اتحادیه آزاد کارگران ایران، از تشکلهای مدافع حقوق کارگر، در بیانیه‌ای نسبت به تداوم زندانی بودن فعالان کارگری اعتراض کرده و بر حق قانونی کارگران برای تشکل یابی مستقل از نهادهای قدرت تاکید کرده است. این اتحادیه در بیانیه خود با اشاره به وضعیت زندانیان کارگری و “تحمیل شرایط سخت” بر آن‌ها در زمان حبس، خواهان آزادی رضا شهابی، از فعالان سر‌شناس کارگری و دیگر زندانیان مدافع حقوق کارگران شده است.
در همین راستا چندی پیش نیز کانون مدافعان حقوق کارگر نیز در بیانیه‌ای ضمن محکوم کردن دستگیری فعالان کارگری مستقل و “آزار و تهدید و ضرب و شتم زندانیان” اعلام کرده بود که “شرایط زندان به گونه‌ای است که زندانیان سیاسی احساس امنیت نمی‌کنند. زندان بانان با ایجاد فضای رعب و وحشت در زندان، زندانیان را وادار می‌کنند تا به خواسته‌هایشان به هر ترتیب رضایت دهند.”
بر اساس بیانیه این تشکل کارگری، حفظ جان و امنیت زندانیان سیاسی، منجمله زندانیان کارگری به عهدهٔ مسوولین قوه قضائیه است و باید در قبال عدم امنیت آنان پاسخگو باشند.
کانون مدافعان حقوق کارگر خواهان “تفکیک زندانیان سیاسی و کارگری از زندانیان عادی” و همچنین “آزادی بی‌قید و شرط تمام زندانیان سیاسی و منجمله کارگران و فعالان کارگری” شده بود.
اعتراض تشکلهای مدافع حقوق کاگران به زندانی بودن فعالان کارگری در شرایطی صورت می‌گیرد که اوضاع نا‌مناسب اقتصادی ایران که در طول سال گذشته تشدید شده، وضعیت معیشتی کم سابقه‌ای را برای کارگران رقم زده و باعث اخراج و بیکاری هزاران تن از آنان در واحدهای بزرگ و کوچک تولیدی شده است.
اتحاد آزاد کارگران ایران، در بیاینه خود به محکومیت پدرام نصراللهی، از اعضای کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری اشاره کرده که روز ۱۸ اسفند ماه ۱۳۹۰ توسط مامورین امنیتی دستگیر و اینک در دادگاه تجدید نظر به تحمل ۱۹ ماه زندان محکوم شده است.
این فعال کارگری پیش‌تر، بعد از تحمل ۴۸ روز زندان با قرار وثیقه ۷۰ میلیون تومانی آزاد شده بود.
این حکم در حالی صادر شده رضا شهابی عضو هیئت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد تهران و بهنام ابراهیم‌زاده حدود دو سال و نیم است در زندان بسر می‌برند.
در سالهای گذشته بسیاری از اعضای سندیکای شرکت واحد از جمله منصور اسانلو رئیس این سندیکا، به‌دلیل دفاع از حقوق کارکنان این شرکت دوره‌هایی را در زندان به‌سر برده‌اند.
ابراهیم مددی نایب رئیس سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس رانی تهران و حومه هم از سال ۸۶ تاکنون با اتهامات امنیتی در زندان به سر می‌برد. فعالان کارگری دیگری مانند شاهرخ زمانی هم به اتهام‌های مشابه زندانی هستند.
حکم رضا شهابی، خزانه‌دار و از اعضای اصلی این سندیکا هم که به شش سال زندان و پنج سال محرومیت از فعالیت سندیکایی محکوم شده بود در تیر ماه سال جاری از سوی دادگاه انقلاب، شعبه تجدید نظر استان تهران، تائید شد.
اتحاد آزاد کارگران اما در تازه ترین بیانیه خود می‌گوید “مدت محکومیت رضا شهابی را ۲ سال تخفیف داده‌اند و قرار است او در روز اول فروردین ماه ۱۳۹۳ از زندان آزاد شود”.
این اتحادیه همچنین اعلام کرده است که کلیه نهاد‌ها و تشکلهای مرتبط با کارگران که در هر سطحی توسط خود کارگران و با هدف دست یابی بخشهایی و یا کلیه کارگران به حقوق انسانیشان ایجاد شده باشند اصیل‌ترین و قانونی‌ترین نماینده‌های کارگران ایران هستند.
سندیکای کارگران شرکت واحد، سندیکای کارگران هفت تپه، کانون مدافعان حقوق کارگر، کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری، هیئت بازگشایی سندیکای فلزکار مکانیک، انجمن صنفی کارگران برق و فلزکار کرمانشاه، کمیته پیگیری ایجاد تشکلهای آزاد کارگری و کمیته هماهنگی برای ایجاد تشکلهای کارگری، از جمله نهاد‌ها و تشکلهای مرتبط با دست یابی کارگران ایران به حقوق خود هستند که بر اساس بیانیه اتحادیه آزاد کارگران “بدون کمترین وابستگی به نهادهای قدرت ایجاد شده‌اند و هر کارگری حق دارد عضو این تشکل‌ها و نهاد‌ها بشود.”
اتحادیه آزاد کارگران در پایان بیانیه خود خواسته است که آنهایی که “به جرم اعتراض به نابرابری در زندان‌ها بسر می‌برند” باید فورا و بی‌قید و شرط آزاد شوند.
پیش از این در فروردین ماه سال جاری، ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻧﻈﺎرت ﺑﺮ ﺣﻤﺎﯾﺖ از ﻣﺪاﻓﻌﺎن ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ طی بیانیه‌ای در مورد برخوردهای صورت گرفته با این فعالان، از دوﻟﺘﻤﺮدان جمهوری اسلامی خواست ﺑﻪ خاطر ﺣﻤﻠﻪ ﺑﻪ ﻓﻌﺎﻻن کارگری ﻣﺴﺘﻘﻞ و آزار و ﺗﻌﻘﯿﺐ آﻧﻬﺎ و ﺻﺪور ﺣﮑﻢ ﻫﺎی ﻧﺎﻋﺎدﻻﻧﻪ زﻧﺪان ﻋﻠﯿﻪ آﻧﻬﺎ انتقاد کرد.
در ایران تشکلهای کارگری مستقل اجازه فعالیت آزادانه ندارند و علاوه بر برخی از اعضای سندیکای شرکت واحد بسیاری از فعالان کارگری کشور در زندان به سر می‌برند. در حال حاضر تنها تشکلهای رسمی و حکومتی نمایندگی جامعه کارگری را به عهده دارند؛ نهادهایی که به گفته فعالان کارگری حکومتی، بیشتر از آنکه به فکر حل مشکلات کارگران باشند، نگران مسائل سیاسی هستند.
