پشت ویترین

نویسنده
نسرین تبریزی

تازه های کتاب ایران

 

 

من و آزادی: خاطرات میرزا حسین خیاط(فرنیا)

به کوشش: مهدی نورمحمدی

198 ص، تهران: انتشارات سخن، 1388، چاپ اول

این کتاب، مجموعه ای از دست نوشته های منتشر نشده «میرزا حسین فرنیای قزوینی»، معروف به «میرزا حسین خیاط»، از مبارزین انقلاب مشروطیت، عضو حزب دموکرات و حزب سوسیالیست و از یاران نزدیک «میرزا کوچک خان جنگلی» و دوستان «عارف قزوینی» است. این دست نوشته ها که شامل خاطرات، مشاهدات و یادداشت های مؤلف است، اطلاعات جدید و جالبی درباره تاریخ مشروطه و نهضت جنگل، در اختیار پژوهشگران تاریخ معاصر ایران قرار می دهد.

 

درآمدی برفهم جامعه مدرن، کتاب دوم: اشکال سیاسی و اقتصادی مدرنیته /مجموعه 5 جلدی

نویسندگان: جان آلن، آنتونی مک گرو، آلن اسکات، دنیس رایلی و پل لوییس

مترجمان: حسن مرتضوی، ژیلا ابراهیمی، رامین کریمیان، عباس مخبر و محمود متحد

598ص، تهران: انتشارات آگه، 1388، چاپ اول

این مجموعه پنج جلدی، بخش دوم از کتابی با عنوان «فهم جامعه مدرن» است‎؛ کتابی که تلاش می کند چگونگی تکوین جامعه مدرن در غرب، و ویژگی های آن در جنبه های گوناگون و متنوع اش را شرح دهد. عناوین هر کدام از جلدها، که به یکی از ویژگی ها و مشخصات جوامع مدرن می پردازند عبارتند از: «دموکراسی در جوامع مدرن»، «دولت در جوامع سرمایه داری پیشرفته»، «فرهنگ سیاسی و جنبش های اجتماعی»، «شهروندی و دولت رفاه» و «فوردیسم و صنعت مدرن».

 

صادق هدایت، ‌تاریخ و تراژدی

نویسنده: رضا جاوید

283 ص، تهران: نشر نی، 1388، چاپ اول

در این کتاب، سه داستان کوتاه«زنده به گور»، «داش آکل» و«مردی که نفس اش را کشت»، به همراه برجسته ترین اثر داستانی«صادق هدایت»، یعنی«بوف کور»، مورد بررسی و تحلیل بینا متنی قرار گرفته اند. در این بررسی و تحلیل، سایر آثار داستانی و غیر داستانی«هدایت» نیز از نظر دور نمانده اند. در حقیقت تحلیل ادبی، روان شناسانه و تاریخی داستان های این نویسنده برجسته معاصر ایران، تاکنون محرک پدید آمدن آثار فراوان بوده اند. کتاب حاضر نیز تلاش  می کند تا از بررسی چهار داستان مذکور، چنین چشم اندازهای متنوعی را در یک بافتار گردآورد؛ بافتاری که به تصریح مؤلف، «از تجربه نفس در دل زندگی روزمره و تاریخ آغاز می شود و سرانجام درخواست نفی نفس اسطوره فرو  می نشیند.» به عبارت دیگر، این کتاب، تلاش دشواری برای رمز گشایی از نشانه های فرهنگی ماست که سر در اسطوره و پا در زندگی روزمره مان دارند.

گزارش مردم گریز: ترجمه منظوم«میزانتروپ»

اثر: ژان باتیست مولیر

ترجمه: میرزا حبیب اصفهانی

به کوشش: ایرج افشار

293 ص، تهران: انتشارات کتاب آمه، 1388، چاپ اول

این کتاب، شامل ترجمه منظوم نمایشنامه «میزانتروپ»، اثر مشهور«مولیر»، همراه با متن اصلی این نمایشنامه به زبان فرانسه است. مترجم این اثر، «میرزا حبیب اصفهانی»، نویسنده و ادیب برجسته اواخر عصر قاجار است که با ترجمه«حاجی بابای اصفهانی»، بسیار مشهور شد. «میرزا حبیب» از جمله معدود شخصیت هایی است که در اواخر قرن سیزدهم و اوایل قرن چهاردهم ه.ق، در تحقیق ادبی و ترویج آثار فکری غرب در میان ایرانیان، روش جدید و صحیحی در پیش گرفت. به جز این، اهمیت او در شیوه نثر نویسی ساده و روانی است که در همه آثار او مشهود است. ترجمه نمایشنامه« میزانتروپ»،  تصویر گر مرحله ای از آشنایی فرزانگان و فرهیختگان ایرانی با فرهنگ و ادبیات غرب، و دوره ای از تحول زبان فارسی، با گرایش به سادگی و روان نویسی است.

