فریبا صراف
آقای الهام، سخنگوی رئیس جمهوری اسلامی دیروز تاکید کرد “ایران در شرایط عادی به سر می برد” و “با هیج تهدید نظامی روبرو نیست”. و درست در لحظاتی که “مقامات نظامی آمریکایی در عراق، اسلحه و مهماتی را که گفته اند ساخت ایران بوده و در جریان عملیات علیه شورشیان عراقی از آنان به دست آمده، به نمایش” گذاشته بودند و “سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه از احتمال حمله نظامی آمریکا به ایران ابراز نگرانی” می کرد.
البته آقای الهام روشن نکرد منظور او از کلمه “عادی” چیست؛ اما هاشمی رفسنجانی، به گزارش خبرنگار “ایلنا” در ششمین همایش سراسری روحانیون و مسوولان سازمان عقیدتی، سیاسی ناجا درحسینیه جماران، شرایط را چنین توصیف کرد:” استکبار میداند که نیاز به انرژی در جهان به سرعت زیاد می‌شود و حیات کشورهای صنعتی به این انرژی بسته است، به همین دلیل منطقه ما را به ناحق، منطقه منافع ملی خود فرض کردهاند و برای کسب این حیات نیز حتی حاضرند به جنگ هم روبیاورند”. و لابد بر اساس همین تحلیل هم بود که گفت: “دشمن عصبانی را نمیتوان نادیده گرفت، از ببر زخمی هم نمیتوان به سادگی عبور کرد، بنابراین در این شرایط زمانی که فوقالعاده قابل توجه است، همه باید هوشیار باشند”.
همزمان “هفت کشور مسلمان در پایان نشست خود در پاکستان با انتشار بیانیه‌ای نسبت به تشدید تنش‌ها در مورد مساله هسته‌ای ایران هشدار” دادند و با اعلام نگرانی خود از اوضاع منطقه خاورمیانه خواستار حل صلح‌آمیز موضوعات جاری در منطقه از جمله مساله هسته‌ای ایران” شدند.
آنها “نگرانی عمیق خود را از تشدید تنش‌ها در منطقه و به ویژه مساله هسته‌ای ایران ابراز” کردند و خواستار “تنش زدایی” به جای “ اقدامات تهاجمی و مواجهه جویانه در خلیج فارس” شدند.
وزیران خارجه این کشورها، اتفاقا روی میزهای خود نسخه ای ازیک “روزنامه کویتی” را هم داشتند که در گزارشی “مدعی” شده بود: “آمریکا خود را آماده می‌کند تا ماه آوریل به ایران حمله کند”. بر اساس نوشته این روزنامه “جرج بوش اخیرا نشستی با حضور دیک چنی معاون خود، رابرت گیتس وزیر دفاع و کاندولیزا رایس وزیر خارجه و سایر مشاورانش در کاخ سفید برگزار کرده و در آن طرح حمله به ایران” را با “جزئیات” مورد بررسی قرار داده است.
در این شرایط آیاطبیعی است که سخنگوی دولتی همچنان سخن از “عادی” بودن شرایطی بگوید که رئیس آن دولت سخن از بریدن ترمز ها در آن می کند؟
شرایطی که بر اساس آن و به موجب گزارش اکونومیست، درجه ریسک اقتصادی در ایران همپایه چاد و اکوادور است و تنها “کشورهای نیجریه، اریتره، تاجیکستان، ونزوئلا، گینه، ترکمنستان، ازبکستان، زیمباوه، میانمار و عراق درجه ریسک اقتصادی بالا‌تری نسبت به ایران دارند.”
شرایطی که “نشست گروه 1+5 برای رایزنی در خصوص پرونده فعالیت‌های هسته‌ای ایران بعد از اتمام مهلت شورای امنیت سازمان ملل متحد برای تعلیق غنی‌سازی در ایران” برگزار می‌شود و به گزارش خبرگزاری رویترز “قدرت‌های غربی قصد دارند درباره تقویت تحریم‌های شورای امنیت سازمان ملل متحد علیه ایران رایزنی کنند”.
رایزنی ای که قاعدتا با استناد به سخنان آقای الهام در مورد “عادی” بودن شرایط انجام نخواهد شد، بلکه پیش روی نمایندگان گروه 1+5 گزارش محمد البرادعی، مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی قرار دارد که در آن نوشته شده: “ایران نه تنها به امور تحقیقاتی خود در زمینه غنی‌سازی ادامه می‌دهد بلکه تلاش می‌کند که توان سایت‌های هسته‌ای خود را گسترش را نیز گسترش دهد.”