به دنبال سخنان سردار صفار هرندی، وزیر ارشاد درباره دفتر تحکیم وحدت، سخنگوی سازمان دانش آموختگان اسلامی ضمن گفت و گویی تاکید کرد: اگر حاکمیت وضعیت به وجودآمده در دفتر تحکیم وحدت را به دلیل تنوع دیدگاهها و تکثر هویتی موجود نامطلوب میداند، باید به این نکته توجه کند که این وضعیت نتیجه برخورد حذفی با برخی دیدگاهها و تلاش برای حذف آنها از صحنه دانشگاه است.
عبدالله مومنی با اشاره به اینکه “آرمانگرایی و مترقی بودن دو خصیصه اصلی جنبش دانشجویی است که در کنار خصلت ضداستبدادی آن از بدو شکلگیری روح فعالیتهای دانشجویی را تشکیل داده”، به خبرنگار ایلنا گفت: “پس از انقلاب اسلامی، حاکم شدن گفتمان سنتگرایی ایدئولوژیک توانست با حذف سایر گروهها و جریانات رقیب در صحنه و غلبه بر آنها با روشهای گوناگون نظیر گزینشهای ایدئولوژیک و انقلاب فرهنگی، گسستی بنیادین در مسیر تاریخی جنبش دانشجویی به وجود آورد، بهگونهای که تنها تشکل رسمی دانشگاه، انجمن اسلامی و دفتر تحکیم وحدت شد که در تعارض با مشی پیشین کارویژههای حراستی و گزینشی و ایفای نقش کارگزاری حاکمیت را بر مبنای پایبندی به مرامنامهاش بر عهده گرفت”.
مومنی افزود: “در شرایطی که نتیجه عمل بر مبنای مرامنامه دفتر تحکیم وحدت، به حذف تکثر سیاسی و کنار زدن رقیب و تسویه حساب با کلیه گروهها میانجامد و انجمنهای اسلامی تنها صدای مجاز و رسمی دانشجویی میشوند که جایی و حقی برای هیچ گرایش و سلیقه متفاوت با خود قائل نیستند، طبیعی است که ماهیت این تشکل دچار تغییر شود”.
وی با اشاره به اینکه “عمل به مرامنامه دفتر تحکیم وحدت باعث انحصارطلبی سیاسی این تشکل و دنبال کردن مشی رادیکال حکومت شده بود” گفت: “ما در مقطعی شاهد حذف جنبش دانشجویی از دانشگاه بودیم؛ بنابراین زمانی که پایبندی به گفتمان حاکم بر مرامنامه، نتیجهای جز تحجر، پسرفت و حذف دیگران ندارد، هرگونه تغییر در ماهیت این مجموعه رو به جلو و مثبت ارزیابی میشود.به همین دلیل پس از دهه 70 و با ورود مفهوم آزادی به گفتمان جنبش دانشجویی، نزدیک شدن این جنبش به جریان روشنفکری و دموکراتیک شدن ساختار تشکیلاتی این نهاد دانشجویی و همچنین به واسطه حضور گرایشها و سلایق متفاوت با مرامنامه، گسستی معرفتی در دفتر تحکیم وحدت به وجود آمد.
حال اگر حاکمیت وضعیت به وجودآمده در دفتر تحکیم وحدت را به دلیل تنوع دیدگاهها و تکثر هویتی موجود نامطلوب میداند، باید به این نکته نیز توجه کند که این وضعیت در نتیجه حذف سایر گرایشها و هویتها از صحنه دانشگاه به وجود آمده است و عملکرد همراه با تعصب بخشهایی از حاکمیت در مواجهه با گرایشهای دانشجویی، موجب آن شده است”.
این عضو سابق دفتر تحکیم وحدت با بیان اینکه” اگر حکومت میخواست دفتر تحکیم وحدت همان تحکیمی باشد که در دهه 60 بود، باید فضای دانشگاه را به طور انحصاری در اختیار تحکیم قرار نمیداد” گفت:” حاکمیت باید امکان تشکلیابی گرایشهای دیگر را فراهم میکرد تا دانشجویان متفاوت و متعارض با مرامنامه این تشکل، به دلیل خلاء تشکلهای دیگر در این مجموعه عضویت نیابند.
در نتیجه این گسست معرفتی و برخوردهای قهری و خشن بخشی از حکومت با دانشجویان بود که این تشکل از جایگاه مدافع حکومت، به منتقد حاکمیت تبدیل شد و هماکنون نیز خود را بخشی از جنبش دموکراتیک مردم ایران میداند”.
وی سپس با اشاره به بازداشتها و زندانی شدن دانشجویان، گفت:” از زمانی که دانشجویان به خاطر دموکراسیخواهی و دفاع از حقوق بشر و اصلاحات سیاسی به زندان میروند و از حقوق اجتماعی و سیاسی محروم میشوند و فعالیتهای مدنی برایشان هزینهبر میشود، بحثهای حمایت خارجیها از آنها نیز مطرح میشود که این در نتیجه عملکرد نامطلوب بخشی از حکومت با دانشجویان است و نه عملکرد دانشجویان”.
سخنگوی سازمان دانشآموختگان ایران اسلامی با تاکید بر اینکه بخشهایی از حکومت در مقابل اصلاحات و جنبش مدنی ایستادگی میکند، گفت: “دانشجویان در دفاع از اصلاحات و فعالیت مدنی به زندان میروند. این به دلیل ایستادگی بخشهایی از حاکمیت در مقابل اصلاحات است و باعث حمایت خارجیها از جنبش مدنی ایران شده است”.
وی افزود: “در حال حاضر جنبش دانشجویی ایران با آگاهی از راهی که انتخاب کرده است و با حفظ آرمانگرایی به جای مشارکت در قدرت، نقد و نظارت بر عملکرد قدرت را پیگیری میکند”.
مومنی با تاکید بر اینکه”ما عملکرد جریان دانشجویی در طول سالهای گذشته را مانند سایر جریانات قابل نقد میدانیم” افزود: “اما اظهاراتی نظیر اظهارات وزیر ارشاد با هدف تخطئه و بر مبنای ذهنیت توطئهانگارانه امنیتی صورت میگیرد. ذهنیتی که دانشگاه و نهادهای معرفتی را کانون توطئه میداند و هر حرکت و اعتراضی را حرکتی سازمانیافته در راستای خاص بیگانگان تلقی میکند. در نتیجه رشد فرهنگ تزویر، ریا و تظاهر به دینداری و تلقی و درک سطحی از دین است که دیگران را دیندار و اخلاقی نمیبینند و همه کسانی را که به قرائت و باوری غیر از قرائت رسمی عمل میکنند، غیردیندار میپندارند”.
مومنی در پایان اظهار داشت: “بزرگترین سلاحی که اقتدارگرایان و آزادیستیزان از آن واهمه دارند، نقد جنبش دانشجویی است زیرا نقادی و روشنگری دانشجویان، آگاهی مردم را به دنبال دارد و ما این برخوردها و فضاسازیها را نتیجه پروژه نقد مدنی دانشجویان میدانیم.”