بار دیگر ایزدی‌ها در زمین‌های بایر کوه سنجر محاصره شده و برای جان خود می‌جنگند. یک مرد ایزدی می‌گوید: “ما داعش را دیدیم، هر روز با داعش درگیری داریم. امروز و دیروز نبردهای سنگینی اتفاق افتاد. وضعیت خیلی غم‌انگیز و وخیم است.”
در جنوب، پیشروی جهادگران داعش به سمت بغداد ادامه دارد. هرچند آهسته‌تر شده اما هیچ نشانی از عقب‌گرد دیده نمی‌شود. جهادی‌ها به الرمادی، مرکز استان انبار که آخرین شهر بزرگ در غرب عراق است که به دست داعش نیفتاده بود نیز رسیده‌اند.
توجه جهان روی شهر متوسط کوبانی کردنشین در مرز سوریه و ترکیه متمرکز شده که دسترسی به آن فرصت‌های زیادی برای پوشش خبری حملات هوایی آمریکا فراهم آورده است. اما کوبانی در درجه دوم تمرکز جنگی است که از سه سال پیش در سوریه آغاز شده است. خود آن جنگ هم قرار است در درجه دوم اهمیت برای آمریکا و متحدانش باشد.
آن‌ها عراق را اولین هدف برای مبارزه با داعش قرار داده‌اند اما تعداد حملات هوایی در سوریه دو برابر عراق شده است، چون آمریکا و متحدانش می‌خواهند دفاع از کوبانی را تقویت کنند.
تحلیلگران و برخی از عراقی‌ها از خود می‌پرسند، آیا استراتژی اعلام‌شده باراک اوباما در خاورمیانه به خاطر برنامه کوتاه‌مدتی که توسط رسانه‌های خبری دیکته می‌شود رها شده است؟ ممکن است داعش غرب را به دام انداخته باشد و با گرد آوردن نیروهای خارجی در کوبانی، اهداف خود در جاهای دیگر را پیش ببرد. بن بری، از فرماندهان سابق ارتش انگلیس می‌گوید: “کوبانی درست در مرز قرار دارد. ممکن است داعش عمدا به آن‌جا حمله کرده باشد تا نیروهای آمریکا را از انبار دور کند.”
در دو هفته اخیر پیشروی داعش در کوبانی متوقف شد اما عقب‌گرد نکرد.
آمریکا مشتاق است جهادی‌ها، این شهر را به تصرف خود درنیاورند و پرچم خود را در مرز با ترکیه، یک عضو ناتو، برافراشته نکنند. اما این شهر در تفکر استراتژیک آمریکا محل چندانی ندارد. تا این‌جا نیز بخش‌های زیادی از نوار مرزی در دست داعش قرار گرفته است. اما خطر بغداد را تهدید می‌کند و چالش کوه سنجر و بروز یک فاجعه بشری تحقیرآمیز ادامه دارد.
پس از خروج نیروهای پیشمرگه کردستان شمال عراق در ماه اوت، تلاش‌های نظامی بین‌المللی برای حفظ ایزدی‌ها شدت گرفت. ده‌ها هزار نفر در منطقه کردستان عراق مامن گرفتند اما هزاران مرد کشته و هزاران زن و کودک ربوده شدند و حتی به عنوان برده جنسی فروخته شدند. حالا باقیمانده آن‌ها بیم دارند حوادث گذشته تکرار شود. در دو هفته گذشته، جهادی‌ها مسیر فرار آن‌ها را بسته و محاصره‌شان کرده‌اند.
سنجر و باقی مناطق شمال عراق تا اندازه‌ای در حاشیه قرار دارد، حداقل به این خاطر که حملات آمریکا در ماه اوت توانست پیشروی داعش در مناطق کردنشین را متوقف سازد. داعش پیش از توقف، به ۵۰ کیلومتری اربیل رسید و سد بزرگ موصل را به اشغال خود در آورده بود.
اما نبرد در استان انبار که بیشتر سنی‌نشین است ادامه دارد. روز پنجشنبه نیروی‌های داعش منطقه ابونیمر در غرب رمادی را تصرف کردند. جهادگرایان سنی از شمال، غرب و جنوب به نزدیکی بغداد رسیده‌اند و تا ۱۰ کیلومتری سد امنیتی ارتش عراق پیش آمده‌اند.
اگر هم ارتش قادر باشد داعش را عقب براند، اما نمی‌تواند امنیت قلمرو را تامین کند. ارتش درمانده عراق که در تابستان شکست‌های سنگینی را تحمل کرد، بیشتر به شبه‌نظامیان تندرو شیعه که تحت حمایت ایران قرار دارند متکی شده است.
حمید المطلق، از نمایندگان ارشد سنی در مجلس می‌گوید: “داعش در مناطقی در هیت و بخش‌هایی از حدیثه موفقیت کسب کرده. حمایت هوایی آمریکا وجود دارد و این خوب است اما مشکل این است که نیروهای زمینی برای پاک نگه داشتن زمین‌ها وجود ندارد.”
عمار طوما عضو دیگر مجلس می‌گوید، به نظر می‌رسد برای آمریکا کردها بر عرب‌ها اولویت دارند. وی گفت: “ما خوشحالیم که نیروی‌های ائتلاف در نبرد با داعش به کردها کمک می‌کنند اما از این‌که توجهی به نبرد اعراب چه شیعه چه سنی با داعش نمی‌کنند رنجیده می‌شویم.”
آمریکایی‌ها خواهند گفت که مهم است تبلیغات را با تبلیغات پاسخ بگوئیم و این‌که سقوط کوبانی برای روحیه نبرد فاجعه‌بار خواهد بود. اکنون غرب می‌خواهد آن شهر برنده شود. عراق باید صبر کند – اگر بتواند.
منبع: تلگراف - 25 اکتبر