 

ز آواز ابریشم و بانگ نی: بررسی موسیقی رزمی و بزمی شاهنامه

نویسنده: نیما تجبر

240 ص، تهران: انتشارات آگاه، 1388، چاپ اول

در این کتاب، نخست پیوند دیرینه موسیقی و شعر بررسی شده است. پس از آن، به پیشینه موسیقی ایرانی، تا دوره «فردوسی» اشاره شده و سپس، همه آواهایی که در«شاهنامه» شنیده می شود، ‌با تفکیک آواهای موسیقایی از ناموسیقایی، معرفی گردیده است. آنگاه با شناسایی گونه های موسیقی سازی در «شاهنامه» و با رده بندی سازها، به بررسی و گزارش جداگانه تک تک سازها پرداخته شده و بر بنیاد سازشناسی«شاهنامه»، سه گونه موسیقی، یعنی موسیقی رزمی، موسیقی بزمی و موسیقی شکار، مورد بررسی قرار گرفته است.

 

اسطوره متن بینا فرهنگی: حضور شاهنامه در فرهنگ ها و زبان های جهان

به کوشش: بهمن نامور مطلق

216 ص، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، 1388، چاپ اول

برخی آثار ادبی، از بستر فرهنگی و زبانی نخستین خود فراتر می روند و کشورها و فرهنگ های دیگر را ، در گستره های گوناگون در بر می گیرند. این«اسطوره متن» های جهانی، نقشی اساسی در برقراری ارتباط میان  فرهنگ های گوناگون ایفا می کنند و تجربیات قومی و فرهنگی را، به تجربیات جهانی پیوند می زنند. «شاهنامه» که بزرگترین«اسطوره متن» ملی در فرهنگ ایران به شمار می رود، از این گونه آثار است. کتاب حاضر، شامل مجموعه مقالاتی است که به بررسی انعکاس و گستره حضور فراملی«شاهنامه» در فرهنگ ها و زبان های مهم دنیا می پردازد. عناوین بعضی از این مقالات و نویسندگان آنها عبارت اند از:«شاهنامه فردوسی در جهان معاصر عرب/ حجت رسولی، بهروز قربان زاده»، «شاهنامه در شبه قاره هند/ ابوالقاسم رادفر»، «حکیم فردوسی توسی و شاهنامه در ادبیات ترکیه/ شادی آیدین»، «فردوسی و شاهنامه در ادبیات ارمنی/ لئون میناسیان»، «شاهنامه در گرجستان/ لی لی ژرژ لیانی»، «شاهنامه و شاهنامه پژوهی در کشورهای آلمانی زبان/ سعید فیروزآبادی»، «فردوسی و شاهنامه در کشورهای انگلیسی زبان/ احمد تمیم داری»، «حضور شاهنامه در فرهنگ و ادب فرانسه/ بهمن نامور مطلق»، «فردوسی و شاهنامه در روسیه/ علیرضا ولی پور» و«شاهنامه و تاثیر آن در ادبیات اسپانیا/ مریم حق روستا».

 

مشکل آقای فطافت

نویسنده: محمدرحیم اخوت

120 ص، تهران: انتشارات آگاه، 1388، چاپ اول

این کتاب که با مقدمه ای کوتاه از نویسنده آغاز می شود، شامل شش داستان کوتاه است. بن مایه این داستان ها، حکایت کودکی، جوانی و پیری است؛ معضلی ماندگار که نویسنده در مقدمه اش به آن اشاره می کند: [معضل پیری و ترس از وبال که باعث می شود خودت را در آینه دق داستانی دیگر ببینی و بازخوانی شخصی ات را از آن بنویسی؛ و مهم تر از همه این که در برابر نام های بزرگ قد علم کنی! همین هاست که پیری را تلخ و ترسناک می کند…]

 

تاریخ بیهقی: تصحیح و ویرایش جدید

نویسنده: ابوالفضل محمد بن حسین بیهقی

به کوشش: محمد جعفر یاحقی، مهدی سیدی

2020 ص، تهران: انتشارات سخن، 1388، چاپ اول

این مجموعه دو جلدی، ویرایشی جدید از«تاریخ بیهقی» است که به شکل علمی و انتقادی، با استفاده از نسخه های گوناگون این اثر و مقایسه آنها با یکدیگر تصحیح شده و همراه با مقدمه، تعلیقات، توضیحات و فهرست های جامع و مفصل به چاپ رسیده است. با توجه به تلاش و پیگیری مصححان، و استفاده از نسخه های گوناگون و مقایسه انتقادی آنها، چاپ حاضر از«تاریخ بیهقی» را  می توان، معتبر ترین تصحیح از این اثر ارزشمند به شمار آورد. مقدمه مفصل کتاب، به ویژگی های«تاریخ بیهقی»، چاپ ها و تصحیح های گوناگون آن، و چگونگی تصحیح و چاپ حاضر می پردازد. تعلیقات، توضیحات و فهرست های گوناگون نیز، استفاده و بهره بردن از این منبع کم نظیر ادبیات و تاریخ ایران را، آسان تر می کند.

 

نگاه نو: فصلنامه اجتماعی، فرهنگی، هنری ، ادبی

شماره 84، زمستان 1388

در این شماره فصلنامه نگاه نو می خوانیم: