آغاز: سه‌شنبه گذشته آقای حسام‌الدین آشنا، به عنوان مشاور فرهنگی رییس‌جمهور در پاسخ به این سوال که آیا در شرایط فعلی انجمن صنفی روزنامه‌نگاران به فعالیت خود بازخواهد گشت یا خیر، افزود: “ممکن است این اتفاق با این اسم رخ ندهد، اما اینکه جامعه روزنامه‌نگاران حق دارد از یک تشکل صنفی قدرتمند برخوردار باشد، توسط این دولت به رسمیت شناخته شده است.”
میانه: آنهایی که در یک و اندی سال اخیر تحولات مربوط به بازگشایی انجمن صنفی روزنامه‌نگاران ایران را دنبال کرده‌اند می‌دانند که دست منتقدان و مخالفان از منظر قانونی بسته است. نهاد مهمی که از انجمن صنفی روزنامه‌نگاران ایران شکایت داشت (وزارت اطلاعات) از شکایت خود صرف‌نظر کرد. پیش‌بینی‌ها این بود که با انصراف وزارت اطلاعات فک پلمب انجمن صنفی روزنامه‌نگاران اتفاق بیفتد اما از قرار بن‌بست‌ها بر سر راه مهم‌ترین نهاد صنفی روزنامه‌نگاری همچنان پابرجاست. روایت اخیر وزیر فرهنگ وارشاد اسلامی در این زمینه آخرین اطلاعات را در اختیار دغدغه‌مندان مسائل صنفی روزنامه‌نگاری قرار می‌دهد: “تلاشی که باید از طرف ما انجام می‌شد شخصا دنبال کردم و وزارت اطلاعات هم رسما به دستگاه قضایی نامه نوشت و اعلام کرد ما از این انجمن شکایتی نداریم. منتها دستگاه قضایی در حال حاضر اجازه بازشدن انجمن صنفی را نمی‌دهد. این دستگاه می‌گوید ما کاری نداریم که وزارت اطلاعات شکایتش را پس گرفته اگر ما اینجا را پلمب کردیم به دلایل دیگری است. بنابراین ما تا به حال موفق نشده‌ایم انجمن صنفی را باز کنیم به این دلیل که گفتم.” (گفت‌وگوی وزیر ارشاد با شرق- ۱۵ تیر) به نظر می‌رسد مشکل بازگشایی انجمن وارد فاز تازه‌یی شده است. شاید آقای آشنا با توجه به تجارب و ارتباطاتی که با نهادهای قضایی دارد، اطلاعاتی به دست‌شان رسیده باشد که روزنامه‌نگاران و اعضای انجمن و نیز دغدغه‌مندان نسبت به این مساله از آن بی‌خبرند؟ شاید دوستان آقای آشنا به ایشان توصیه کردند که اگر نام انجمن را تغییر دهید ما مجوز می‌دهیم که پلمب انجمن برداشته شود. کاری که طبیعی است از منظر قانونی و تا زمانی که مجمع عمومی تشکیل نشود، امکان انجامش غیرممکن است.
پیش از این هم وزیر وقت کار (سال ۸۷) پیشنهاد داده بود که چند تن از روزنامه‌نگاران طیف دیگر وارد هیات‌مدیره شوند تا مشکل انجمن حل شود که مدیران انجمن در پاسخ گفتند تنها شرط حضور این افراد در هیات‌مدیره شرکت در مجمع عمومی و انتخابات هیات مدیره است و اساسنامه راه‌حل دیگری برای این کار باقی نگذاشته است. اکنون هم همان راه‌حل بهترین و به صلاح‌ترین راه‌حل برای حل مساله است. یک راه‌حل هم باقی می‌ماند و آن تغییر آیین‌نامه تشکل‌های صنفی وزارت کار است که تازه با توجه به مقاوله‌نامه‌هایی که جمهوری اسلامی با سازمان بین‌المللی کار امضا کرده، عملا راه فراری برای دور زدن انجمن و کار غیرقانونی نسبت به آن وجود ندارد.
انجام: می‌ماند یک پرده دیگر از ماجرا که به گمانم آقای آشنا باید بیان کنند. ایشان برای عملی کردن قول ریاست محترم جمهوری یک پیگیری ویژه بفرمایند از قوه قضاییه و استدلال این قوه برای پلمب پنج‌ساله را برای افکار عمومی و اعضای انجمن صنفی توضیح دهند. در هر حال قوه قضاییه باید اعلام کند که شاکی انجمن خصوصی، حقیقی یا حقوقی یا دادستان و هر کس دیگری است تا وکلای انجمن پیگیر کار باشند. در واقع آقای آشنا که خود اهل رسانه و استاد علوم ارتباطات هستند بهتر است آن بخش پاسخ قوه قضاییه به وزیر ارشاد را پی بگیرند که گفته‌اند “اگر ما اینجا را پلمب کرده‌ایم به دلایل دیگری است.” شنیدن این دلایل و طرح آن در حوزه عمومی قطعا برکاتی دارد که یکی از آنها پرتو افشاندن بر آنهاست و بحث و نظر درباره دلایل اصلی توقیف و پلمب انجمن. امید که قوه قضاییه که همه را به رعایت قانون توصیه می‌کند، با پیگیری‌هایی که آقای دکتر آشنا انجام خواهند داد، این دلایل دیگر را برای افکار عمومی بیشتر باز کند تا نیازی به تغییر نام انجمن نباشد بلکه با برگزاری مجمع عمومی گرهی را که با دست باز می‌شود به دندان نکشانند.
منبع: اعتماد، ۱۱ مرداد