اقتصاد( Eghtesad): علم گذران زندگی بشر. روشی که در کشورهایی که عقل دارند و پول ندارند مورد استفاده قرار می گیرد تا هم پول به دست بیاورند و هم عاقلانه رفتار کنند. یکی از بخش های مهم زندگی اجتماعی که با کشف نفت یا هر منبع طبیعی دیگر، فراموش می شود. میانه روی در هر کار. اقتصاد لیبرال: هر کسی هر کاری دلش خواست می کند. اقتصاد سوسیالیستی: هر کسی هر کاری دولت خواست می کند. اقتصاد سرمایه داری: هر کسی هر کاری تلویزیون نشان داد می کند. اقتصاد کمونیستی: عده ای کاری را که دولت گفته می کنند عده ای هم در آن مورد تبلیغات می کنند. اقتصاد اسلامی: عده ای کاری که دولت گفته می کند عده ای هم ثابت می کنند دولت همان خداست. اقتصاد نفتی: نفت تولید می شود و دیگر نیاز به کار کردن و فکر کردن نیست. اقتصاد سوسیال دموکراسی: عده ای کار می کنند و دولت مقداری از پول شان را می گیرد می دهد به عده ای که کار نمی کنند.
نفت( Naft): ماده ای سیاه و بد بو که با آن زندگی مردم گرم یا سرد می شود. تولید این ماده مانع تولید بقیه مواد می شود. اثرات استفاده از نفت: چاقی مفرط، بالا آوردن و انقلاب دائمی در درون مصرف کننده، رشد نامتوازن کلیه اندام ها. روش تولید: نفت به دلیل از میان رفتن دایناسورهایی که دچار چاقی مفرط شده بودند، بعد از چند هزار سال ایجاد شد و باعث شد دایناسورهای کوچکتری به وجود بیایند که به دلیل چاقی مفرط در حال انقراض هستند. فایده نفت: وجود نفت باعث می شود تا عده ای برای به دست آوردن آن دولت تشکیل بدهند، و عده ای برای از بین بردن آن دولت تلاش کنند. تاثیر نفت بر ملت و دولت: به علت افزایش ثروت در کشور مردم دچار توهم پیشرفت، توهم هوش و توهم اهمیت می شوند. روش درست استفاده از نفت: هر وقت هوا سرد است از آن استفاده کنیم و در بقیه موارد سعی کنیم دست و پای مان را تکان بدهیم و فکر کنیم. اثرات دراز مدت نفت: نفت اثرات دراز مدت ندارد، چون در دراز مدت همه مرده اند و نفت هم تمام می شود.
بودجه(Budjeh): روش تنظیم درآمدها و هزینه های یک دولت توسط یک سازمان برنامه که باعث می شود زندگی مردم حساب و کتاب داشته باشد. این عمل در سایر کشورها انجام می شود. بودجه نویسی ایرانی؛ پنجاه سال قبل: تعدادی کارشناس بودجه ای را که پادشاه دوست داشت می نوشتند. چهل سال قبل: تعدادی کارشناس بودجه ای که مناسب پیشرفت بود می نوشتند، مقداری از درآمد کشور را هم به پادشاه می دادند. سی سال قبل: عده ای اقتصاددان بودجه را با کمک کارشناسان می نوشتند، بعد یک بمب منفجر می شد و بعد از انفجار هر کسی هر کاری می خواست می کرد. بیست سال قبل: عده ای کارشناس بودجه ای را برای حفظ کشور می نوشتند که در آن سعی می کردند کشور به جایی برسد که سی سال قبل بود. ده سال قبل: عده ای کارشناس بودجه ای را می نوشتند که نصف درآمدهای کشور صرف حفظ اسلام و نصف دیگر آن صرف زندگی مردم می شد. امسال: عده ای از اعضای دولت یک بودجه می نویسند و بعد سپاه و دولت و رهبر هر روز تصمیم می گیرند که چه پولی برای چه کاری باید مصرف شود.
آمار(Aamar): تعدادی رقم و عدد که توسط دولت عرضه می شود و نشان می دهد که همه چیز از قبل بهتر است، با وجود اینکه همه می دانند همه چیز از قبل بدتر است. نوعی مایوی دو تکه که همه چیز را نشان می دهد جز واقعیات اصلی. روش تهیه آمار؛ در جهان: واقعیات را اندازه می گیرند و آن را به عدد تبدیل می کنند و نتیجه را منتشر می کنند. در اقتصاد ایران: آمار سال قبل را می گیرند و آن را مقداری بیشتر می کنند.
عدالت اقتصادی(Edalat e Eghtesadi): یک روش اقتصادی که در آن همه مردم به یک اندازه گرسنه می مانند.
برنامه ریزی(Barnameh Rizi): یک اقدام جنایتکارانه دشمنان کشورهای استبدادی که برای غارت ثروت پابرهنگان و نفوذ در کشورهای فقیر انجام می شود و باعث می شود تا مردم پررو بشوند و زیاد حرف بزنند.
خط فقر(Khat e Faghr): یک خط فرضی که نشان می دهد چه میزان از مردم فقیر و چه میزان از مردم ثروتمند هستند. معمولا فقرایی که زیر این خط هستند در مورد اینکه چنین خطی وجود دارد، اطلاع ندارند و ثروتمندانی که بالای آن هستند نمی دانند که زیر آن خط کسی زندگی می کند. معمولا اقتصاد دانان از وجود این خط خبر دارند که آنها هم بعد از مدتی به کشور دیگری می روند. نحوه پائین آوردن خط فقر: رئیس جمهور خودکار را دستش می گیرد و یک خط دیگر پائین تر از خط واقعی می کشد، تعداد زیادی از فقرا ثروتمند می شوند.
بنگاههای زودبازده(B.Z.B.): نوعی موسسه اقتصادی که به سرعت باعث کاهش بیکاری و تولید درآمد می شود. مثال: شرکت های کلاهبرداری، تولید تئوری برای دولت، تشکیل گروه شاعران برای سرودن شعر در وصف رهبر، تولید فیلم سینمایی علیه مخالفان دولت، تغییر کاربری محل کار به فاحشه خانه غیر رسمی، کتک زدن مخالفان در خیابان و شرکت در مراسم استقبال از دولت و رهبر.
یارانه(Yaraneh): نوعی کمک مالی دولت به مردم برای اینکه مردم فراموش نکنند دولت هنوز وجود دارد. معمولا ائمه جمعه تهران آن را با رایانه یا ددمنش اشتباه می گیرند.