درست چند ساعت پس از برگزاری مراسم تنفیذ محمود احمدی نژاد، مردم تهران و چند شهر دیگر به خیابان ها ریختند تااعتراض خود را به انتصاب وی و همچنین مواضع آیت الله خامنه ای اعلام کنند. این در حالی بود که در بیشتر خیابان ها، به فاصله هر چند متر ماموران امنیتی و نظامی ایستاده و در میانه خیابان ها هم لباس شخصی مشغول مانوروحشت بودند؛ مردم اما بلند تر از هرروز فریاد می زدند: مرگ بر دیکتاتور.
در حالی که هیچ برنامه از قبل تعیین شده ای وجود نداشت، عصر دیروز مردم با حضور در خیابان ها نسبت به تنفیذ حکم ریاست جمهوری احمدی نژاد برای چهار سال دیگر توسط رهبر حکومت اسلامی اعتراض کردند. بعد از این مراسم که بسیاری از چهره های رسمی حکومتی نیز در آن حضور نداشتند، خیابان های اصلی شهرهای کشور، به ویژه تهران، به اشغال نیروهای امنیتی ـ نظامی درآمد. با این حال از حدود ساعت 6 عصر، مردم دسته دسته در امتداد خیابان ولی عصربه راه افتادند. ماموران پلیس در میدان ولی عصر تلاش کردند با پرتاب گاز اشک آور و شلیک تیر هوایی مردم را متفرق کنند، اما این برخورد موثر واقع نشد چرا که هم مردم عصبانی به نظر می رسیدند و هم نیروهای پلیس خسته. گفته می شود به همین علت حدود 700 نفر از اعضای پلیس و لشکر 10 سپاه تهران تقاضای انتقال به واحد دیگری را کرده اند.
در میدان ونک نیز وضعیت مشابهی حاکم بود؛ ماموران پلیس چند بار از مردم خواستند خیابان ها را ترک کنند تا “آنها نیز بتوانند به خانواده خود برسند”. یکی از مامورین از فرط عصبانیت کلاه کاسکت خود را به زمین کوبید و با فریاد گفت: “بابا به خدا ما هم خانواده داریم. استراحت می خوایم”.
او که لباس چرمی ـ فلزی سیاه رنگ ضد ضربه پوشیده بود به حدی عصبانی بود که دو تن از همقطارانش او را کشان کشان به درون یک خودروی “ون” بردند.
اما در دیگر نقاط تهران هم وضع به همین صورت بود ودرگیری های گسترده ای در میدان ونک، ولیعصر، میرداماد، تخت طاووس و خیابان ولی عصر روی داد، اما کانون تجمع و درگیری بیشتر در محدوده میدان ونک تا خیابان جام جم [محل صدا و سیمای جمهوری اسلامی] بود. این درگیری ها باعث شد تا خیابان ولی عصر تقریبا مسدود شود و بوی دود و گاز اشک آور حتی در میدان ولی عصر هم حس شود.
اما ماموران امنیتی بیشتر در میدان انقلاب و خیابان انقلاب تا چهار راه ولی عصر و در میدان هفتم تیر و خیابان های اطراف تجمع کرده بودند. آنها در میدان ولی عصر علاوه بر حضور در پیاده رو ها در محوطه در دست احداث خط سوم مترو نیز تجمع کرده بودند تا در صورت لزوم وارد عمل شوند. در اطراف میدان ولی عصر نیز تعداد زیادی خودروی پلیس پارک شده بود. چنین وضعیتی در بلوار کشاورز تا خیابان کارگر نیز حکمفرما بود.
در میدان ولی عصر، که مرکز آموزشگاه های خصوصی و فروشگاه پوشاک است، پلیس با حضور در تمام مغازه ها و آموزشگاه ها امکان پناه دادن به کسانی که مامورین امنیتی قصد بازداشت آنها را داشتند، می گرفت. دکه های سیگار فروشی این میدان هم به طور کلی جمع شده بود تا مردم نتوانند از آنها سیگار بخرند. بیشتر این سیگارها برای بهبود سوزش ناشی از استنشاق گاز اشک آورمورد استفاده قرار می گرفت. همچنین دیروز تمام سطل های آشغال در طول خیابان ولی عصر از سر انقلاب تا پارک وی جمع شده بودند تا تجمع کنندگان از آنها برای آتش زدن استفاده نکنند. پیش از این و در روز های گذشته مردم پس از شلیک گاز اشک آور اقدام به آتش زدن لاستیک اتومبیل و یا سطل های اشغال می کردند تا سوزش ناشی از شلیک گاز اشگ آور را خنثی کنند.
ماموران در مقابل صدا و سیمای جمهوری اسلامی تجمع بیشتری داشتند تا مانع ورود احتمالی مردم به داخل ساختمان صدا وسیما شوند. با این حال مردم در برابر ساختمان صدا و سیما بیش از نقاط دیگر متمرکز شده و یکصدا شعار می دادند: “مرگ بر دیکتاتور”. “شکنجه، اعتراف، دیگر اثر ندارد.”
ورود نیروهای تازه نفس
تجمع دیروز تا پاسی از شب ادامه داشت و حضور ماموران نیز هر لحظه بیشتر می شد. از اواخر وقت دیروز به علت تعدد مراکز اعتراضی، ماموران “بسیج ادارات” هم دوباره وارد عمل شدند. این ماموران که همگی لباس شخصی با جلیقه بسیجی پوشیده بودند، با چماق به مردم حمله می کردند و آنان را مورد ضرب و شتم قرار می دادند اما با هجوم دستجمعی مردم می گریختند و در پناه ماموران رسمی ماوا می گرفتند.
از تعداد بازداشتی ها و مجروحین دیروز اطلاع دقیقی در دست نیست، اما به گفته شاهدان تعداد زیادی بازداشت و زخمی شده اند.
تجمع دیروز در حالی برگزار شد که اعتراض بزرگ و سراسری مردم ایران روز چهارشنبه و همزمان با تحلیف احمدی نژاد در مجلس، در میدان بهارستان برگزار خواهد شد. این تجمع به دعوت حامیان موسوی و کروبی برگزار می شود.
تجمع بعدی نیز روز پنج شنبه همزمان با برگزاری جلسه دوم دادگاه عطریانفر و ابطحی در مقابل دادگاه انقلاب در تقاطع شریعتی- معلم برگزار خواهد شد.
سایت خبری موج سبز در باره این روز ها می نویسد: “این سه روز را در خانه ننشینید. سکوت نکنید. فرصت را از دست ندهید. هر کاری که می‌شود، علیه کودتا و دولت پادگانی و رئیس‌جمهور تقلبی انجام دهید.”
