کانادا، یکی از کشورهای مورد نظر همجنس گرایان، که هر ساله پذیرای حدود ۱۰۰ پناهنده همجنس گرای ایرانی می شود، اظهار آمادگی کرده که حاضر است بیش از گذشته آنها را از خطر تعقیب قضایی در کشورشان و همچنین در ترکیه که اغلب اولین مأمن آنهاست برهاند.
جیسون کندی، وزیر مهاجرت کانادا، به فرانس پرس اظهار داشت: “من اعداد دقیقی در اختیار ندارم، زیرا ما دلایل افرادی که پناهنده شده اند را ثبت نمی کنیم. ولی برآورد می کنم که از هر ۸۰۰ پناهنده ایرانی که هر ساله از ترکیه می آیند، در حدود ۱۰۰ نفر به دلایل همجنس گرایی از کشورشان متواری شده اند.”
ساقی قهرمان، از “سازمان دگرباشان ایرانی” مستقر در تورنتو، می گوید: “در مجموع، جامعه ایرانیان LGBT [همجنس گرایان مرد، همجنس گرایان زن، دوجنسی ها و تراجنسی ها] در حدود هزار عضو دارد.”
او در اشاره به دموکراسی کانادا می افزاید: “ما کانادا را به دیگر کشورها ترجیح می دهیم و دلایل خودمان را برای این مسأله داریم. این کشور با داشتن یک جامعه باز، خدمات اجتماعی ای که ما نیاز داریم را دراختیارمان قرار می دهد.”
تنها سه کشور پناهندگان ثبت شده در دفتر کمیسیاریای عالی سازمان ملل در آنکارا را می پذیرند: ایالات متحده، استرالیا، و کانادا. و “کانادا در زمینه رفتار با همجنس گرایان بهترین آنها محسوب می شود”.
او می گوید تنها مشکل این مسأله انتظار طولانی آن است که به طور میانگین ۹ ماه به طول می انجامد. او می گوید: “پناهندگان همجنس گرا نه تنها با اعتراضات مردم ترکیه روبرو می شوند، بلکه توهین ها و تهاجم های بسیاری را نیز ازسوی دیگر پناهندگان ایرانی متحمل می گردند.”
آقای کندی می گوید: “کانادا به سازمان ملل خاطرنشان کرده که حاضر است هر کسی را که بخاطر همجنس گرایی پناهندگی دریافت کرده پذیرا شود و در صورتی که فرد پناهجو در ترکیه تحت فشار است، روند رسیدگی به پرونده او را تسریع خواهد کرد.”
خدمات این وزارتخانه برای مستقر کردن پناهندگان ایرانی ای که از ترکیه می آیند افزایش یافته و این مسأله باعث پذیرش پرونده های بیشتر و سرعت بخشیدن در روند رسیدگی به آنها شده است.
دولت کانادا به تعقیب های قضایی ازسوی نیروی انتظامی ایران و تبعیض هایی که همجنس گرایان ایرانی اغلب حتی ازسوی خانواده های خود متحمل می شوند، به خوبی واقف است. خانم قهرمان مشکلات همجنس گرایان ایرانی را برمی شمرد: دستگیری و بازداشت، اذیت و آزارهای جنسی، ازدواج های اجباری، تجاوز به زنان همجنس گرا توسط مردان خانواده خودشان، درمان های هورمونی شدید برای “برگرداندن” تمایل جنسی این افراد و …
با این حال، تلاش های دولت کانادا در حمایت از آنها باعث نمی شود که این افراد از انتقادات برخی از اعضای جامعه خود در امان باشند.
منبع: نوول ابزرواتور، ۲۷ سپتامبر
