آنهایی که به گفته هایی آیت الله خمینی اعتقاد دارند و بر این باورند که او توانست با زکاوت و کیاست خود در نامه ای پیش بینی از هم پاشیدن اتحاد سرخ شوروی را ممکن سازد. امروز باید بگویند که با پیش بینی دیگر آیت الله چه می‌کنند؟ آنگاه که او در وصیت نامه “سیاسی –الهی” خود دخالت نظامیان در سیاست را نهیب زد و گفت که نمی توان هم رخت نظامی پوشید و اسلحه به دست گرفت وهم در میدان سیاست به مجادله پرداخت.
آیت الله خمینی البته به جز آنکه نظامیان وشبه نظامیان را “اکیدا” و “مطلقا” توصیه به دوری از “بازی های سیاسی” کرده بود، وظیفه شرعی و میهنی دولت، ملت و مجلس را ممانعت از حضور نظامیان در امور سیاسی در همان “اولین قدم” دانسته بود زیرا که بنیانگذار نظام پیش بینی می کرد که با چنین روندی چیزی جز “تباهی و آسیب ” در انتظار کشور و نظام نخواهد بود. (1)
گرچه این پرسش هم از آیت الله خمینی باقی می ماند که اگر روزی ملت با درک حضور نظامیان آنهم نه تنها در حوزه سیاست که در همه شئون، بخواهند وظیفه شرعی و میهنی خود را به جای آوردند، نهی از منکر کنند و نظامیان را به پادگان ها برگردانند چه راه و امکانی در پیش دارند؟ امروز که دولت و مجلس در مشت فرماندهان سپاه قرار گرفته است و فرمانده سپاه معترف می شود که رهبر جمهوری اسلامی از آنها خواسته است تا به میدان ها آیند و سنگرها را به نفع خود فتح و مصادره کنند، ملت با چه ابزاری می تواند تباهی را از کشور دور کند؟ (2)
زمانی که با “سید حسن” بازمانده آیت الله خمینی، به جرم بیان اندیشه بنیانگذار نظام در ممانعت از حضور نظامیان در سیاست چنین می کنند، تکلیف با مردمان دیگر که روشن است.
در خیابانهای تهران عکسهای بزرگی از آیت الله خامنه ای است با جمله ای درشت که “تذکر لسانی، وظیفه همگانی” راستی آقای خامنه ای اگر ملتی بخواهد به وظیفه اش که شما به آن اذعان دارید و عمل به آن را ترغیب می کنید، عمل کند. چگونه باید این کار را انجام دهد؟ راهپیمایی 25 خرداد که به گفته شهردار اصولگرای تهران سه میلیون تن در آن حضور داشتند، آیا چیزی جز تذکر “همگانی لسانی” بود که یاوران شما آن را به خون کشیدند و شما روز جمعه یعنی چهار روز پس از آن خط و نشان کشیدید که اگر دوباره به خیابان آیید مسئولیت خونتان به پای خودتان است.
این از ملتی که دست و پایش را به زنجیر تهدید، شکنجه و تجاوز بسته اید اما چون پرنده ای در قفس تن به میله می کوبد و با هر تکان ستون ایوان قدرتتان را به لرزه در می آورد. این از ملتی که حجب و حیایش، صبوری و بزرگواریش مانع از آن شد تا در همان “اولین قدم” پای گذاشتن نظامیان به سیاست، دست رد بر سینه آنها بزند. اما شما بگویید اگر کشور آنگونه که بنیانگذار نظامی که شما قرار است پاسدار و نگهبانش باشید می گوید بر اثر دخالتهای شما به تباهی رفت و آسیب دید آیا باز می توانید چشم در چشم تاریخ بدوزید و به میلیونها ایرانی بگویید که دشمنان خیالیتان نظامتان را به قهقرا برد؟ با پیش بینی آیت الله خمینی چه می کنید؟
پاورقی
1.وصیت نامه آیت الله خمینی.
- روزنامه جام جم، 31 شهریور 88 فرمانده سپاه: سپاه هرگز خودسرانه وارد هیچ عرصه‌ای که مربوط به ماموریت‌های انقلابی‌اش نباشد، نشد و هرگز برای خودش به عنوان یک نهاد یا تشکیلات، موضوعیت قائل نبود و خودش تصمیم نمی‌گرفته که وارد چه اموری، بی‌ربط یا با ربط بشود.