تنها طی دو هفته پس از برکناری محمد مرسی رییس جمهور پیشین مصر، رویترز به نقل از برخی منابع داخلی مصر گزارش داده که دادستانی مصر به دنبال محاکمه او به اتهام “خیانت به کشور”، “کشتار مخالفان” و “اخلال در اقتصاد کشور” است. این در حالی است که از روز برکناری مرسی در ۳ ژوئیه ۲۰۱۳ تاکنون جمع زیادی از هواداران او با تجمع خیابانی خواستار بازگشت او به قدرت هستند.
در صورت صحت خبر مذکور، دستگاه قضایی مصر از چنان شجاعتی برخوردار است که به رغم اعتراض هواداران خشمگین مرسی، حاضر است او را به پای میز محاکمه کشانده تا پاسخگوی اشتباهات خود بر اساس موازین قانونی باشد.
بنابر این، خبر اقدام دستگاه قضایی مصر در رسیدگی به پرونده مرسی از جهات زیر حایز اهمیت خواهد بود:
- سرعت عمل دستگاه قضایی مصر که در عرض دو هفته از عزل مرسی، خبر از رسیدگی قضایی به اتهامات او می دهد.این رسیدگی چه هنگام انجام شود و چقدر به طول بکشد، بحثی دیگر است.
- استقلال قوه قضائیه مصر تا آنجاست که “عالی ترین” مقام مملکتی یعنی محمد مرسی و پیش از او حسنی مبارک را مورد محاکمه قرار می دهد.
- استقلال قوه قضائیه تا درجه ای است که به رغم هواداران خشمگین مرسی، رسیدگی قضایی عادلانه را موجب بازگشت آرامش به سطح جامعه می داند.
چرا رهبران جنبش سبز محاکمه نمی شوند؟
حال اگر چنین باشد، مقایسه ای با آنچه بر دو رهبر سیاسی جنبش سبز (موسوی و کروبی) رفته خود گواهی است از شدت ضعف و استیصال جمهوری اسلامی که به رغم سپری شدن بیش از ۸۰۰ روز از حبس خانگی آنان که “سران فتنه” نام گرفته اند و متهم به “هتک حرمت نظام” شده و بر زبان رهبر به خائنانی همچون “طلحه و زبیر” تشبیه شده اند، هیچ اقدام قضایی در حق شان صورت نگرفته است.
این در حالی است که مهدی کروبی و میرحسین موسوی خود اعلام آمادگی نموده بودند تا مورد محاکمه قرار گرفته و موازین قضایی در موردشان به اجرا گذاشته شود تا در مقابل، آنان نیز حق دفاع از خود را در برابر دادگاه داشته باشند.
این درخواست تاکنون بی پاسخ مانده و حبس غیرقانونی آنان در شرایطی همچنان ادامه دارد که دادگاه های موسوم به دادگاه های فله ای برای رسیدگی به جرائم افرادی عادی به اتهام آشوب و اخلال در نظم عمومی به سرعت هرچه تمام تر برگزار و احکام متهمان به اجرا گذاشته شده است.
از هویدا تا صدام
پیش از این در مقاله ای به نام “از هویدا تا صدام: بازخوانی بنیاد کج” به مقایسه رسیدگی قضایی به اتهام یک دولتمرد ایرانی (امیرعباس هویدا) و یک دولتمرد عراقی (صدام حسین) پرداخته و تبیین شد که در سایه اجرای موازین عادلانه رسیدگی قضایی به جرایم صدام، محاکمه او زیر “پوشش کامل خبری” و با دسترسی به ۲۲ وکیل بلندپایه طی دو سال و نیم به طول انجامید و سرانجام پس از اعدام، جنازه اش در اختیار خانواده قرار گرفت.
اما در مورد هویدا، هیچ یک از موازین قضایی از جمله حق داشتن وکیل مراعات نشد و در جلسه تنفس بین دو دادگاه به ضربه گلوله از پای در آمد.
حال اگر این بی انضباطی مفرط قضایی را به پای اوضاع آشفته اغاز انقلاب بگذاریم، اینک چه توجیهی وجود دارد که پس از ۳۴ سال به اتهامات دو تن از سران فتنه! که خود خواستار حضور در دادگاه هستند رسیدگی نمی شود و در عوض نقض حقوق شهروندی آنان تا آنجا محرز است که بیش از ۸۰۰ روز بدون کمترین محاکمه ای در حبس خانگی قرار گیرند
توصیه های عجیب فیروزآبادی به مصر
در چنین فضایی سرلشگر فیروزآبادی، رییس ستاد نیروهای مسلح اخیراً نصایحی را به مصریان کرده که درخور تأمل است.
وی ضمن بیان نکات منفی اتفاقات رخ داده در مصر، گفته است که “اولین نکته منفی، دخالت ارتش بود…(اقدامی که) نه از نظرعقلی و نه در فرهنگ انقلابی قابل پذیرش نیست.” وی ضمن تقبیح دخالت ارتش در وقایع سیاسی مصر، این کار ارتش را “اشتباه راهبردی” دانست و تاکید کرد: “این کار ارتش مصر در بازداشت مرسی یک اشتباه راهبردی بود…متأسفانه مردم مصر دوشقه شده و به جان یکدیگر افتاده اند و این هم پذیرفته نیست… بازداشت آقای مرسی کار غلطی است و باید زودتر به آن خاتمه داده شود”- ۲۳ تیر ۹۲-
این همه نسخه نویسی از سوی فیروزآبادی برای مصر و تشخیص اینکه مصریان “دو شقه” شده اند و دخالت ارتش خلاف عقل و بازداشت مرسی یک “اشتباه راهبردی” بود، در حالی است که فیروزآبادی نگاهی به جامعه “دو شقه” ایران نمی کند که در آن عده ای هوادار رهبران جنبش سبز هستند و عده ای بر خلاف آن.
فیروزآبادی در حالی بازداشت محمد مرسی را کاری غلط می داند که اینک نه تنها موسوی و کروبی بلکه همسر موسوی (زهرا رهنورد) نیز در حبس غیر قانونی است. لااقل ارتش مصر تاکنون هیچ تعرضی به هیچ یک از اعضای خانواده مرسی نکرده است.
از آن بالاتر، ارتش مصر تاکنون حق تجمع اعتراض آمیز را از هواداران مرسی سلب نکرده و در واقع وجود معترضان و مخالفان را با این اقدام خود عملا به رسمیت شناخته است.
دخالت سپاه پاسداران بنابه اظهاراتی که از نوار صوتی سردار مشفق شنیده شد، نیز در روند انتخابات ۸۸ محرز شده است و از آن بدتر دستگاه سرکوب جمهوری اسلامی چنان با خشونت علیه معترضان عمل کرد که یک شاهکارش “کهریزک” بود.
به رغم این همه سرکوب عریان در ایران و تقلب انتخاباتی و دادگاه های نمایشی و تعلل در محاکمه سران جنبش سبز، سردار فیروزآبادی در مقام نصیحت به مصر برآمده تا جامعه را از “دو شقه گی” بیرون آورند.