هم زمان با تشدید فشارها بر فعالان و گروه های سیاسی، سازمان دانش آموختگان ایران (ادوار تحکیم وحدت) نیز از این برخوردها بی نصیب نمانده است.
در آخرین تحول از این دست، روز گذشته علی ملیحی، مسئول روابط عمومی و از اعضای شورای سیاستگذاری این سازمان مقابل منزل خود بازداشت شد. این در حالی است که پیش از این ماموران امنیتی در روز 12 آبان نیز برای بازداشت وی مراجعه کرده اما موفق به دستگیری او نشده بودند.
آن گونه که خبرگزاری “رهانا” گزارش داده است، ماموران پس از تفتیش منزل و ضبط وسایل شخصی ملیحی وی را به مکان نامعلومی منتقل کرده اند. گفته می شود برادر این روزنامه نگار نیز چند ساعتی را در بازداشت به سر برده است.
با بازداشت علی ملیحی، تعداد اعضای دربند سازمان دانش آموختگان ایران به 6 نفر رسید. هم اکنون علاوه بر ملیحی، احمد زیدآبادی (دبیرکل)، عبدالله مومنی (رییس شورای مرکزی و سخنگو)، سلمان سیما (عضو کمیته سیاسی)، رشید اسماعیلی (عضو شورای سیاست گذاری)، اردوان قرائتی ( عضو سازمان ادوار در کهگیلویه و بویراحمد) و سیدکوهزاد اسماعیلی (مسوول شعبه گیلان این سازمان) در بازداشت به سر می برند.
گفتنی است در حوادث پس از انتخابات، بیش از 10 عضو این سازمان نیز بازداشت و سپس با قرار وثیقه آزاد شدند.
همچنین سایت اطلاع رسانی این سازمان به آدرس (http://advarnews.biz) بعد از چندین بار فیلتر شدن، هم اکنون چند روزی است از دسترس خارج شده است.در بیانیه ای که از سوی مسوولان این سایت منتشر شده، دلیل خاصی برای این مساله ذکر نشده است، اما این اتفاق هم در راستای حملات گروه های سایبری حامی دولت احمدی نژاد به رسانه های منتقد ارزیابی شده است. پیش از این سایت هایی چون رادیو زمانه، خبر نامه امیرکبیر و توییتر مورد این حملات قرار گرفته بودند.
بیانیه سازمان ادوار
سازمان ادوارتحکیم وحدت همچنین با صدور بیانیه ای به مناسبت 22 بهمن نسبت به انحراف جمهوری اسلامی و موج جدید بازداشتها اعتراض و از مردم دعوت کرد در راهپیمایی 22 بهمن شرکت کنند.
در این بیانیه آمده است: “بهمن ماه 1357 بی شک یکی از نقاط عطف و سرنوشت ساز تاریخ دموکراسی و آزادی خواهی ایرانیان است، راهی پر فراز و نشیب که توام با کامیابی و ناکامی های فراوان همچنان ادامه داشته و تا سر منزل مقصود گویی همچنان مسیری سخت و پر مخاطره در پیش است. مطالبه حق تعیین سرنوشت فردی و اجتماعی در کنار آرمان های اساسی همچون آزادی و عدالت، موضوعی است که هر ایرانی دلبسته به اعتلاء و ترقی میهن و دردمند کرامت انسان ها را طی بیش از یکصد و پنچاه سال گذشته به خود مشغول داشته است. چه بسیار خون های پاک بی گناهان که بر سر این شعائر ملی به زمین ریخته و چه بیشمار انسان های شرافتمند و دلیری که سالهایی از عمر گرانقدر خود را در راه این آرمان ها در گوشه زندان ها و تاریکی سیاهچاله های استبداد گذرانده اند. بر این اساس می توان گفت عمده ترین لحظات همبستگی ایرانیان و تبلور اراده ملی آنها هنگامی بوده است که حرکت جمعی به سوی آرمان های ملی فراگیرتر و با شتاب بیشتری توام بوده و وجه مشترک این مقاطع تاریخی و سرنوشت ساز را می توان در گسترش امید به تحقق جامعه ای آزاد که در آن حقوق بشر از حرمت جان و حیات انسان گرفته تا آزادی عقیده و بیان محترم و تضمین شده باشد، در میان عموم شهروندان دانست.”
این بیانیه با اشاره به حوادث پس از انتخابات، می افزاید: “واقعیتی تلخ در پیش روی ماست؛ ملتی که در فاصله کمتر از یک قرن چندین جنبش سیاسی ـ اجتماعی و دو انقلاب بزرگ را از سر گذرانده و حتی لختی از مبارزه برای آزادی و استقلال آسوده نبوده و سی سال پیش یکی از بزرگترین و مردمی ترین انقلاب های تاریخ بشریت را سامان داده و به پیروزی رسانده اکنون در وضعیتی به سر می برد که مطالبه حق تعیین سرنوشت و مردمسالاری به مهمترین بخش زندگی روزمره بخش های عظیمی از شهروندان آن بدل شده و بیش از هشت ماه شعار پر معنای «رای من کجاست؟» محور اساسی «جنبش سبز» اش شده است. ملت ایران امروز علاوه بر اینکه عزادار و نگران فرزندان غیوری است که طی ماه های اخیر بر سر این مطالبه حق، جان باخته و یا به کنج زندان و حبس درافتاده اند، داغدار انقلاب خود نیز هست. مردمان این خطه مهین که بنیانگذارن انقلاب اسلامی 57 آنان را صاحبان اصلی انقلاب و ولی نعمتان خود می دانستند، امروز با خود می اندیشند که آیا چنین شرایطی همه سهم آنان از عدالت و آزادی است؟ چگونه می توان سرود شادمانی و جشن بازگویی خاطرات شیرین به راه انداخت وقتی که تکیه زنندگان به اریکه قدرت معماران و شخصیت های اصلی انقلاب را به چوب فتنه گری و خیانت می رانند و طی محاکمات نمایشی و فرمایشی که آبرو از قضای ایرانی و اسلامی برد حکم حبس به دست آنها می دهند. چگونه می توان انقلاب را پیروز دانست وقتی جوانانی که حاصل سالهای پس از این خیزش ملی بوده اند اینک به اتهام مطالبه آزادی و حق در کف خیابانها جان می دهند و یا مظلومانه در بازداشتگاه های مخوفی چون کهریزک و… بر اثر شدت شکنجه به شهادت می رسند.”
