هفته پیش وزیر امورخارجه بحرین از رئیس‌جمهور منتخب ایران خواست به دنبال خروج نیروهای حزب‌الله تحت حمایت ایران از سوریه باشد و به این ترتیب نشان دهد که خواستار پایان یافتن جنگ داخلی در آنجاست.
این خواسته شیخ خالد بن احمد الخلیفه، در دیدار اتحادیه اروپا و وزرای خارجه کشورهای خلیج فارس نشان می‌دهد که سایه جنگ 27 ماهه سوریه از مرزها فراتر رفته و لبنان، اردن و ترکیه را به درجات مختلف تحت تاثیر قرار داده است.
بحرین و کشورهای دیگر عربی انتقاد بسیاری نسبت به دخالت حزب‌الله در طرفداری از بشار اسد دارند. بحرین ادعا می‌کند که حزب‌الله به گروه‌های شیعه در قیام‌های بحرین کمک می‌کند و ارتباط با این گروه را قطع کرده است.
بدون شک، خطرناک‌ترین دشمن بحرین در سال های اخیر ایران بوده است. رهبری ایران به کرات خواستار الحاق بحرین و سقوط رهبری آن شده است. ایران و حزب‌الله با رشته اعمالی در جهت کاهش امنیت ملی بحرین گام برداشته‌اند.
ایران در قبال کشورهای دیگر عربی نیز رفتار بهتری نداشته است. پس آیا ایران دشمن همیشگی کشورهای خلیج فارس و جهان عرب خواهد بود؟
نه الزاما؛ در هشت سال گذشته رئیس‌جمهور تندرو ایران سعی کرده انقلاب اسلامی را گسترش دهد و دخالت در سوریه را توجیه کند. حالا احمدی‌نژاد در حال رفتن است و حتی میان تندروهای ایران هم اعتبار خود را از دست داده است.
حسن روحانی رئیس‌جمهور منتخب از مجموع تمام آرای نامزدهای محافظه‌کار دیگر بیشتر رای آورده است و قصد دارد روابط با کشورهای همسایه را بهبود بخشد و خود را از فعالیت‌های خارج از کشور دور و مشکلات فزاینده داخل کشور را حل کند.
این خبر خوبی برای ماست، اما آیا باید تمام دشمنی‌های اخیر ایران را فراموش کنیم؟
اولا اینکه سیاست خارجی خصمانه ایران در سال‌های اخیر مورد حمایت اکثر ایرانی ها نبوده و اکثریت ایرانیان به تغییر این وضعیت رای داده‌اند.
دوم اینکه، از لحاظ عملی این عاقلانه نیست که بحرین با همسایه نزدیکش که صدها برابر بزرگتر است دشمنی کند.
وقتی روحانی خواستار بهبود روابط با کشورهای مسلمان عربی در خلیج فارس شده است، ما باید پاسخ مثبت بدهیم. هرچند برای اینکه کشورهای همسایه عربی در جهت بهبود روابط گام بردارند چیزهای زیادی باید تغییر کند:
ایران باید کمک به کشتار در سوریه را قطع کند. منافع ایران ایجاب نمی‌کند که از رژیم‌های جانی که به زودی سرنگون خواهند شد حمایت کند. اگر ایران می‌خواهد محبوب باشد باید در کنار اکثریت جهان عرب بایستد نه در مقابلش.
ایران باید حق حاکمیت تمام کشورهای حاشیه خلیج فارس را به رسمیت بشمارد؛ مثلا دیگر نباید از فلان شخصیت مهم ایرانی بشنویم که فلان کشور در واقع یکی از استان‌های ایران است.
نباید ببینیم که رسانه‌های ایران مردم را به بی‌ثباتی و خشونت در کشورهای همسایه تشویق می کنند و ایران نباید به گروه‌های شورشی در بحرین، لبنان و عراق کمک کند.
ایران باید دریابد که داشتن سلاح هسته‌ای تهدید وحشتناکی برای امنیت منطقه است. برخی از ایرانی‌ها فکر می‌کنند سلاح هسته‌ای اسرائیل را تهدید می‌کند اما استفاده از این سلاح بیشتر فلسطینیان و مسلمانان را می‌کشد و مقابله به مثل علیه ایران، این کشور و کشورهای همسایه را نیز نابود می‌کند.
کشورهای عربی از انتخاب روحانی استقبال کرده و آنرا فصل جدیدی در روابط با ایران نامیده‌اند. رهبر ایران باید دریابد که مردم ایران به اتحاد مسلمانان رای داده‌اند. ایران با ساختن دشمنانی در همسایگی خود ضعیف، منزوی و غیرقابل اعتماد می‌شود. ما امیدواریم رئیس‌جمهور جدید عاقل و معتدل ایران بتواند این دیدگاه را در ایران تقویت کند و شانه به شانه همسایگان عرب بایستد و خود را از درگیری‌های سوریه دور کند.
منبع: گالف دیلی، 8 ژوئیه 2013
