سعود الزاهد
روابط میان اعراب و پارسیان همواره محل تناقض بوده است؛ نه فقط در دوره معاصر و به دلیل مبارزه قدرت در منطقه، بلکه این امر در طی تاریخ به جزئی از روانشناسی جمعی مردم دو گروه تبدیل شده است. صادق زیبا کلام دیدگاه عمیقی را در باره سطوح مختلف این کینه مطرح می کند.
وی می گوید: “من معتقدم همه ایرانیان، از هر گروهی، از اعراب متنفرند و معتقدم آنها هم همین احساس را دارند.”
زیبا کلام گفت رابطه مستقیمی میان نژاد پرستی و بی سوادی وجود دارد. این مساله در اروپا هم صادق است چرا که در آنجا نیز افرادی که از یهودیان یا مسلمانان تنفر دارند معولا از افراد کم سواد جامعه هستند. ولی مساله در ایران تا حدی متفاوت است.
وی می گوید: “پدیده تنفر از اعراب در میان روشنفکران ایرانی هم بسیار رواج دارد.”
او گفت افراد مذهبی هم این تنفر را معمولا در شکل خصومت با مسلمانان سنی بیان می کنند. او گفت: “در واقع باید گفت خصومت ایرانیان از سنی ها از تنفر آنها از اعراب نشات می گیرد”.
زیبا کلام می گوید این مساله محصول تناقضات امروزی در سطح منطقه نیست، بلکه ریشه در تاریخ دارد. وی می گوید: “ایرانی ها هیچ گاه شکست از اعراب درجنگ قادسیه را در 1400 سال پیش فراموش نمی کنند. انگار که این امر مانند آتشی در زیر خاکستر همچنان آماده شعله ور شدن است.”
وی معتقد است: “تلاش ایران برای دست یابی به برتری منطقه ای آنقدر ناشی از انگیزه های سیاسی نیست که انگیزه های نژاد پرستانه برای اثبات برتری ایرانیان.”
“شما این مطلب را در تمام بیانیه هایی که ایران در مورد همسایگان خود نظیر امارات متحده عربی، کویت یا قطر صادر می کند مشاهده کنید. در اعلامیه ای در مورد امارات ذکر شده است که اگر ایرانیان از فراز خلیج فارس فوت کنند، امارت را از روی نقشه پاک خواهند کرد.”
در برابر این پرسش که آیا موضع مردم هم مشابه موضع دولت در این مورد است یا نه، پاسخ زیبا کلام مثبت بود.
“بله مردم هم مانند دولت فکر می کنند و به همان اندازه نژاد پرست و غیر منعطف هستند.”
چند سال پیش در مساله سه جزیره مورد ادعای امارت متحده عربی، گروهی از مردم در جلوی سفارت امارت گرد آمده و کیکی را با 35 شمع روشن کردند تا نشان دهنده تاریخ این کشور 35 ساله چقدر از تاریخ 2500 ساله ایران حقیرتر است.
ایرانی ها همچنین از حضور هموطنان خود در کشورهای عربی هم ناخوشنود هستند. بسیاری می گویند چرا آنها سرمایه خود را به کشورهای عربی می برند و مثلا به ترکیه نمی روند.
این مساله خود را در زبان نیز نشان می دهد چون موسسه های زبانی وجود دارد که هدف آنها حذف کلمات عربی از زبان فارسی است.
زیبا کلام می گوید این نوع “نژاد پرستی” تنها محدود به اعراب نیست و در برابر سایر اقلیت های غیر فارس ایران هم اعمال می شود.
او می گوید: “اگر به لطیفه های مراجعه کنیم، مردم به همان اندازه لر ها و ترکمن ها هم را مسخره می کنند.” همین موضوع در مورد کردها و بلوچ ها نیز صادق است.
زیبا کلام، که در سال 1948 در یک خانواده شیعه به دنیا آمده است و از منتقدان رژیم شاه محسوب می شد، پس از انقلاب اسلامی سال 1979 چندین شغل دولتی داشته ، ولی از شرکت در انقلاب پشیمان است و از این بابت عذر خواهی کرده است.
منبع: العربیه - 9 اکتبر- 2011