سنت مبارکی در این سالها شکل گرفته که هر که به بند جور گرفتار می شود و به زندان می رود، دوستان تذکره و خاطره ای از او نقل می کنند، تا هم یادی از خصائص نیکویش باشد و هم موجبات معرفی بیشتر خدمات و شخصیت اش به دیگران فراهم آید؛ هر چند که گاهی ممکن است این تذکره ها خود ابزاری برای افزایش اتهامات آنان شود. مقصود من نیز از این نوشته یادی از مهندس حجت الله شریفی است تا در روزهایی که به گمانم تجربه ی نو می آموزد و در فراغ همسر دربندش در رنج است، یاد و خدماتش را گرامی بداریم.
حجت را اول بار در ارودی سالیانه تحکیم در خرم آباد دیدم، چند سالی در سازمان ادوار تحکیم همکارش بودم و پس از ازدواج با نفیسه زارع کهن، همراه صادق دوره ی دانشجویی ام که او نیز اکنون در بند گرفتار است به صمیمی ترین دوست خانواده گی مان تبدیل شد. حجت به باور من یکی از خوش فکر ترین، منضبط ترین و با اخلاق ترین و موثرترین فعالین دانشجویی طی دهه اخیر بوده است. رفتار و عمل سیاسی، تامین معاش و زندگی خانوادگی و منش فردی شریفی، الگویی در خور احترام از او برای بسیاری از دوستان ارائه نموده تا گواهی بر توان و ظرفیت های نسل جوان کنونی باشد. او هر جا که هست نستوهانه در پی تغییر و تاثیر بر محیط پیرامونش است. او چه در عرصه فعالیت های اجتماعی و سیاسی موثر و تحول آفرین و چه در حوزه زندگی خصوصی، مهربان، با اخلاق و خانواده دوست و چه در حوزه شغلی، خلاق و کارآفرین و چه در حوزه تحصیل فرد موفقی بوده است. مرز میان حوزه خانواده، کار و فعالیت اجتماعی را حفظ کرده و به عدم وابستگی شغلی به دولت و حضور در بخش خصوصی معتقد بوده است.
حجت الله شریفی دانش آموخته شریف در عین حفظ آرمان ها، فردی عملگرا است و با تاثیرگذاری فردی در هر مجموعه ای که در آن حضور یافته، زندگی هدفمند و با برنامه ای داشته است. پس از دانشگاه با حضور در ادوار تحکیم پروسه ی کسب صلاحیت، اعتبار و اعتماد را طی کرد و نشان داد که چگونه می توان پس از فراغت از دانشگاه، آرمان های گذشته را در کوچه پس کوچه های زندگی گم نکرد و آرام آرام از یک فعال دانشجویی به یک فعال سیاسی بدل شد. وجه بارز حجت، که به گمانم کمتر در همسالانمان دیده می شود در دو نکته است: نخست ترکیب توامان دو عنصر خودباوری در عین خود انتقادی و سپس برخورداری از روش، برنامه برای تحقق هدف، در چارچوب اصول و آرمانها.
