تا کنون، نقطه آسیب پذیرسیاسی رژیم جمهوری اسلامی، تضاد ساختار ظاهری با هویت طبیعی آن بود. در روز 22 خرداد و به بهانه انتخابات، رژیم حاکم بر ایران، به وحدت هویت دست یافت.
در دوران ابتدایی استقرار دولت موقت روسیه، پس از پیروزی بلشویکها برهبری ولادیمیر ایلیچ لنین، علیه حکومت تزاری، تضاد هویت در “دیکتاتوری پرولتاریا” نیز دیده میشد. تنها 40 سال پس از پیروزی انقلاب بلشویکی، استالین موفق شد، با بر خورداری از حمایت ارتش سرخ و بدست سازمان مخوف امنیت داخلی، وحدت هویت را به دیکتاتوری پرولتاریا ارمغان کند. لنین در روزگار خود از این شرایط محروم بود.
پیشبینی ساختار هایی مانند رییس جمهور انتخابی، و مجلس قانون گذاری، با و جود تعبیه تمامی صافی های سیاسی و سازمانهای نظارتی، مانند نظارت استصوابی و شورای نگهبان، در قانون اساسی جمهوری اسلامی، هر از گاهی فرصتهایی را فراهم میاورد که با استفاده از آنها، مردم میتوانستند در جهت کند ساختن روند تکوین هویت نظام حاکم تلاش کنند. دولتهای هشتم و نهم محمد خاتمی و مجلس ششم حاصل این تلاشها بود.
در روز 22 خرداد و با اجرای طرحی سازمان داده شده، مرحله تکمیلی تکوین هویت نظام حاکم بر ایران، دست کم از نگاه طراحان و معماران آن، با زدن سقف آخر در این بنا، مرحله سفت کاری را پشت سر گذاشت. در این مرحله، از هویت طبیعی نظام حاکم بر ایران نیز پرده بر داری شد.
نظام جمهوری اسلامی از ابتدای شکل گرفتن، بدنبال وحدت کلمه بود. مفهوم وحدت کلمه را، نظام ولایت مطلقه فقیه، اینک بدست سربازان گمنام خود، و از راه سد کردن گلوی میلیونها جوان سبز پوش که آزادی را فریاد میکردند، امروز بدست آورده است. استحاله رژیم، با برگزاری آخرین پرده از نمایش آزادی، اینک به انجام رسیده است. از این پس در سایه هویت عریان شده نظام، همه در یک صف خواهند شد.
از این مرحله به بعد، در درون حاکمیت سیاسی ایران، با هر گونه تجدید نظر طلبی و دگر اندیشی، بصورت قاطع مقابله خواهد شد. از این پس، به چالش کشیدن “ مشروعیت حاکمیت ولایت فقیه ” و انتقاد از عملکرد آن را، دیگر نمیتوان بدون هزینه شاهدشد.
22 خرداد آخرین پرده از نمایش دمکراسی نوع غربی بود که توسط جمهوری اسلامی و حکومت ولایت مطلقه بنمایش درآمد.
دست یافتن به این مرحله از تکوین هویت رژیم ولایی، از 18 تیرماه سال 1378 آغاز شد و کارگزاران طرح یاد شده به این نتیجه رسیدند که تکمیل آن در روز 22 خرداد امکان پذیر است.
پشت کردن آشکار به خواسته های عریان میلیونها مردمی که سرود تغییر را تا نیمه شب در خیابانها میخواندند، نشانه احساس آمادگی و قدرت مقابله با توده ها، نزد سربازان گم نام نظام و باور آنها بر ضرورت سرکوب غیر خودی ها است.
22 خرداد از نگاه طراحان و مجریان آن، فرصتی بود برای تحمیل شکست کوبنده ای علیه توده های میلیونی مردمی که در رویای آزادی سرود غیر مجاز انقلاب سبز را در خیابانها می خواندند.
جابجایی نام برنده و بازنده در نمایش انتخابات 22 خرداد، به معنی پس زدن میلیون ها مردمی است که تصور میکردند، در صورت ایستادن شماره خواهند شد. تصور آنها درست بود. آنها شماره شدند و بعد نام آنها خط خورد و از آنها عبور شد. از همه آنها. در 22 خرداد بر اساس یک نتیجه گیری ساده 10 میلیون رای از برنده طبیعی گرفته شد و هم زمان 10 میلیون رای بحساب بازنده طبیعی ریخته شد.
گردانندگان طرح گذر از انتخابات به این نتیجه رسیده بودند، که بازی رقابت نزدیک نیز در انتخابات، شائبه تخلف وتقلب کوچک را ایجاد خواهد کرد و یا فرصت اصلاح را بدست خواهد داد. عبور از مرحله تخلف های کوچک در انتخابات گذشته بخوبی تمرین شده بود. در این مرحله، هدف اصلی کوبیدن بر سینه مردم و عبور از نمایش انتخابات بود.
مرحله بعد این، که در صورت پیش نیامدن طوفان و جاری نشدن سیل، بلافاصله پیگیری میشود، اختصاص به خانه تکانی داخلی خواهد یافت. در مرحله خانه تکانی و نازک کاری، که شاید هم اکنون آغاز شده، انتظار این است که مردم خسته، پراکنده و بی امید، در خانه های خود به تماشای تسویه حسابهای های داخلی بنشینند و سرگرم شوند.
در ایرانی که فردای آن را سربازان گمنام به سلیقه خود طراحی کرده اند، بمردم، با مهر، مسکن خواهند داد، با عدالت به آنها سهام مشارکت در واحد های مصادره شده دولتی را خواند بخشید. مستمری ماهانه، و گاز و برق دولتی عرضه خواهند کرد. برادران بزرگتر در جامعه ای همسو و هم خط، خواهران را در حجاب و برادران کوچکتر را در نقاب خواهند کرد. به همه آنها نوید خواهند داد که جامعه آنها روزی مانند چین خواهد شد!
تنها اشتباه محاسبه طراحان این حرکت، و سربازان گمنام مجری آن، در براورد دوران اجرای طرح است. دنیا امروز برای بازسازی جوامع بر اساس الگوهای پلیسی و روشهای پرولتاریایی دهه های 30 و 40 و 50 آماده نیست. پا گرفتن انقلاب سفید روسیه در واپسین روزهای مانده به سقوط کامل کمونیسم در اتحاد شوروی سابق شاهد زنده ایست بر تغییر قواعد بازی.
هزینه های اجرای طرحی را که شاهد پیاده کردن آن هستیم، نباید دست کم گرفت. در برآورد ضریب توفیق این طرح نیز نباید به بیراهه رفت. این طرح در مرحله سفتکاری بسرعت پیشرفته است. نازک کاری های این بنا، میتواند پر هزینه و وقت گیر شود.