سازمان دانش آموختگان ایران، با اشاره به اهداف انقلاب 57، چنین ادامه می دهد: “به باور ما، بحران سیاسی امروز ایران اساسا ناشی از سرپیچی حاکمان از اراده ملت، ستیز و بی اعتنایی به شعارهای انقلاب از جمله آزادی و استقلال و نهایتاً انحراف «جمهوری اسلامی» است. نظام جمهوری اسلامی به عنوان حاصل انقلاب 57، طی سی سال گذشته در مقاطع مختلف دچار تغییر مفهومی شده و از معنای مدنظر توده های انقلابی فاصله گرفته است. آنچه باور و وجدان عمومی در مقطع انقلاب از جمهوری اسلامی درک می کرد، حکومتی بود که حداکثر آزادی ها به ویژه در حوزه سیاسی و عقیدتی را فراهم آورد و اندیشه را از تیغ سانسور برهاند، حکومتی که تبعیض در هر شکلی را میان شهروندان ایرانی الغاء کند و بساط حاکمیت یک گروه، صنف و یا طبقه خاص را بر سرنوشت جامعه برچیند، نظامی که اقتدار ملی را در عرصه بین المللی تامین کند و از قید وابستگی به درآمده باشد و حکومتی که در عین حال ارزش های اسلامی و اخلاقی را به مثابه فرهنگ ملی ایرانیان پاس دارد و عدالت را به عنوان عمده ترین هدف اجتماعی ادیان در جامعه بسط و گسترش دهد تا دیگر دادی از مظلوم بر نیاید مگر آنکه این حکومت نوین به اندک زمانی آن را بستاند. با این همه انحراف از این باور و خواست مشترک، از «جمهوری اسلامی» تنها نامی را برجای گذاشته است. طی این سالها تنگ نظران و قدرت طلبان روز به روز در این دستاورد ملی نفوذ کرده و آن را به ابزاری در مسیر امیال و اهداف خود که هیچ همخوانی با اراده ملت ندارد بدل کرده اند، از مفهوم حقیقی جمهوری اسلامی عدول کرده حال آنکه آن را مقدس می نامند. درحالی که بازخوانی تاریخ سی ساله اخیر حکایت از تعابیر مختلف رهبران آن از اشکال متفاوت شکل دهی به جمهوری اسلامی حکایت دارد، عده ای مدل و چارچوب مطلوب خود که البته با معنای واقعی جمهوری اسلامی در تضاد آشکار است را همچون آیات کتب مقدس تلقی کرده و نظام برآمده از یک انقلاب عظیم انسانی را به یک شیوه حکمرانی و یا یک اصل از اصول متعدد آن تقلیل می دهند.”
سازمان ادوار با اشاره به در پیش بودن راه پیمایی 22 بهمن و دعوت از مردم برای حضور در این راه پیمایی می افزاید: “بر این اساس مردم ایران در 22 بهمن 88 و همزمان با اوج گیری جنبش اصلاحی خود به مسالمت آمیزترین شکل ممکن می خواهند که با حضور خود در خیابانها و راهپیمایی ویژه این روز تعبیر و تفسیر خود را از جمهوری اسلامی یکبار دیگر در گوش جهانیان و در مقابل چشمان آنها فریاد کنند و چه فرصتی بهتر از این که مستبدان و عاملان انحراف انقلاب و جمهوری اسلامی نیز این صدا را شنیده و از ستم و بیدادگری در حق این ملت آزاده دست بشویند. سازمان دانش آموختگان ایران اسلامی (ادوار تحکیم وحدت) با گرامیداشت سالگرد پیروزی انقلاب، تاکید می کند که قرار گفتن کشور در راه روشن آرامش و توسعه تنها از طریق گردن نهادن حاکمان به اراده جمعی ملت و بازگشت به شعارهای اساسی انقلاب یعنی آزادی و استقلال و عدالت امکان پذیر است و در شرایط کنونی «آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی»، رفع موانع فعالیت احزاب سیاسی و جبران خسارات وارده به کلیه آسیب دیدگان از نقض حقوق بشر و قانون اساسی و توقف روند سرکوب معترضان و عمل به قانون اساسی پیش شرط هرگونه راهکار موثری برای برون رفت از بحران سیاسی فعلی است.”
سازمان ادوار در پایان بیانیه خود چنین آورده است: “ما همچنین نسبت به دور جدید بازداشت فعالان سیاسی و روزنامه نگاران در آستانه سالگرد پیروزی انقلاب خصوصا آقای علی ملیحی عضو هیات رییسه شورای سیاستگذاری سازمان ادوار تحکیم وحدت ابراز تاسف می کنیم و ضمن اعتراض به این شیوه های غیرقانونی خواستار پایان دادن به «بازداشتهای مناسبتی» هستیم.”
