جهان عرب علیه احمدی نژاد

نویسنده

» تحلیل ال پائیس از مقابله امارات با جمهوری اسلامی

برنارد هنری لوی

زمانی که عاقل به کره ماه اشاره می کند، دیوانه به انگشت خیره می شود. گاهی اوقات این ضرب المثل چینی خیلی گویا به نظرم می رسد، درست مانند امروز. چرا که گفته می شود هیچ کس برای دیدن و شنیدن چیزی غیر از آخرین اظهارات دو غول سیاست چشم و گوش ندارد: فراگا و کاریو.

محافل سیاسی به سرعت به سراغ اظهارات درهم و برهم، و گاهی پرشتاب و پرتناقض، رییس جمهور زاپاترو می روند.

ولی رویدادی درحال وقوع است که در زمان فعلی به طور کامل از نظرها پنهان مانده: رویدادی عظیم و خارق العاده؛ از آن نوع رویدادهایی که می تواند ترکیب نقشه کره زمین را از نو بچیند و صحنه های تاریک را از برابر نگاه جهانیان بردارد.

این رویداد مهم و پنهان مانده از رادارهای اصلی یک تحول ژئوپلیتیکی است: تصمیم اتخاذ شده از سوی امارات متحده عربی برای کنترل کشتی هایی که ازآب های این کشور می گذرند و کم و بیش به ایران و تجارت ایران مربوط می شوند. براساس این تصمیم، ۴۱ حساب بانکی مربوط به نهادهای وابسته به جمهوری اسلامی بسته خواهند شد؛ حساب هایی که ازطریق آنها امکان دور زدن تحریم ها و تغذیه برنامه هسته ای وجود دارد. این تصمیم بی شک با قطعنامه اخیر شورای امنیت که در ۹ ژوئن به هدف تشدید تحریم ها علیه ایران به تصویب رسید همسو است.

این رویداد چند روز پس از اظهارات حامد الکعبی، نماینده دائم امارات متحده عربی در آژانس اتمی، که طی مجمع سالانه “تلاش جهانی برای مبارزه با تروریسم هسته ای” در ابوظبی سخنرانی می کرد اتخاذ شد. این درحالی است که پلیس امارات نیز ده ها کشتی حامل تجهیزات حساس را شناسایی کرده است.

اکنون امارات همکاری تنگاتنگی با اسراییل دارد تا بدین ترتیب بتواند امنیت مرزهای کشور و چاه های نفت اش را حفظ کند و نسبت به عملیات احتمالی جمهوری اسلامی برای ایجاد بی ثباتی در منطقه واکنش سریع نشان دهد.

در خبری که در تاریخ ۱۳ ژوئن در روزنامه تایمز به چاپ رسید و ازسوی ریاض تکذیب شد آمده بود که عربستان سعودی آسمان کشورش را برای جنگنده های اسراییلی باز خواهد کرد. با اینکه کسی بیشتر از این نمی داند، ولی فرضیه حمله ناگهانی نیروهای مسلح اسراییل به تأسیسات هسته ای احمدی نژاد چندان هم غیرقابل باور نیست.

پس می توان گفت که اکنون به چند دلیل با یک رویداد اصلی روبروهستیم.

ابتدا به این دلیل که می بینیم اسلام در همه جا به یک شکل نیست: اسلام صلح طلب در مقابل اسلام جنگ طلب؛ اسلام میانه رو در مقابل اسلام متعصب و درنهایت اسلام سنی در مقابل اسلام شیعه و اگر بخواهیم دقیق تر بگوییم، در مقابل “ارتداد شیعه” که در آن اسلام آخرالزمانی از سوی عده ای دیوانه و عده ای گانگستر که یک سال پیش رأی مردم ایران را دزدیدند در شیپور دمیده می شود.

سپس شاهدیم که جبهه مخالف حکومت جمهوری اسلامی و مخالف با پروژه های جنگی اش هر روز طرفداران بیشتری پیدا می کند و شکل و ترکیب منسجم تری به خود می گیرد: اینکه دموکراسی اسراییل و استبداد عربستان هیچ وجه مشترکی با یکدیگر ندارند کاملاً مشهود است؛ اینکه هیچ کس نمی تواند فراموش کند چه تخلفات حقوق بشری وسیعی در ریاض صورت گرفته یک مسأله غیرقابل انکار است. این بدان معنی نیست که جاه طلبی های نظامی- هسته ای ایران یک تهدید بسیار بزرگتر برای جامعه بین الملل محسوب می شود. مهم آن است که بخش بزرگی از کشورهای منطقه به تدریج از مسایلی که در اطراف شان می گذرد آگاه می شوند.

در خاتمه با اشاره مجدد به بسته شدن ۴۱ حساب بانکی در امارات متحده عربی نباید فراموش کنیم که:

۱-  بندر دوبی، به گفته سفیر الکعبی، داشت به نقطه ای تبدیل می شد که در آن بدترین قاچاق های هسته ای انجام می شد.

۲- امارات متحده عربی، غیر از تجهیزات هسته ای، سومین مقصد صادرات ایرانی بود [پس از چین و عراق] که طی چهار سال گذشته این میزان سه برابر شده بود.

۳- نزدیک به نیمی از این ۴۱ حساب بانکی متعلق به خود جمهوری اسلامی و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است.

البته بیهوده است که بگوییم تصمیم امارات یک ضربه برای جمهوری اسلامی است. مهم این است که برای اولین بار یک کشور عربی این گام را برداشته. اینکه امارات به مانورهای جمهوری اسلامی در منطقه که به صورت سازمان هایی همچون حزب الله و حماس نمود پیدا کرده، نه می گوید حائزاهمیت است. این یک حرکت برای بقاست و همچنین نشانه بلوغ فکری و شفافیت.

 منبع: ال پائیس، ۱۱ ژوئیه