پایان اعتصاب غذا تنها با پیام میرحسین

فرشته قاضی
فرشته قاضی

» شرط معتمدنیا زندانی سیاسی

خانواده محمدرضا معتمدنیا در مصاحبه با “روز” اعلام کردند که این زندانی سیاسی تنها در صورت پیام در درخواست میرحسین موسوی به اعتصاب غذایش پایان خواهد داد.

آقای معتمدنیا از 21 فروردین ماه در اعتراض به “به همه ظلم ها و نامردی ها و اعمال فشار نا به جا و نا عادلانه و به پاس حرمت خون همه شهدای انقلاب اسلامی و به پاس احترام به تمامی باورهای اعتقادی و ملی مان، تا رفع کامل حصر خانگی میرحسین موسوی، زهرا رهنورد و مهدی کروبی” دست به اعتصاب غذا است.

او مشاور اجرایی فرماندهی ستادکل قوا و از مسئولان پشتیبانی جنگ ایران و عراق و نماینده ویژه نخست وزیری رجایی، باهنر و میرحسین موسوی در بخش صنعت و معدن بوده که به فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی متهم شده و در زندان اوین زندانی است.

میثم معتمدنیا، فرزند محمدرضا معتمدنیا به “روز” میگوید که پدرش وضعیت جسمانی مساعدی ندارد اما گفته است تنها در صورت پیام میرحسین موسوی به اعتصاب غذای خود پایان خواهد داد.

دختران میرحسین موسوی و زهرا رهنورد در پیامی از آقای معتمدنیا و همچنین محمدعلی ولایتی که او نیزکه خواستار اجرای قانون اساسی و معترض به جایگزینی “منویات رهبری” به جای قانون شده و دست به اعتصاب غذا زده بود خواسته بودند به اعتصاب خود پایان دهند. آقای ولایتی اعتصاب اش را شکسته اما آقای معتمدنیا همچنان در اعتصاب است.

نسرین کباری، همسر آقای معتمدنیا نیز در بیست و ششمین روز از اعتصاب غذای همسرش در نامه ای خطاب به او خواستار پایان یافتن اعصاب شده بود و اکنون فرزندش در بیست و هشتمین روز از اعتصاب پدر، به “روز” می گوید که “پدرم حاضر به شکستن اعتصاب غذایش نیست و در پاسخ به نامه دختران مهندس موسوی و همین طور نامه مادرم می گوید در این روزهای تاریک تنها کاری که از دستم بر می آید همین است و تنها در زمانی به اعتصاب پایان میدهم که مهندس موسوی چنین بخواهد”.

از میثم معتمدنیا درباره وضعیت جسمانی پدرش می پرسم. آیا موفق به ملاقات با پدرتان شده اید؟ چه خبری از وضعیت جسمانی او دارید؟

او می گوید: پدرم را چون اعتصاب غذا کرده بود و برای تنبیه، به سلول انفرادی منتقل کرده بودند 20 روز در انفرادی بود و روز جمعه به بند عمومی بازگشته. من 30 فروردین که دو سه روزی از انتقال پدرم به انفرادی می گذشت او را تنها دو سه دقیقه از پشت پرده و در بیمارستان دیدم حالش خوب نبود و به بیمارستان منتقل شده بود. وضع روحی اش خوب بود اما ضعف شدید ناشی از اعتصاب را می شد در چهره اش هم دید. بعد از آن دیگر هیچ تماسی هم نداشتیم و پدرم با ما تماس تلفنی هم نگرفته. فردا البته روز ملاقات است و به اوین خواهیم رفت و نمیدانم موفق به دیدار او خواهیم شد یا نه. چون خبر دارم که اصلا حالش خوب نیست و به تنهایی قادر به راه رفتن هم نیست. همین مساله بیشتر باعث نگرانی ما شده. درمدتی هم که در انفرادی بود در عرض 20 روز سه بار به بیمارستان منتقل شده بود.

آقای معتمدنیا می افزاید: با شناختی که از پدرم دارم اعتصاب غذا را تا تحقق خواسته هایش ادامه خواهد داد گرچه آرزوی قلبی من این است که اعتصاب را بشکند چون واقعا به شدت نگران وضعیت سلامتی پدرم هستم.

او خبر میدهد که پدرش از روزیکه به سلول انفرادی منتقل شد در اعتراض و 4 روز اعتصاب غذای خشک کرد و حالش خیلی وخیم بود. دچار خونریزی کلیه و خونریزی معده شده بود. پس از 4 روز مجددا اعتصاب غذای تر را ادامه داد. از طرفی در انفرادی دچار تنگی نفس شده بود که خیلی آزارش میداد.

فرزند محمدرضا معتمدنیا نگران از تکرار سرنوشت هدی صابر است که بعد از اعتصاب غذا در بند 350 زندان اوین جان باخت. او میگوید: حاکمیت نشان داده که جان انسان ها هیچ اهمیتی برایش ندارد کما اینکه اگر کمی اهمیت داشت پدرم را با آن وضیعت وخیم جسمی در انفرادی نگه نمیداشتند. یا بعد از آنکه 2 بار در عرض 24 ساعت کارش به بیمارستان کشیده شد مجددا او را از بیمارستان به سلول انفرادی نمی بردند. نگرانی ما دقیقا از همین است و به شدت نگران هستیم که خدای نکرده فاجعه ای که برای آقای صابر اتفاق افتاد باز تکرار شود.

میثم معتمدنیا پیشتر هم به “روز” گفته بود که “پدرم در مسیری که انتخاب کرده بسیار مصمم است و هیچ کسی نمی تواند او را از تصمیمی که گرفته منع کند. ما نیز مجبوریم به تصمیم او احترام بگذاریم در عین حال که به شدت نگران وضعیت سلامتی اش هستیم”.

او توضیح داده بود: پدرم تا قبل از بازداشت انسانی سالم بود و هیچ مشکل جسمانی هم نداشت.تیر 88 که او را گرفتند و دو ماه در سلول های انفرادی بند 2 الف نگاه داشتند وقتی آزاد شد هم به بیماری لثه دچار شده بود و خونریزی لثه داشت هم انگشت های دست راستش کاملا فلج شده بود، هم ناراحتی قلبی پیدا کرده بود و هم دچار آسیب های نخاعی شده بود. الان هم این مشکلات را دارد؛ رسیدگی هم که نمیکنند. دفعه قبل پدرم 20 بهمن ماه در اعتراض به وضعیت خودش دست به اعتصاب زد و 7 روز اعتصاب بود که او را به بیمارستان بردند و سرم زدند اما با همان بی حالی باز به زندان بازگرداندند. نگذاشتند درمان شود اکنون هم که با وجود این مشکلات جسمانی دست به اعتصاب زده و در اعتصاب خود تا رفع حصر رهبران جنبش سبز مصمم است.