شود، در کمال افتخار و سربلندی تمام برنامه را نگاه کرد و حتی یک آخ هم نگفت، به همین دلیل با این فرض که اگر هر کدام از کاندیداهای شوراها روی کار بیایند، چه اتفاقی می افتد، به این سووال نسبتا جدی که پاسخ آن احتمال دارد هیچ فرقی نکند، یا اینکه کاملا متفاوت باشد، پاسخ می دهیم که هر کی بیاد سرکار و شهردار تهران بشه چی می شه؟
اگر چمران بیاد: توالت عمومی بزرگ که همه منتظرند یکی از توالت بیاید بیرون و همه دارند به کسانی که رفتند تو و بیرون نمی آیند فکر می کنند.
اگر قالبیاف بیاد: یک گودال بزرگ در حال پر و خالی شدن که دائما یک عده یک کار را انجام می دهند و یک عده جلوی انجام آن کار را می گیرند.
اگر احمدی نژاد بیاد: یک سالن بزرگ سخنرانی که همه در حال حرکت کفش هاشون در اومده و هر کسی در حالی که داره به احمدی نژاد نگاه می کنه و می خنده دنبال کفشش می گرده و طرف هم جلوی جمعیت داره بر سر اسرائیل فریاد می زنه، اما ضمنا جوراباش رو که لنگه به لنگه پوشیده داره درست پاش می کنه.
اگر کروبی بیاد: یک هیات سینه زنی کامپیوتری که چهارطرفش یک طرف علما با عبا و عمامه، یک طرف مهندسین با کت و کراوات، یک طرف برادران حزب الله با ریش و پشم و شیشه، یک طرف مصلحین با ریش دومادی و روسری قرمز نشستن، هر سه دقیقه ای یک گروه بلند می شن از این ور می رن اون ور و این وضع ادامه دارد.
ابراهیم اصغر زاده: یک رینگ بوکس از این مسابقات کشتی آمریکایی که نمایشی است و در آن آدمها را صدبار زمین می زنند و جر می دهند ولی باز هم کسی نه زخمی می شود و نه مشکلی پیدا می کند و نه چیزی می شود.
اگر عباس عبدی بیاید: یک ضبط صوت خراب که یک نوار از ترانه های مختلف روی آن ضبط شده و آن را برای پخش در میان حضار آماده کرده اند، اما صدای ضبط صوت هیچ وقت تنظیم نیست، یک وقت می خواهی کم کنی اصلا شنیده نمی شود، یک وقت می خواهی کمی زیاد کنی صدا جیغ می کشد، تا دست به پیچ کم کننده می زنی صدای خرخر می آید، هیچ وقت ادامه منطقی صدای قبلی نیست.
اگر زریبافان بیاید: تهران می شود یک بازار بزرگ شامل قصابی زیربافان، بقالی زریبافان، رستوران زریبافان با طعم زعفرانی، کفاشی زریبافان فرد اعلا، پنچرگیری زیربافان با کامپیوتر(فقط پنچری باجناق ها گرفته می شود.) کتابفروشی زریباف نشر، سلمانی مردانه بافان، سلمانی زنانه زری. میوه فروشی زریبافان به شرط قمه، شهرداری زریبافان، معاون فنی زریبافان، سرپرست هواپیمایی زریبافان.
اگر کواکبیان شهردار تهران شود: تهران تبدیل می شود به یک میدان بزرگ که یک عده انسان بسیار تنومند و بسیار عظیم الجثه در آن در حال اعتراض هستند، گاهی از این عده گروهی بلند می شوند و نعره می کشند و درخواست رفراندوم می کنند، بعد همان گروه بلند می شوند و اعلام می کنند که هر کس درخواست رفراندوم کند خائن است، بعد یک عده بلند می شوند و هرودود کنان می دوند به سمت راست، بعد می خورند به سمت چپ، و در طول این مدت یک عده از این افراد در حال مسابقه دو صد متر با مانع و عده ای از صبح تا شب در حال خواندن نماز شب هستند.
اگر کارگزاران شهرداری تهران را در اختیار بگیرند: یک سال طول می کشد تا بفهمیم آمدند، دو سال مثل آدم زندگی می کنیم، یک سال طول می کشد تا بیرون شان کنند. در این مدت همه چیز داریم، مهدیه با استخر سرپوشیده و سونا و جکوزی، دسته سینه زنی با سینه های عمل کرده و کاملا جذاب، سوپر مارکت های بسیار شیک و گرانقیمت برای فقرا، بزرگترین کتابخانه های جهان برای مناطقی که بی سواد هستند، و الی آخر….
اگر سردار طلایی بیاید: یک خیابان منظم که همه ماشین ها با نظم و ترتیب و دقت تمام و در حالی که همه رانندگان آن کمربندهایشان را بسته اند، از جای شان تکان نمی خورند، چون خیابان بند آمده است.
اگر خاتمی بیاد: یک اتاق انتظار بسیار تمیز و ساکت که پرنده توش پر نمی زنه.