تجربه ی سالها فعالیت دانشجویی، آموختن از بزرگان و تیز هوشی فردی، مدلی قابل اعتنا از حجت شریفی برای ما فراهم آورده است. او هم در زندگی فردی و سیاسیش هدف دارد و هم برنامه برای تحقق آنها و نشان داده که می توان از اعتماد به نفس قوی توام با عدم تعصب برخورداربود. شور جوانی و شعور سیاسی به حد بضاعت بهم آمیخت تا در سنگلاخ مبارزه سیاسی با داشتن برنامه و آرمان، با پرکاری و وقت گذاری، موثر بود و شورآفرین و امکان آفرین شد. او از پی ترکیب توام خودباوری در عین خود انتقادی، احترام در عین انتقاد به پیشکسوتان و انتظار مبتنی بر بضاعت سیاسی نیروها، معتبر و قابل اعتنا و احترام بوده است. او آرمانهایش را بسته به بضاعت واقعی نیروهای سیاسی ارزیابی می کند و سطح انتظاراتش را متناسب با توان نیروهای سیاسی و شرایط عینی کشور تعریف می کند. نوع خاص تحصیلات دانشگاهی و تجربه اجتماعی،فعالیت های سیاسی حجت را روش مند نموده، او علاوه بر رعایت اصول و روش در مواجهه با رخ دادهای سیاسی،پیش از هر کنش سیاسی ابتدابه تحلیل و انعطاف پذیری در عین عمل و ارزیابی نتایج پس از آن معتقد است. حجت علیرغم توجه به نیت عمل سیاسی، ملاکش نتیجه ی حاصل از عمل جمعی است. او همواره وجه دینامیسم تحلیلی خود را بر پایه ی توفیق و شکست های گذشته و انتظارات جامعه از نیروها، کشش و توان نیروهای سیاسی و شرایط عینی قدرت تبین می کند. او همیشه در عین عمل سیاسی به انتخابش راسخ است، اما پس از آن تعصب ویژه ای بر عملکردش ندارد و همواره به ارزیابی پس از عمل معتقد است. بارها بنا گذاشتیم تا دوره ی گذشته و حال خود را نقد کنیم. چه نقد خصلتی و فردی و چه نقد عمل جمعی، به ارزیابی روش مواجهه ی مان با تحولات سیاسی گذشته بپردازیم، تا از پس این خود انتقادی و فارغ از نیت جمعی مان، از اشتباهات گذشته، روشی برای مواجهه با رخ دادهای آینده بدست آوریم. شاید حجت در بین دوستان ما از معدود افرادی است که بی مهابا به نقد از خود می پردازد، و چنانچه انتخاب و رفتار گذشته اش را نادرست دریابد بی هیچ واهمه ی از خود نقد می کند و درصدد اصلاح آن می کوشد. او اگرچه در انتخابات هفتم مجلس بشدت منتقد شرکت در انتخابات بود اما پس از آن از مدافعان جدی شرکت در انتخابات شد. او با حفظ آرمان ها، اولویتیش تامین مطالبات اصلی جامعه ایران، خصوصا رفاه است و اگرچه به برداشت ایدئولوژیک از فعالیت های سیاسی اعتقاد ندارد، اما توجه فراوانی به زیر بنا بودن امر اقتصاد در تحولات سیاسی ایران دارد. برای حجت رسیدن به توسعه و ایجاد رونق اقتصادی، به عنوان ابزاری در تامین رفاه عمومی، اولی تر از ایجاد یک آزاد سیاسی ناتوان از رفاه اقتصادی است. این نگاه و همنشینی با اقشار مختلف، نوعی واقع بینی و اغماض از هر نوع مرزبندی با گرایش های مختلف سیاسی را برایش در پی داشته و عاملی در همراهیش با نیروهای سیاسی، فارغ از گرایشات ایدئولوژیک سیاسی و اقتصادی آنان شده است. برای حجت امر ایدئولوژیک در جامعه ی در حال گذار کنونی که تضاد اصلی اش عقلانیت ـ نادانی یا به عبارتی بربریت ـ مدینت است در تاخر است.
حجت شریفی همواره به کار جمعی و مشورت با دیگران پای بند است. او هیچ وقت از پیگیری برنامه های سیاسیش خسته نمی شود و همواره بر ایجاد شبکه های اجتماعی ولو کوچک و حفظ روابط جمعی متعهد است. در بین دوستانش نکته بینی، تیز هوشی، صداقت و مهربانی و فراغت از کینه، او را چهره ی قابل اعتماد و اعتنا ساخته و برای همکارانش انصاف، پرکاری، تواضع، اخلاق و صبوری احترام در پی داشته است. این همه،بواسطه خوبی هایی بی نهایت همسر و همرزمش نفیسه زارع، خانواده ای نمونه برای همه ساخته است.
شب پیش از بازداشت حجت با او در مورد آمادگی و مواجه با بازداشت احتمالی و تاثیر آن بر روحیه مان صحبت می کردیم. او با اطمینان از بی گناهی و اقدامات کاملا قانونی در شرایط انتخابات سخن می گفت و تنها دغدغه اش دردهای مردمی بود که شدائد فراوانی را در این مدت تحمل نموده اند و شرمنده ی این همه شور و شعور و مقاومت بود. به امید آزادی او و همسر دربندش و تقدیم به نفیسه زارع کهن همراه وفادار و صبور و مبارزش.
منبع: نوروز