دیروز آقای سریع القلم مقاله ای نوشته بود با عنوان سی ویژگی انسان اخلاقی. من مقاله را خواندم. هی از بالا به پایین آمدم و از پایین به بالا رفتم و دیدم از آن سی ویژگی تقریبا هیچ کدامش را، من و شما و خیلی از ایرانی ها ندارند. برای همین نشستم چند ویژگی انسان ایرانی را نوشتم.
یک انسان ایرانی انسانی است که
۱) هرگز نمی گوید “من نمی دانم.”
۲) همیشه از دیگران توقع دارد و خودش را مسئول هیچ چیزی نمی داند.
۳) در همه مسائل صاحب نظر است و اگر درباره چیزی که نمی داند نظر ندهد دق می کند.
۴) خودش را موظف به انجام هیچ چیزی نمی داند و هر کاری که می کند بخاطر این است که به دیگران لطف دارد و بزرگوار است.
۵) هرگز اشتباه نمی کند، حتی اگر در مسیر برعکس اتوبان رانندگی کند.
۶) هرگز با کسی که مخالفش است دوست نمی شود، چون مخالفانش بی شعورند.
۷) موظف است که هر چیزی را درباره هر کسی می داند به بقیه بگوید.
۸) زباله را توی خیابان می ریزد و حتی الامکان هیچ قانونی را رعایت نمی کند.
۹) هیچ وقت هیچ تغییری نمی کند، چون همیشه کارهایش بی عیب است.
۱۰) هر فحشی که به دیگران می دهد انتقاد است و هر انتقادی که بقیه از او می کنند فحش است.
۱۱) برای نقل قول از دیگران حق دارد حرفهای آنان را به هر شکلی دوست دارد تغییر بدهد.
۱۲) همه موظفند به عقایدش احترام بگذارند، چون همیشه حق دارد.
۱۳) همیشه سعی می کند پوز دیگران را بزند و روی دیگران را کم کند.
۱۴) هیچ کاری را بخاطر دیگران انجام نمی دهد، چون معتقد است مردم یک مشت بیشعورند.
۱۵) شهری که در آن به دنیا آمده بهترین شهر، رشته ای که در آن تحصیل کرده بهترین رشته و شغلی که دارد بهترین شغل است.
۱۶) در هر کاری تخصص دارد و مطمئن است که آن را بهتر از دیگران انجام می دهد.
۱۷) خوشبختی برایش یعنی کار نکردن و داشتن همه چیز
۱۸) وقتی اشتباه می کند نباید بگوید که اشتباه کردم چون بقیه پررو می شوند.
۱۹) در هیچ صفی نمی ایستد، هرجا دلش بخواهد ماشینش را پارک می کند، بلند بلند حرف می زند و وسط حرف دیگران می پرد، چون همیشه حق دارد.
۲۰) به ستایش دیگران نیاز دارد ولی نظر دیگران برایش مهم نیست.
۲۱) از نظر او هر کسی که موفق شده امکانات داشته، اما هر موفقیتی که او به دست آورده بخاطر لیاقتش است.
۲۲) هیچ وقت برای انجام دادن هیچ کاری به برنامه نیاز ندارد، چون وقتی راه افتاد خودش درست می شود.
۲۳) حتی الامکان همیشه نیم ساعت برای هر کاری تاخیر دارد.
۲۴) هرگز از دیگران قدردانی نمی کند، چون هر کاری می کنند وظیفه شان است، چشم شان کور.
۲۵) برای اثبات نظرش دائما آن را تکرار کند و اگر بقیه نظرش را قبول نکنند آنها بی شعورند.
۲۶) برای قضاوت کردن درباره دیگران نیاز به هیچ اطلاعاتی نداشته باشد، چون از بچگی اولین احساسش در مورد دیگران درست بوده و تا حالا سابقه نداشته که در قضاوتش اشتباه کند.
۲۷) حق دارد از هر کسی که بهتر از اوست بدش بیاید، چون آنها حقش را خورده اند.
۲۸) وقتی با دیگران بحث می کند لزومی ندارد حرف دیگران را گوش کند، چون خیلی خوب می داند نظر آنها چیست.
۲۹) حتی الامکان سعی کند فکر نکند، چون بقیه با فکر کردن به جایی نرسیده اند.
۳۰) وقتی می تواند اشتباهات را به گردن دیگران بیاندازد، خودش مسئولیت آن را نپذیرد.