بردلی برستون
انجمن ضد افترا، از دانشگاه کلمبیا خواسته بود تا سخنرانی روز سه شنبه محمود احمدی نژاد در دانشگاه کلمبیا را که قرار بود طی آن به سووالات دانشجویان پاسخ دهد، لغو کنند.
آبراهام فاکسمن، دبیر انجمن ضد افترا، گفت: “این اقدام ناشایست و در تضاد با مفهوم آزادی بیان است، دانشگاه کلمبیا هیچ قید اخلاقی، قانونی و اجتماعی برای دادن تریبونی که در تهران در اختیار همگان گذاشته نمی شود، به احمدی نژاد ندارد. چرا به او اعتبار و احترام یک موسسه عالی رتبه آموزشی را می دهید؟ این اقدام چه پیامی به دانشجویان خواهد داد؟ این مغایر با اولین اصل قانون اساسی آمریکاست”.
ممکن است که این اقدام با اولین اصل قانون اساسی مغایر باشد، اما بیایید برای لحظه ای از این بحث چشم بپوشیم.
در عوض بیایید به عنوان یهودیانی که در آمریکا زندگی می کنیم و او پیشنهاد کرده که محومان کند، ببینیم رئیس جمهور ایران برای ما در چنته اش چه دارد.
باید واقعیت را قبول کنیم. ما باید هم ار لحاظ دیپلماتیک و هم در عرصه درک بین المللی در دفاع از دغدغه هایمان، از هر کمکی که می توانیم استفاده کنیم. و اینجاست که مرد ما از تهران وارد می شود. محمود احمدی نژاد در واقع یکی از سرمایه های اصلی دیپلماتیک اسرائیل است. اظهارات او اسرائیل را واقع گرا، هوشیار و خارج از هر گونه توهمی به دنیا نشان می دهد.
او هولوکاست نازی ها را انکار کرده است. او در عین حال معتقد است که اسرائیل مانند نازی ها عمل می کند. او سال گذشته در جریان جنگ لبنان گفت: “رژیم صهیونیستی، مثل هیتلر فقط بدنبال حمله نظامی است و در حال حاضر مثل او رفتار می کند”. و برای اینکه مثال خوبی هم زده باشد افزود: “کارهایی که این رژیم اتجام می دهد حتی از کارهای چنگیزخان هم بدتر است”.
او تعادل ندارد. وقتی شبکه سی بی اس از او پرسید که آیا گمان نمی کند رفتن او به محل حادثه 11 سپتامبر توهین به ملت آمریکاست، در جواب گفت چرا ملت آمریکا باید چنین برداشتی بکنند؟
ما حتی اگر همه تلاشمان را هم می کردیم، نمی توانسنیم چنین مردی را خلق کنیم. او همه آن چیزی است که ما بعنوان یک نو انتقامجو از بشر، می شناسیم.
اظهارات او چنان بود که دن گیلرمن، نماینده اسرائیل در سازمان ملل، در سخنرانی اش برای انجمن عالی یهودیان گفت که رفتن احمدی نژاد به محل حملات 11 سپتامبر، مثل دیدار هیتلر از آوشویتس است.
بگذارید حرفش را بزند. بگذارید رئیس جمهور ایران هرچه در فکرش می گذزد، بگوید.
شما تصورش را هم نمی کنید که او چه لطفی در حق ما خواهد کرد.
منبع: هاآرتض 23 سپتامبر