ایزابل لاسر
ویروس کامپیوتری استاکس نت که گفته می شد باعث توقف یک پنجم سانتریفوژهای اتمی جمهوری اسلامی شده، احتمالاً توسط اسراییل و ایالات متحده ساخته شده است.
افرایم هالوی، رییس سابق موساد، در مرکز امور خارجه و سیاسی اظهار داشت: “ما با ایران درحال جنگیم. بخش بزرگی از این جنگ به صورت مخفی پیش می رود. و هر دو جناح می خواهند آن را مخفی نگاه دارند.” این “جنگ مخفی” که او از بیان جزئیات آن امتناع ورزید، از دید ناظران امر، به صورت ویروسی به نام استاکس نت نمود پیدا می کند؛ ویروسی که تولید شد تا برنامه هسته ای ایران را از بین ببرد، یا حداقل به آن صدمه بزند. این ویروس با آلوده کردن یکی از برنامه های شرکت زیمنس که مورد استفاده مراکز هسته ای ایران است، باعث شد تعداد قابل توجهی از سانتریفوژهای غنی سازی اورانیوم ایران از کار بیفتند.
دولتمردان جمهوری اسلامی که چندان درخصوص این مسأله اظهارنظر نکرده اند و همواره خسارات وارده از سوی استاکس نت را بسیار محدود نشان داده اند، اخیراً از زبان سعید جلیلی، ایالات متحده را به دست داشتن در این حمله اینترنتی پیچیده متهم کرده اند. نیویورک تایمز در مقاله ای که روز شنبه منتشر کرد، تأیید می کند که “نهادهای اطلاعاتی آمریکا و اسراییل در ساخت این ویروس همکاری کرده اند”. این روزنامه به نقل از کارشناسان نظامی می نویسد که کارآمدی استاکس نت در شهر دیمونا [در صحرای نگب]، در مرکزی که برنامه اتمی مخفی اسراییل در آن انجام می شود، مورد آزمایش قرار گرفته است.
به گفته کارشناسان، این ویروس کامپیوتری در ماه نوامبر یک پنجم از سانتریفوژهای ایران را از کار انداخته و توان ایران در ساخت اولین بمب های اتمی اش را به تعویق انداخته. استاکس نت از دو سال پیش همچنان فعال است و به کار خود ادامه می دهد. ولی شیوه های دیگری، ازجمله تحریم های بین المللی نیز برای تسلیم کردن تهران به کار گرفته شده. دانشمندان هسته ای ایران گاهی اوقات مورد حمله های هدفمند قرار می گیرند. پس از ترور مسعود علیمحمدی، دانشمند ایرانی، در ژانویه ۲۰۱۰، وزیر امور خارجه ایران اخیراً از خواسته خود مبنی بر شکایت از اسراییل سخن گفته است.
چندین سال مهلت
نهادهای بزرگ اطلاعاتی که از مدت ها قبل روی برنامه اتمی ایران کار می کنند، آخر سال ۲۰۰۹ را به مثابه خط قرمز درنظر گرفتند. آنها معتقد بودند که پس از این تاریخ دیگر نمی توان از ساخت بمب اتمی ایران جلوگیری کرد. فعالیت های هسته ای این کشور پس از یک دوره پیشرفت سریع در سال ۲۰۰۷ و ۲۰۰۸، به نظر می رسد که اکنون روند کندی به خود گرفته. و برخی از همین کارشناسان امروز تأیید می کنند که ایران تا سال ۲۰۱۲ یا حتی ۲۰۱۵ به بمب اتمی دست نخواهد یافت. ژنرال مایکل هایدن، رییس سابق سازمان سیا، در این خصوص می گوید: “ما بیش از آنچه فکر می کردیم، وقت داریم.” موشه یالون، وزیر خارجه اسراییل، با توجه به “مشکلات” اخیر ایران اظهار داشت که “ایران برای اینکه یک کشور اتمی شود، هنوز چندین سال زمان نیاز دارد”. اسراییل در اوایل این ماه به طور رسمی برآورد خود در مورد برنامه هسته ای ایران را مجدداً بازبینی کرد و در این مورد گفت: “به لطف تدابیر به کار گرفته شده علیه برنامه ایران، دولتمردان این کشور به چندین سال دیگر زمان نیاز دارند.”
با اینکه گزینه حمله نظامی به تأسیسات هسته ای ایران همواره در اسراییل مطرح بوده و ارتش این کشور نیز به طور مداوم آمادگی های لازم برای این منظور را کسب می کرده، ولی به نظر می رسد که اکنون این موضوع دیگر در دستور کار نیست. این گزینه بسیار پیچیده و خطرناک که چندان هم مورد نظر واشنگتن نیست، حتی ازسوی دولت جرج بوش نیز اجازه استفاده از آسمان عراق برای حمله به ایران را به دست نیاورد. در تل آویو، برخی حتی براین باورند که “برنامه هسته ای فعلی ایران دیگر برای دولت اسراییل یک خطر بالقوه محسوب نمی شود”. ژنرال گابی اشکنازی، رییس ستاد مشترک نیروهای مسلح اسراییل، اظهار داشت که چند روز پیش متقاعد شده “آغاز یک جنگ برای اسراییل فقط بدبختی به بار می آورد”.
این تغییر و تحولات مجدداً فرصت هایی را برای دیپلماسی، که البته در مورد پرونده هسته ای ایران هیچ گاه به نتیجه نرسیده، ایجاد کرده است.
با این حال در اسراییل همه این دیدگاه خوش بینانه را ندارند. در دولت این کشور، مسؤولان سیاسی و نظامی بسیاری همچنان براین عقیده اند که برنامه هسته ای ایران برای دولت نوپای اسراییل یک تهدید مرگبار محسوب می شود. یکی از مقامات اسراییلی نزدیک به این پرونده می گوید: “به هرحال بهتر است که دولتمردان جمهوری اسلامی همیشه نگران حمله علیه تأسیسات شان باشند.”
منبع: فیگارو، ۲۱ ژانویه
