هرج و مرج و خودمختاری در کشتی ایران به بالاترین حد رسیده است. از یک سو رسانه های داخلی از سو مدیریت در فدراسیون کشتی می نویسند و از سوی دیگراخبار حاکی از تدارک تیم کشتی “ثامن الحجج” سبزوار با سه کشتی گیر حاضر در المپیک ۲۰۱۲ برای سفر به آمریکاست.
این در حالیست که گردانندگان وزارت ورزش و فدراسیون کشتی چشم انتظار معجزهای هستند تا کناره گیری محمد بنا (سرمربی نمونه کشتی فرنگی در المپیک ۲۰۱۲ لندن) را بی تاثیر نشان دهند.
به گزارش خبرگزاری فارس “مسوولان باشگاه ثامنالحجج تصمیم دارند تیمی متشکل از کشتیگیران آزاد کار و فرنگی کار را راهی آمریکا کنند. گفته میشود دعوتنامهای از سوی یکی از باشگاههای آمریکا برای حضور این تیم در توزنمنتی در این کشور برای باشگاه باشگاه ثامن الحجج آمده است.”
محسن کاوه، ملی پوش پیشین ایران و مدیر تیمهای کشتی فرنگی و آزاد این باشگاه به خبرگزاری فارس گفته است: ”اگر میخواهیم به یک باشگاه بینالمللی تبدیل شویم، باید با کشورهای دیگر رابطه داشته باشیم و در مسابقات بینالمللی شرکت کنیم و از آنها هم برای حضور در مسابقات ایران دعوت کنیم.”
در مقابل خبرگزاری دولتی جمهوری اسلامی در مطلبی با عنوان “پشت پرده سفر یک تیم کشتی به آمریکا در آستانه جام جهانی چیست؟” به انتقاد از این سفر و حمایت از وزارت ورزش و فدراسیون کشتی پرداخته و نوشته است: “این سفردرفاصله کوتاه تا رقابتهای جام جهانی برگزارمی شود و نام سه ملی پوش ایران در المپیک که در ترکیب این تیم در رقابتهای لیگ هم به میدان رفتند و شانس حضور در جام جهانی را هم دارند در این لیست به چشم می خورد و نکته جالب دراین میان تداخل تمرینات جام جهانی باسفربه آمریکا است… حضور برخی کشتی گیران درجه دو وسه دراین سفر این سئوال را ایجاد می کند که نکند موضوعی که در گذشته سر برخی فدراسیون ها آمد، تکرار شود”.
ایرنا البته ننوشته مساله “برخی فدراسیون ها” در گذشته چیست ولی به پناهندگی همراهان و ورزشکاران اشاره داردکه این جا تحت عنوان “ورزشکاران درجه دو و سه” از آنان یاد شده است.
در سالهای اخیر با هماهنگی و در قبال رد و بدل شدن پولهای زیرمیزی در فدراسیون ها، افراد زیادی تحت عنوان عضو یک گروه ورزشی از ایران گریخته اند؛ مساله ای که می تواند در یک باشگاه شهرستانی هم رخ دهد.بی جهت نیست که گزارش ایرنا با این کنایه به پایان رسیده: “در ترکیب نفرات اعزامی به آمریکا برخی افراد غیر کشتی گیر درقالب مربی به چشم می خورند که در این نوشتار لزومی به پیگیری آن نیست!”