گزارش کنسرت سیمین غانم ک درتالار وحدت…
بغض فرو ننشسته ی مردم…
با توجه به اینکه روند صدور مجوز برای اجرای گروه های موسیقی در ایران به شدت تحت کنترل نظامیان وزارت ارشاد قرار گرفته وحجم اخبار توقیف ولغو کنسرت ها نیز بیش از گذشته شده است، ابعاد فعالیت بزرگان موسیقی و کاربلدان این حوزه دربسیاری از مواقع دچار اختلالات متعددی همچون حضور و دخالت نیروهای لباس شخصی در بسیاری از کنسرت ها شده و همین امرباعث لغو مراسمی می شود که به ظاهر دارای مجوز رسمی از ارشاد است. توقیف کنسرت حسام الدین سراج درکرمانشاه و چالوس، لغو برنامه همایون شجریان درتبریز و شهرام ناظری درهمدان، بر هم زدن کنسرت رضا صادقی در بابل و… از جمله ی نمونه هایی است که در طی یک سال اخیر درحیطه موسیقی رخ داده است.
درروزگاری که اهالی فرهنگ و هنر ایران زمین از فشار و سانسو ردولت کودتایی بر حیطه فعالیت های خود به شدت رنج برده و تنها راه مبارزه را در صبر و مقاومت وتولید جستجو می کنند، بسیاری از فرهیختگان هنر ملی وایرانی در تلاش هستند تا با حضور بر صحنه های غیردولتی فریاد هم میهنان خود را به گوش و چشم هم نوعان خود در سراسر جهان برسانند وصدای پر از بغض ایران را فریاد کنند.
سیمین غانم از جمله هنرمندانی است که در طی هفته گذشته با اجرای کنسرت ویژه ی بانوان در تالار وحدت جمعیت انبوهی را به سمت خیابان حافظ فراخواند. جمعیتی که تعداد آن ها بیش از هزار نفر بود و همراهانی که برای مقابله احتمالی با نیروهای لباس شخصی تا پایان مراسم پشت درهای بسته شده برروی آقایان انتظار می کشیدند. کنسرت خانم غانم در تالار وحدت با شمایلی جالب کار خود را آغاز کرد. نصب پارچه های سیاه رنگ در محیط نرده های بلند ساختمان تالار، حضور گشت ارشاد بانوان در خیابان های حومه و متفرق کردن آقایان حاضر در اطراف ساختمان تالار از جمله حواشی کنسرت سیمین غانم بود. کنسرتی که از همان لحظات نخست با عذرخواهی خواننده ایرانی از برخورد ماموران انتظامی با میهمانان مراسم همراه شد.
اما تالار وحدت پس از لحظاتی طنین صدای پر خاطره ی سیمین قانم را بر جان خرید. دل ها تپید، خاطره ها تجدید شد و نشانه ای از مهرورزی راستین شکوفا شد.
این صدای سیمین غانم بود، هنرمندی که از همه روزگار هنر خود جز صدای رسا و خوش طنین، وقار و متانت و عشق و مهربانی چیز دیگری به یادگار نگذاشته است. با شوق و بی تظاهر بر صحنه اجرا می کرد و درد و رنج هم نسلان و هم نوعان خود را با بغضی بی مثال فریاد می کرد.
زمانی که صدای گرم سیمین موسیقی ایرانی در زیر سقف سالن پیچید سکوت وقطره های اشک فضای دیگری را رسم کرد و یاد خاطرات جوانی اش شکلی عجیب به دیدگان همگان آورد.
گل گلدون من شکسته در باد،
تو بیا تا دلم نکرده پرواز
گل شب‌بو دیگه شب، بو نمی‌ده
کی گل شب‌بو رو از شاخه چیده
پس از هر اجرا بود که سیمین غانم از هواداران به خاطر همه تنگ نظری ها ی به وجود آمده درباره موسیقی ایرانی عذرخواهی می کرد و درادامه به حاضرین درسالن می گفت ای کاش ان روز بیاید که بتوانم برای همه خانواده های شما بخوانم و حیف که حالا نمی توان آن کرد که دل و جان می گوید.
سیمین غانم ازکودکی در جشن‌های مدرسه می‌خواند. نخستین اجرای تلویزیونی وی ترانه موج خروشان با تنظیم مرتضی حنانه و تهیه عباس زندی بود. غانم فعالیت رسمی خود را از 13 سالگی آغاز کرد. او دوره موسیقی سنتی و ردیف را زیر نظر محمود کریمی گذراند. مدتی نیز نزد مرتضی حنانه قواعد موسیقی و سلفژ را آموخت و با علی تجویدی نیز در زمینه موسیقی کار کرد. قلک چشات، نحستین ترانه او در سبک جدید بود. این ترانه در ایران مدت‌ها اولین صفحه موسیقی روز بود. شعر این ترانه سروده سعید دبیری است و آهنگ آن را فریبرز لاچینی ساخته است. معروف‌ترین ترانه سیمین غانم گل گلدون من نام دارد که سروده فرهاد شیبانی و ساخته فریدون شهبازیان است. غانم بیش از دو دهه در سال‌های پس از انقلاب از خوانندگی باز ماند. نخستین کنسرت او پس از انفلاب در سینما صحرا تهران برگزار شد. در حال حاضر سیمین غانم به همراه خانواده اش در ایران به سر می‌برد و گاه گاه به اجرای کنسرت برای بانوان می‌پردازد.
مرد من، آسمان آبی، قلک چشات، پرنده و… از دیگر قطعات ماندگار غانم در اجرای کنسرتی بود که عواید آن به موسسه خیریه فیروزگر اهداء می شد.
