زینت گری فرهنگ ایرانی
شقایق سیروس در تار و پود آثارش، پتانسیل یک هنرمند مدرن را کمابیش از خود به نمایش گذاشته است. او برای رسیدن به قابلیت های برتر در آثارش می تواند به عناصر خالص تصویری بهای بیشتری دهد، در نتیجه بینش برونی او به سوی بینش درونی جهت پیدا می کند، رسیدن به چنین بصیرتی درواقع نخستین مرحله از ورود به هنر ناب است که زبان تصویری منحصر به فرد خود را به یدک می کشد تا هرآنچه در ذهن و دستان هنرمند وجود دارد به شکلی بالقوه در اختیار مخاطب قرار دهد.
زبان تصویری، وقتی که با چنین رویکردی به جهان می نگرد، در پی جست وجوهای کلامی و کشف و گسترش امکانات تجسمی نیست، این ژانر از نقاشی می خواهد که روح را عریان سازد یا شاید اندوه را مرئی کند و یا جان را از رنجی که می برد لمحه ای آزاد کند. در چنین فرآیند ملتهبی، نقاش با هر خراش و هر لکه و بافت و پردازشی می خواهد قفس تنگ وجود را نفی کند تا در افقی دیگر و چشم اندازی فراتر استقرار پیدا کند.
شقایق سیروس می تواند بدون درغلتیدن به کلیشه های نخ نما، گوهر آمیخته با روح زینت گری فرهنگ ایرانی را در آثار خود امتداد بخشد، به طوری که نه دچار تکرار و تقلیدهای رایج شود و نه راه را گم کند. عبور از چنین منظری، مایه های غنی و پایان ناپذیر یک هنر ناب وآبستره را برروی پالت او مهیا می سازد.هنر مدرن، ریشه ها و تبارشناسی بسیار مطمئنی را درهنر ایرانی برای خود تاکنون کشف کرده است. نقاش برای دستیابی به چنین مهمی از روش کنار هم چیدن عناصر، فضاها و اشکال استفاده می کند. او این روش از بیان تصویری را از فضاسازی هنر ایرانی استخراج کرده است.همسازی درونی این آثار با ذائقه تصویری هنر ایرانی، بیش از آن که نوعی گرته برداری به حساب آید، یک خویشاوندی حسی و ذهنی است.
سیروس، در انتخاب چهارچوب های موضوعات خود با وسواس ویژه ای عمل می کند و بر اساس سطوح دیواره ی بومش لحظه ای سوژه اش را به تصویرمی کشد ـ در کادر او فرم های رنگین بارها و بارها تغییر می کنند تا آنجا که به یکسانی و ظرافت شاعرانه ی رویاهایش می رسند ـ گویی روحش را به جایی که تاش های گسترده ی رنگی و فرم گرا، ترکیبی رنگین و قابل ستایش برایش ایجاد می کنند حلول می دهد. انسجام و فصاحت در بیان نقاشی های هنرمند، ریشه در چیدمان عالمانه ای دارد که وجه بارز آثار اوست.ساختار هندسی تابلوهای این نقاش به گونه ای است که با حذف مثلاً فیگورهای انسانی، درخت، گل، یا… هیچ لطمه ای به ارزش آنها وارد نمی شود. ترکیب بندی های وی از خلوت فرم و رنگ جای درنگ بیشتری را از خود نشان می دهند و قدرت تنوع چرخشی رنگ با محدودیت و تبدیل شدن به فرم های سایه وار و رنگی از نقاط مثبت دیگری برای این دسته از آثار می باشند. در بسیاری از این آثار، هنرمند در انتخاب رنگ ها تامل خاصی از خود نشان می دهد و همانگونه که خود می گوید از سرعت و فی البداهگی خوبی برای برداشت های ذهنی رنگ های خود برخوردار است.
شقایق سیروس ازنقاشانی نیست که با جهشی غیرمنتظره به چیزهایی غیرمتعارف دست پیدا کند. او با حرکتی منظم و با بهره گیری از صبر و تأنی، رفتار روبه گسترش خود را در اعماق پی گرفته و آنچه که به دست می آورد را با همه وجود به دست می آورد! سیروس طرز فکر و احساسی را که انسان نوین در خود و محیط اش دارد به زبان نقاشی عرضه می کند. مسأله مهم و محوری در کارهای این نقاش، به تلقی جدید از مفهوم واقعیت مربوط می شود. بارقه هایی از واقعیت های نو، به درون آثارش راه یافته و از او نقاشی ساخته که تلقی های نوین انسانی، شامه تیز تصویرگرانه اش را به کار می اندازد.
سیروس که متولد سال 1366 و از فارغالتحصیلان رشتهی هنرهای تجسمی از دانشگاه علم و فرهنگ است از نقاشان نسل جوان کشور محسوب میشود و توانایی استفاده از امکانات طراحی و رنگ در جهت بیان شخصی در آثار او به خوبی مشهود است.
برگزاری نمایشگاه گروهی «عکسبازی» در گالری آران،نمایشگاه گروهی «طراحی + تئاتر، عجایب المخلوقات» در خانهی طراحی، نمایشگاه گروهی نقاشی در گالری سیحون و… از دیگر فعالیتهای اوست. همچنین او به عنوان منتخب نقاش برتر در «نخستین جشنوارهی فرهنگی-هنری شمس العماره» معرفی شد. برگزاری نمایشگاه «آب،باد،خاک،آتش» در نگارخانهی صلح هلال احمر، ورکشاپ «آب و گل» برای سیلزدگان پاکستان، نمایشگاه گروهی عکس و نقاشی در گالری نقطه، تقدیر در نمایشگاه «نخستین جشنوارهی ملی جوان ایران» بخش نگارگری،راهیافته به نمایشگاه عکس «نوروز» در موزه بریتانیا لندن،«دهمین دوسالانهی بینالمللی پوستر» مکزیک،«دومین جشنوارهی هنرهای تجسمی دامونفر» نقاشی و پوستر،شرکت در نمایشگاه گروهی طراحی «رژه طراحی» گالری لاله و شرکت در «دومین نمایشگاه گروهی تصویرسازی»، گالری افرند نیز در کارنامه هنری او دیده میشود.
بازدید ازاین نمایشگاه در تهران، درکه، خیابان شهید احمدپور، نبش بن بست گلستان، پلاک 2، زنگ دوم از ساعت 17 تا20 آزاد است.