برگزاری تظاهرات روز 25 بهمن، و حضور مردم در این تظاهرات، باعث شده علاوه بر انواع فشارها، برخی از رسانه‌های اصول‌گرا، به بحث حلال یا حرام بودن این‌گونه تظاهرات هم بپردازند.
در همین ارتباط سایت رجانیوزدر مطلبی با عنوان “راهپیمایی بدون مجوز، انحراف و حرام است و باید با شدت با آن برخورد کرد” با نقل مطالبی از مهدی کوچک‌زاده، نماینده حامی احمدی‌نژاد در مجلس، آورده است: “بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران همیشه نسبت به اقدامات غیرقانونی و آشوب‌طلبانه از سوی گروه‌های سیاسی واکنش تندی نشان می‌دادند و از مردم می‌خواستند تا با این افراد برخورد کنند”.
این سایت سپس به نقل از آیت‌الله خمینی نوشته است: “راه افتادن در کوچه و محلهها بدون اینکه از طرف وزارت کشور اجازه داده شده باشد، این انحراف است ومحرم است و قوای انتظامی و نظامی و پاسداران و بسیج و تمام ملت موظفاند، شرعا مکلفاند به تکلیف الهی که جلوگیری از این مفسدهها بکنند”.
رجانیوز همچنین در مطلب دیگری، با اشاره به اینکه “امام، تکلیف راهپیمایی بدون مجوز را مشخص کرد”، آورده است: “در ماه‌های اخیر، سران فتنه که بارها مدعی پیروی ازخط امام شده و حتی خط امام را منحصر به خود دانسته‌اند، برخلاف نظر صریح حضرت امام، هواداران خود را به تجمعات خیابانی بدون مجوز فراخوانده‌اند که تمامی این تجمعات غیر قانونی به بروز خسارات جبران‌ناپذیری منجر شده است. این درحالی است که آشوب‌طلبان به اقدام نیروهای محافظ امنیت در ممانعت از تخریب اموال عمومی و خصوصی نیز حمله کرده و بازداشت اغتشاش‌گران را اقدام خلاف راه امام نامیده‌اند”.
این‌گونه سخنان در حالی مطرح میشود که براساس نص صریح اصل 27 قانون اساسی جمهوری اسلامی، “ تشکیل اجتماعات و راه پیمایی ها، بدون حمل سلاح، به شرط آن که مخل به مبانی اسلام نباشد آزاد است”. و حتی اگر قرار بر استناد به نظریات آیت‌الله خمینی باشد، این نظر در مغایرت کامل با قانون اساسی قرار دارد.
خودجوش؛ حرام یا حلال؟
تحلیل‌های سایت رجانیوز، درباره راه‌پیمایی‌های بدون مجوز، در حالی مطرح شده است که پیش از این و در مقاطع مختلف، مقامات جمهوری‌اسلامی، سخن از “راهپیمایی خودجوش” مردم در مناسبت‌های مختلف گفته‌اند.
نتایج جست‌وجوی دو عبارت “ راهپیمایی خودجوش” و “راهپیمایی خودجوش مردم” در موتور جست‌وجوی گوگل نشان می‌دهد که بسیاری از راه‌پیمایی‌های انجام شده بعد از انقلاب، از سوی مسئولان “راه‌پیمایی‌های خودجوش” نامیده شده است.
“راهپیمایی خودجوش در حمایت از مردم مصر”، “ راهپیمایی خودجوش در حمایت از رهبر معظم انقلاب”، “ راهپیمایی خودجوش در محکومیت جنایات اسراییل در غزه” و … همه از جمله مواردی است که در این زمینه وجود دارد.
پیش از این یکی از حامیان جنبش سبز، با انتشار یادداشتی به مقایسه تفاوت‌ها میان “راهپیمایی خودجوش دولتی” با راه‌پیمایی‌های اعتراضی پرداخته و نوشته بود: “ وقتی «ما» راهپیمایی میکنیم:حتما باید راهپیمایی مجوزی داشته باشد که ششصد ارگان حکومتی تایید کرده باشد .وقتی «آنها» راهپیمایی میکنند: نه تنها نیازی به هیچ مجوزی نیست بلکه یکشبه به همه ارگان های حکومتی بخشنامه میشود به کسانی که میروند راهپیمایی حق ماموریت و غیره و ذالک داده شود!”
این در حالی است که در سال‌های اخیر، بسیاری از راه‌پیمایی‌های انجام شده توسط حامیان حکومت، با استفاده از امکانات دولتی برگزار شده و همواره با حمایت نیروهای نظامی ـ– امنیتی همراه بوده است. همچنین در بسیاری از موارد این چنینی، اسنادی از دستورات مقامات دولتی منتشر شده که در آنها صراحتا خواستار پاداش‌های ویژه برای حاضران در راه‌پیمایی‌های این‌چنینی شده‌اند یا اینکه دستور به فراهم کردن امکانات مختلف برای تظاهرات‌کنندگان داده‌اند.
از جمله مواردی که تاکنون جنجال‌های زیادی هم به پا کرده است، مساله سفرهای استانی محمود احمدی‌نژاد است که با دستور روسای ادارات مختلف،کارمندان ادارات و نهادهای دولتی، برای «حضور خودجوش» در مراسم استقبال تعطیل شده‌اند.
این‌گونه اقدامات بارها نیز با انتقاد میرحسین موسوی و مهدی کروبی، همراه شده است. موسوی که پیش از این در دیداری اعلام کرده بود “ برخی مردم را فقط برای تشریفات و مراسم می خواهند“، به انتقاد از حضور سازمان‌یافته در برخی راه‌پیمایی‌ها، پرداخته بود.
وی همچنین در زمان حمله به منزل کروبی، با اشاره به سازمان‌یافته بودن این حملات، نوشته بود: “ حمله اوباشان رو سیاه به منزل حجت الاسلام و المسلمین کروبی یار شجاع مردم در شب قدر نشان از ره گم کردگی اقتدار گرایان است. آنها با این اقدامات سازمان یافته که حدود ۵روز است زیر نظرنیروهای انتظامی و امنیتی آغاز شده است…”
